วันอาทิตย์ที่ 23 มีนาคม พ.ศ. 2557

ตอนที่ 31 ว่าด้วยเรื่องของสุขภาพ (ถึงเนื้อถึงตัว) NC

ตอนที่ 31 ว่าด้วยเรื่องของสุขภาพ (ถึงเนื้อถึงตัว)


            กำลังนอนเล่นที่โซฟาในห้อง พร้อมดูทีวีไปด้วย หลังจากที่อาเสือบอกว่าให้อาบน้ำแล้วเปลี่ยนชุด จะพาออกกำลังกาย ผมเลยเลือกเสื้อไหมพรมตัวเก่ง สีแดงลายดาวสีดำที่ชอบ กับกางเกงวอร์มที่ใส่สบาย อ่านจากหนังสือที่อาเสือเอามาแล้ว มันก็ไม่น่าจะยากเท่าไหร่ เป็นโยคะขั้นต้นสำหรับคนท้อง
            เดินไปหยิบสมุดมาดู ตอนนี้ก็จะเข้าเดือนที่ 4 แล้วสินะ ผมมองตัวเองในกระจก...แล้วอดหัวเราะไม่ได้ รูปร่างตอนนี้ตลกชะมัด พุงป่องเริ่มยื่นออกมา คล้ายคนอ้วนลงพุง
            “น่าเกลียดชะมัดเลย!”เห็นแล้วทำให้กังวัล เราเห็นตัวเรายังรู้สึกแบบนี้ แล้วถ้าคนอื่นเห็นจะเป็นยังไงนะ? ไม่เคยมีใครทำหน้าสงสัย หรือแสดงแววตาให้เห็นในรูปร่างลักษณะที่เปลี่ยนไป เมื่อวานเจอไอ้โรลมันก็เฉย ๆ ไม่เห็นทักอะไร หรือว่าจะไม่เห็น...ก็ผมใส่แต่เสื้อตัวใหญ่ ๆ คงไม่มีใครสังเกต
            แล้วอาเสือละ? จะรู้สึกยังไง....
            “ฮัลโหล”
            “เออว่าไงวะกาว ยังไม่นอนเหรอมึง”ไอ้บอลส่งเสียงตอบกลับมา หลังจากผมร้อนใจจนอดทนไม่ได้ ต้องยกหูโทรศัพท์หามัน
            “รอทำโยคะกับอาเสือ”
            “ตอนนี้เนี่ยนะ”
            “เออ อาเสือบอกจะได้คลอดง่าย ๆ”
            “อ่อ ก็ดีนะ...กูเคยเห็นพี่สะใภ้กูคลอดหลานแล้ว บอกตรง ๆ ว่าน่ากลัวว่ะ”
            “ทำไมว่ะ!?
            “โห...ร้องอย่างกับจะขาดใจตาย ร้องตั้งแต่ห้าโมงเย็นอยู่ที่บ้าน จนมะม๊าพาไปรพ.ก็ยังไม่คลอดสักที กว่าจะคลอดได้ก็เกือบสามสี่ทุ่ม เสียงร้องยังฝังอยู่ในหัวกูนี่!
            “ระ ระ เหรอว่ะ”
            “เออ เคยได้ยินพวกญาติ ๆ เขาบ่นว่าซ้อตัวเล็กนิดเดียวเลยคลอดยาก”ผมกลืนน้ำลายลงคอยากเย็น ตอนนี้มือก็เย็นไปด้วย
            “คนตัวเล็กจะคลอดยากเหรอว่ะ?”ถามมันย้ำความกลัวอีกที
            “เออ ได้ยินเขาว่าอย่างนั้นนะ...ม๊ากูบอกว่า ถ้าไม่คลอดเองก็ต้องผ่า”
            “ห๊ะ!!!!!!”ผมตกใจกว่าเดิม
            “ผ่าออก...ไม่ต้องทนปวด ให้หมอเอามีดกรีดปรี๊ดเดียว จอด!
            “..............................................”
            “แต่มึงยังมีเวลา กินให้อ้วน ๆ แล้วก็ออกกำลัง เดี๋ยวกูถามมะม๊าให้อีกที ว่าคนท้องเขาต้องทำยังไงบ้าง”
            “แล้วซ้อมึงเป็นยังไงบ้างว่ะ?
            “โอ๊ย สบายแล้ว คลอดคนแรกได้...หัวปี ท้ายปีแกต่ออีกคนเลย แกบอกว่ารู้ทางแล้ว”
            “อะ อืม...”เหงื่อมือผมออกเยอะเลย
            “แล้วมึงโทรมามีอะไรรึเปล่าว่ะ หรือว่ายังกังวล”
            “ก็...นิดหน่อย”ผมบอก
            “พ่อมึงเขาดูแลมึงดีจะตาย ไม่ต้องห่วงหรอก...เดี๋ยววันไหนไปเยี่ยมกูจะเอายาจีนม๊ากูไปฝากแล้วกัน”
            “เออ ขอบใจมึงมาก...”
            “งั้นแค่นี้ก่อนนะ กูกำลังเตรียมตัวออกไปข้างนอก แด๊นซิ่ง ๆ”
            “เหอะ! เที่ยวอีกแล้ว!!! ระวังจะติดเอดส์เข้าสักวัน!”ผมด่ามัน
            “เอดส์เอิดส์เชี่ยไรครับ แด๊นส์บนฟลอร์เฉย ๆ ไม่ได้แด๊นส์บนเตียง คึคึคึ”
            “เหอะ! งั้นก็แค่นี้แล้วกัน อ่อ...วันศุกร์หน้ามีสอบใช่ป่ะ ไว้เจอกัน”
            “เออ โอเชเพื่อนเลิฟ จุ๊บ ๆ ๆ ๆๆ”
            “ไอ้เวร!”ก่อนจะวางสายไป เฮ้อ!!!! เลยไม่ได้ถามสิ่งที่อยากรู้เลย!!!!
            “อาบน้ำเสร็จรึยังกาว”อาเสือเดินมาหาที่ห้อง ทุกทีสุดาต้องยกนมมาให้แล้วนี่! มองนาฬิกาแล้วเลยเวลามาเกือบสามสิบนาที จนอาเสือเข้ามาก่อนแล้ว ผมลุกขึ้นเดินหน้ามุ่ยไปทีเตียง ก่อนจะวางโทรศัพท์ลง
            “เป็นอะไรเรา หน้ามุ่ยอีกแล้ว”
            “สุดาน่ะสิ! ไม่เห็นเอานมมาให้กาวเลยวันนี้ สงสัยจะลืม!!!!”ผมต่อว่ากลาย ๆ อาเสือหัวเราะ
            “อาบอกให้ยกไปที่ห้องแล้ว....ป่ะ ไปห้องอา”
            “อ้าว...แล้วก็ไม่บอก แล้วจะทำโยคะห้องอาเสือเหรอ? ทำไมไม่ทำห้องข้างล่าง...ที่จะได้กว้าง ๆ”ผมบอก อาเสือหัวเราะ
            “โยคะ? หึหึ....อ่อ ทำห้องอาก็ได้ ท่าไม่ยาก”
            “ไม่เอาหนังสือไปหรือไง?”ผมท้วง....
            “ไม่ต้อง...อาจำท่าได้ขึ้นใจแล้ว”ผมพยักหน้า ให้อาเสือช่วยถือหูฟัง โทรศัพท์ ส่วนตัวเองคว้าไอแพด ที่ชาร์จสองอัน แล้วก็หมอนใบที่รักติดมือมา
           
            “อาเสือ...คิดว่ากาวเป็นยังไงบ้าง?”ผมถามตอนวางของลงบนเตียงกว้าง เตียงอาเสือนุ่มนะ...เตียงใหญ่มาก แต่ว่าก็ยังนอนเบียดกันอยู่ดี
            “หืม...หมายถึงอะไร?
            “แบบว่ารูปร่าง...อะไรแบบนี้”ผมบอกออกไป อาเสือเดินทำสีหน้าครุ่นคิด ก่อนจะยกแขนผมกางออก แต่ก็ยังไม่ตอบออกมาสักที จนกระทั่งมือหนากำลังจะถอดเสื้อ
            “เฮ้ย! ทำอะไร?”ผมร้องออกมา ดึงเสื้อลง
            “อาตอบไม่ได้...กาวใส่เสื้อหนาขนาดนี้”
            “กะ ก็...เอาแบบที่อาเสือเห็นไงเล่า!
            “อยู่กับอาสองคน ยังจะอายอะไร!?”อาเสือถาม
            “อายอาเสือไงเล่า ไม่เอาไม่ให้ถอด!”ผมทำหน้ามุ่ย แต่อาเสือไม่โมโหและยังก้มหน้าลงมาจูบ
            “ให้อาเห็นเค้าบ้างสิ”
            “มะ มันน่าเกลียดมากเลย”ผมบอก น้ำตาจะไหล...กลัวอาเสือไม่ชอบใจในสิ่งที่จะเห็นต่อไปนี้
            “อาไม่เป็นไร นะครับ....”อาเสือบอกพร้อมดันคางผมให้เชิดขึ้น ก่อนจะประกบปากแทรกลิ้นเข้ามา
            “อืม”ผมตอบรับลิ้นร้อน เป็นปฏิกิริยาตอบรับที่เป็นไปตามธรรมชาติ อาเสือค่อย ๆ ถอดเสื้อทีละนิด ในขณะที่สมองเบลอ เสื้อตัวเก่งก็หลุดออกไปตอนไหนไม่ทราบ
            อาเสือโยนเสื้อทิ้งก่อนจะมองหน้าผม ที่ยืนสั่นกอดอกเบือนหน้าหนีด้วยความอาย คนตรงหน้ายื่นมือมาจับพุงของผม แล้วค่อย ๆ ย่อตัวลงจูบเค้า
            “ใหญ่ขึ้นเยอะแล้วนะ...เค้าของกาวต้องแข็งแรงมากแน่ ๆ”คำพูดอาเสือทำให้อดยิ้มไม่ได้ แม้ไม่ได้มองหน้า เค้าเป็นของกาว....คำๆ นี้ ที่ทำให้ผมพอใจ
            “จุ๊บ...”
            “อือ อาเสือ!”ผมเซเล็กน้อย อาเสือจุ๊บพุงอ่ะ!!!!!!
            “น่ารัก”คนพูดมีแววตาวาววับ ทำให้อายได้อย่างต่อเนื่อง ผมกัดปากกลั้นไม่ให้ตัวเองแยกยิ้มไปมากกว่านี้ แค่นี้ก็เขินจะบ้าตายแล้ว
            “อุ๊ย....”“น่ารัก”คนพูดมีแววตาวาววับ ทำให้อายได้อย่างต่อเนื่อง ผมกัดปากกลั้นไม่ให้ตัวเองแยกยิ้มไปมากกว่านี้ แค่นี้ก็เขินจะบ้าตายแล้ว
            “อุ๊ย....”ร้องอีกที อาเสือเงยหน้ามามอง
            “อะไร?
            “มะ เหมือน...ข้างในขยับ!!!!!!”ผมร้องขึ้น จับท้องตัวเอง...อย่างตกใจสุด ๆ อาเสือลุกขึ้น จูงมือให้นั่งลงบนเตียง
            “ทำยังไงดีอาเสือ!!!!!!”ร้องเสียงสั่นตกใจ อาเสือกอดปลอบ
            “โธ่กาว....ขยับสิดี แสดงว่าเค้ารู้ว่าพ่อกำลังกอดเค้า จูบเค้าอยู่”
            “ไม่จริง! เค้าจะรู้ได้ยังไง!!!!!”ผมเถียง
            “เพราะเค้ามีชีวิตไงละครับ ไม่ต้องกลัวนะ...เดี๋ยวกาวก็จะชิน ได้อ่านหนังสือที่อาซื้อมาให้บ้างรึเปล่า”
            “กะ ก็อ่านบ้าง”หลบตาอาเสือ
            “อ่านบ้างของกาวนี่เกินหน้าคำนำไหม?
            “จึ้ก! อาเสือ!!!!”อาเสือหัวเราะ เพราะรู้ทัน
            “อ่านนะ...มันมีประโยชน์กับกาวมาก”พูดไปมือก็คอยถอดกางเกงผมไปด้วย ผมก็งง ๆ นั่งให้เค้าถอดเฉยเลย
            “ติ๊ดๆ”เสียงโทรศัพท์อาเสือดัง ผมคว้าไปดู...เป็นคุณอรหุ้นส่วนอสรพิษ ส่งข้อความมาให้อาเสือ
            “วันนี้อรมาทานข้าวที่โรงแรมนะคะ ไม่เห็นคุณเสือเลย...”อ่านออกเสียงแล้วเบะปาก มัวแต่โมโหเลยไม่รู้ว่าอาเสือรูดกางเกงในตัวจิ๋วออกไปด้วย
            “น่าเกลียดจริง ๆ ส่งมาแบบนี้...สงสัยอยากจะมีเรื่อง!!!! เดี๋ยวพาพวกไอ้บอลไปกระทืบแม่ง!!!!!”บริภาษออกไปอย่างหัวเสีย
            “อะ อ๊ะ!!!!!”ผมหุบปากลง เพราะอาเสือเลื่อนตัวขึ้นมานอนคร่อมไว้ (แต่ไม่ลงไปทาบทับ)
            “พูดไม่เพราะ ไม่รู้เหรออาไม่ชอบ!”อาเสือด่าก่อนจะดูดปากจนเจ็บ!
            “อือ!!!!!!”ร่างหนาไม่ยอมปล่อย กดข้อมือผมทั้งสองข้างกางออก
            “จุ๊บ...”อาเสือสอดลิ้นเข้ามาสำรวจก่อนอันดับแรก กลิ่นยาสีฟันกับสบู่หอมอ่อน ๆ แตะเข้าจมูก หายใจไปไม่นานก็โดนขโมยจูบจนแทบลมจับ เพราะหายใจไม่ทัน
            เข้าใจคำว่าหายใจคนละจังหวะไหม? อาเสือเร่งเร้าเอาแต่ความต้องการตัวเอง ผมที่เป็นลูกไล่อยู่แล้ว พยายามจะดึงเกมส์กลับมา แต่ทำไม่ได้! กว่าอาเสือจะปล่อยให้หายใจก็เกือบตาย!
            “แฮ่ก ๆ ๆ แค่ก ๆ กะ กาว...หายใจไม่ออก!!!!”มือหลุดจากพันธนาการก็ตบไปที่กกหูอาเสือ
            “โอ๊ย....”
            “สมน้ำหน้า! ฮึก....”ผมสะอื้นออกมา ยกมือปิดหน้า
            “โอ๋ อาไม่ทำแล้ว ๆ อย่าร้อง...”
            “กาวหายใจแทบไม่ทัน ฮึก...”
            “ครับ ๆ อาจูบแล้วมันหยุดไม่ได้ คิดว่ากาวชอบ...ตอนอาดึงลิ้นกลับมา เราก็เกี่ยวกลับไปอยู่ดี”
            “.............................................”ผมเงียบพร้อมเม้มปาก จะให้ตอบยังไงละ? กาวก็ชอบแบบนี้เหรอ!?!?! ให้ตายขายขี้หน้าชะมัด!!!!
            “อาจุ๊บหน่อย...”อาเสือยื่นปากมา ผมไม่ยอมหันไป...เพราะอายมาก ได้ยินเสียงอาเสือหัวเราะก่อนจะก้มลงฟัดที่แก้มไปหนึ่งฟอดใหญ่
            “ไหนบอกว่าจะพาทำโยคะไงเล่า!!!!”พูดออกไปเสียงอู้อี้ อาเสือดึงให้ผมนอนดี ๆ ก่อนจะดึงผ้าห่มหนามาปิดร่างให้
            “นี่ไง...อากำลังจะทำอยู่เลย”อาเสือพูดเสร็จ กลับถอดเสื้อผ้าเฉยเลย ผมตกใจร้องออกมาพร้อมปิดตา
            “เฮ้ย!!!!!!”เริ่มเอะใจคำว่าออกำลังกายของอาเสือ!?!?!?!
            “อาขอได้ไหม”ผมจ้องหน้าว่าอาเสือต้องการอะไร
            “ทำกันเบา ๆ อาอิจฉากาว...อยากเจอลูกบ้าง”
            “ห๊ะ!?!?!”ผมงง
            “ให้อาเข้าไปเจอลูกได้ไหม”ผมอ้าปากค้าง จะเจอยังไง!?!?!?! งงไปหมดแล้ว!!?!?!?!?! ก่อนคิ้วจะผูกติดกันไปมากกว่านี้ อาเสือเข้ามาอยู่ในผ้าห่มผืนเดียวกัน แล้วพรมจูบไปทุกเครื่องหน้า มือหนาไล่วนลูบไล้พอให้สยิวซ่านทุกสัมผัส
            “มะ ไม่เอา...อาเสือกาวกลัว!”ผมร้องบอก
            “ไม่ต้องกลัวครับ เราจะทำกันเบา ๆ”
            “ถ้าเค้าทะลักออกมาละ????”อาเสือหัวเราะลั่นห้อง จนกลัวว่าจะมีใครได้ยิน!
            “คิดไปได้นะกาว”
            “จะไปรู้เรอะ!!!!! คนไม่เคยท้องนี่!!!!!! ไม่เอานะ...อาเสือจะทำเหรอ!!!!
            “หมอบอกว่า...นี่เป็นการออกกำลังกายแบบนึง ไม่อันตราย”
            “ตะ แต่ว่า.....”
            “ถ้าไม่อยากคลอดยากก็ฟังที่อาพูดหน่อย”อาเสือก้มลงขบติ่งหู ปล่อยให้ผมว้าวุ่นใจมองเพดาน นึกถึงคำพูดไอ้บอลที่ได้โทรคุยกันเมื่อกี้!!!
            อาซ้อมันเจ็บเจียนตายตอนคลอดลูก ถ้าทำแบบนี้มันจะช่วยให้ไม่เจ็บเหรอว่ะ!!! โอ๊ย ปวดสมอง!!! อาเสือนี่ก็ไซ้คออยู่ได้ คิดว่าตัวเองเป็นปลาดูดหรือไง!!!
            “อ๊ะ อ๊ะ”ย่นคอหนี เพราะจั๊กจี๋
            “ตัดสินใจได้รึยัง...อาจะไม่ไหวแล้วนะ”
            “อย่าเร่งกาวสิ!!!!!
            “งั้นอาให้เวลานอนคิด....”บอกอย่างใจดี แต่ว่าร่างกายไม่ยอมหยุดเคลื่อนไหวเลย! พาลทำให้อารมณ์บางอย่างมันพลุ่งพล่านขึ้นด้วย!
            อาเสือคอยระวังไม่ให้โดนท้อง และยังสัมผัสส่วนต่าง ๆ อย่างนุ่มนวลที่สุด
            “อ๊ะ...ยะ อย่าเร่งกาวสิ ให้กาวคิดหน่อย”ผมบอกตอนอาเสือจูบที่คอแล้วไล่ลงมา
            “อืม....”
            “อะ อา....”เสียงเริ่มสั่น จิกผมอาเสือเอาไว้ ตอนนี้ตัวเองเริ่มหอบหายใจขึ้นบ้าง อีกคนไม่ผ่อนปรนให้เลย...กลับจูบเอา ๆ ลิ้นร้อนไล่วนทุกซอกที่ผ่าน ไม่เว้นแม้กระทั่ง
            “อึก!!!!!”ผมแอ่นตัวขึ้น อาเสือลากลิ้นผ่านหัวนมสองข้าง
            “อึก อะ อา...อา”ผมหลับตาพริ้ม กลั้นไม่ให้ตัวเองร้องออกมา
            “คนสวยของอา...”พูดแค่นั้นก็ลงไปจัดการสิ่งที่ค้างต่อ มือหนาแยกขาผมออกกว้าง เลื่อนตัวเองไปอยู่ตรงหน้าท้องแล้วจุ๊บพุงป่อง
            “ได้ยินเสียงคุณพ่อไหมครับ...เดี๋ยวพ่อจะเข้าไปหานะ เป็นเด็กดีนะครับ”
            “อือ!!!! อาเสือ!!!! พูดอะไรน่าอาย!!!!”ผมท้วง
            “หึหึ....แค่ทักทายธรรมดาเอง”
            คนตัวหนาคลำท้องเบามือ ก่อนจะลงไปจับที่กลางร่าง แล้วก้มลงไปจูบอะไรที่มันหลับอยู่
            “อ๊ะ!”ผมเกร็งเอามือประคองท้องตัวเองไว้ กลัวดิ้นมากแล้วลูกไหล (?)
            “หายใจเข้าลึก ๆ”ผมก็ทำตาม
            “นั่นแหละดี ตอนจะคลอดก็หายใจเข้าออกลึก ๆ ไว้นะ”อาเสือพูดเป็นการเป็นงานจนผมต้องพยักหน้า รับฟังอย่างตั้งใจ
            “อ๊ะ อ๊ะ.....”อาเสือจัดการสิ่งนั้นของผมจนมันปูดพองขึ้นมา แล้วค่อย ๆ รูดขึ้นลงให้
            “มะ ไม่ต้อง”หอบไปด้วยห้ามไปด้วย คิดว่าจะเหนื่อยไหม อาเสือไม่ยอมปล่อยมือ กลับบริการให้อย่างสุดฝีมือ จนกระทั่งหน้าผมเริ่มนิ่วคิ้วขมวด ขนลุกชูชันไปทั้งตัว
            “อ๊ะ...อะ อา...อา”ร้องเรียกคนนำทางระงม อาเสือก้มหน้ามองมือตัวเอง ก่อนจะเร่งเร็วขึ้นจนน้ำพุ่งออกมา!!!!
            “แฮ่กๆ”ผมหอบหายใจ กระตุกไปด้วย เอามือจับหน้าท้องตัวเอง ขาชันขึ้นแต่ก็โงนเงนเหมือนไม่มีแรง คนทำเอี้ยวตัวไปหยิบทิชชู่มาเช็ดให้ แค่โดนปลายสัมผัสตัวก็กระตุกอีกครั้ง
            “หมดรึยัง?”อาเสือถาม ผมพยักหน้าขึ้นลง แอร์ที่กระทบผิวเกิดความเย็นจนร่างสั่นไปหมดแล้ว! อาเสือจัดให้ผมนั่งพิงสบาย แล้วเดินไปหยิบน้ำมาให้จิบ
            “หูแดงหมดเลย...”
            “กาวอายนี่นา!!!!”เสียงดังตวาดออกไป อาเสือก็ยิ้ม
            “จุ๊บ....จุ๊บ”
            “อาเสือผีเข้าใช่ไหม ถึงใจดีกับกาวขนาดนี้?”ผมถามออกไป
            “เพราะกาวไม่ดื้อ อาเลยสบายใจ...”
            “ก็ไม่เคยดื้อสักหน่อย”
            “เหรอออออ....”อาเสือเดินเอาแก้วไปวาง ช่างไม่อายซะบ้างที่ต้องแก้ผ้าอย่างนั้น ผมแอบมองรูปร่างสมส่วนนั้นเต็มตา รูปร่างที่ผมเป็นเจ้าของเพียงคนเดียว ใจอยากจะประกาศให้ผู้หญิงทุกคนของอาเสือได้รู้ โดยเฉพาะยัยคุณอรผีบ้า! คอยดูเถอะ...พรุ่งนี้เราจะได้เห็นดีกัน!!!!
            “คิดอะไรอยู่ครับ...”อาเสือถาม ผมส่ายหน้าสั่นหัวใหญ่เลย อาเสือลงมานั่งเอาขาสอดให้ยุ่งยาก!? งงว่าจะมานั่งท่านี้ทำไม พอก้มมองอะไร ๆ ก็.....ชนกัน
            “อ๊ะ....”
            “ช่วยอาหน่อย”
            “หืม!?!?!?”อยากจะร้องกรี๊ดให้แต๋วแตก อาเสือพูดอะไรน่ะ!?!?!?
            “อาอยากเข้าไปหาเค้าเต็มทีแล้ว”
            “จะทำจริง ๆ เหรอ”
            “จุ๊บ...ไม่ต้องกลัวนะ อาจะทำเบาที่สุด”
            “กาวกลัวเค้าไหลออกมา”
            “ไม่หรอกครับ...นะ มาลองดู”คำชักชวนบวกกับสายตาเชิญชวน ทำให้ผมตกลงปลงใจกระโดดลงไปในบ่อพิศวาสที่อาเสือขุดขึ้น มือเล็กถูกนำไปกำแก่นกลางร่างอาเสือ โดยมีมือหนากุมไว้อีกทีไม่ปล่อย
            มือขยับ คนตรงหน้าก็เริ่มเข้ามาจูบ
            “จุ๊บ...”สอดลิ้นเข้ามาให้สติกระเจิงอีกครั้ง อาเสือปลุกของผมให้ตื่นอีกที ก่อนมันจะแข็งพอกัน (ถึงขนาดจะไม่เท่ากันละนะ) คนตัวโตเอื้อมมือไปหยิบเจลแล้วมาทาถู ๆ อย่างกับยาหม่องตราถ้วยทอง แล้วก็พรึ่บ!!!!!!
            “อึก...อา”เสียงครางกระเส่าของผมเอง นิ้วเรียวหนาหายไปในร่างผมแล้ว มหัศจรรย์แท้ ๆ
            “หายใจเข้าลึก ๆ นะ”
            “อึก ๆ ๆ ๆ ๆ”ผมร้องดิ้นเร้า ๆ ไปด้วย อาเสือทำมันสักพักก่อนจะดึงนิ้วออกแล้ว ทาเจลส่วนนั้นของตัวเองก่อนจะค่อยขยับมาใกล้
            “อาเสือเบา ๆ”
            “ครับ...อาจะเข้าไปแล้วนะ”อาเสือจับท้องผมไปด้วย ความรู้สึกทุกอย่างตีกันปนเปไปหมด ทั้งเสียวซ่าน กลัว ตื่นเต้น อยากร้องไห้
            หมอนใบใหญ่ถูกยัดลงหลังแผ่นหลังขาวเนียนของผม อาเสือจับมันลงมาให้ แล้วทำให้ผมนั่งสบายที่สุด ส่วนที่เชื่อมยังไม่ได้ขยับไปไหน แต่ผมก็รู้สึกว่ามีอะไรเคลื่อนไหวอยู่เล็กน้อย
            “ขยับได้ไหม...”อาเสือถาม ผมพยักหน้าสอดประสานมือเข้ากับมือหนา คนตรงหน้าก้มเอาหน้าผากมาชนกันแล้วใช้จมูกคลอเคลีย
            “ลูกขยับไหม?”ทันทีที่ถูกถาม ผมนั่งนิ่งใช้ความรู้สึกสัมผัส
            “ไม่นะ หรือว่าใช่? กาวไม่รู้!?
            “โอเค ใจเย็น ๆ นะครับ...อาขยับแล้วนะ”ผมพยักหน้าอีกหน อาเสือขยับแต่ไม่แรงเหมือนทุกครั้งที่เราร่วมรักกัน เหมือนว่าอีกฝ่ายจะคอยระวังอยู่ทุกครั้งที่เคลื่อนไหวตัว
            “อาเสือ...”ผมเรียกเสียงอ้อน
            “หืม”
            “ทะ ทำมาเลย...กาวโอเคแล้ว”ผมบอก ทำเอาอาเสือเอียงคอทำหน้าสงสัย ถูกเล้าโลมขนาดนี้จะไม่ให้มีอารมณ์เลยคงแปลก อาเสือก็ทำดีแล้ว...เพียงแต่อยากได้แรงกว่านี้ ><
            “งั้นนอนลง จะได้ไม่เจ็บมาก”อาเสือดึงให้ผมนอน แล้วก็เริ่มขยับสะโพก
            “อาบอกจะให้กาวออกกำลังกาย?”ผมบ่นหน้างอเล็กน้อย ตอนอาขยับ
            “หึหึ นี่ไง...ออกกำลังกาย ครั้งต่อไปกาวต้องขยับตัวให้มากกว่านี้”
            “บ้า!
            “อาพูดจริง ๆ ถ้าไม่เชื่อก็เตรียมตัวเจ็บท้องหนักวันคลอดได้เลย!
            “อย่าขู่กาวจะได้ไหม!!?!?!?!?”ผมขึ้นเสียงใส่ ขณะที่เราเถียงกันอยู่ อาเสือไม่ได้หยุดขยับสะโพกเลยแม้แต่น้อย ท่าที่เราคุยจึงเป็นผมที่โยกตัวขึ้นลงตามแรงขย่มของอาเสือ
            “แล้วอย่าคิดไปทำกับใครละ”
            “จะให้ไปทำกับใครเล่า!!!!!!
            “จุ๊บ....”อาเสือไม่ปล่อยให้ปากผมว่างอีกต่อไป ร่างหนาโยกตัวด้วยความพอใจก่อนจะลุกขึ้นไปจับหน้าท้อง
            “เป็นเด็กดี ไม่ดื้อไม่ซน...เนอะ”อาเสือพูดกับเค้า ทำเอาผมพยักหน้าไปด้วย เวลาอาเสือยิ้มเป็นอะไรที่ผมชอบที่สุด ไม่ต้องดุด่า ไม่ต้องหน้านิ่วคิ้วขมวด ทำแต่โหด ๆ ใส่
            “อ๊ะ อ๊ะ...อา....”
            “อึก....อาไม่ไหวแล้ว”อาเสือบอก เร่งเครื่องแต่ไม่แรงมาก
            “กะ กาวก็ มะ ไม่ไหว...”ผมบอกเสียงสั่น เอาเล็บที่สั้นกุดจิกหน้าท้องแข็งเป็นลอน
            “อึก ๆ ๆ อ๊ะ...อา”
            “กาว...”
            “อ๊ะ....”
            “อึก กาว....”เสียงเราดังสลับกัน อาเสือหลับตาเอามือวางไว้บนท้อง
            “อ๊ะ....อ๊ะ...”ผมทนไม่ไหว ย้ายมือตัวเองบิดที่นอนจนเป็นเกลียวยับ นิ้วเท้าก็จิกแน่น กัดปากตัวเอง
            “อึก...อึก อะ อา”เสียงหอบปนหายใจเล็กน้อย มองหน้าอาเสือ...สลับกับหลับตาปี๋
            “กะ กาว...”อาเสือคล้ายจะดึงออก แต่ก็ไม่กลับกระแทกลงมาสองสามทีก่อนผมจะกระตุกแรง ร่างหนาทิ้งตัวลงนอนซบลงมา
            “อ๊ะ...”อาเสือกลิ้งตัวลงนอนข้าง ๆ เหมืนอนึกขึ้นได้ว่าไม่ควรทำท้องผม
            “อะ อาเสือ”ผมเรียก ร่างหนาที่หอบหายใจแรงไม่ต่างกัน
            “จุ๊บ...วันนี้เก่งมากครับ”นอนนิ่งหายใจปรับสภาพตัวเอง อาเสือลุกขึ้นก่อน มาแหวกขาผมสำรวจดูร่องรอย แล้วหาทิชชู่มาเช็ดให้
            “เดี๋ยวอาอาบน้ำให้ใหม่ ไปอาบที่ห้องกาวนะ...อาจะให้คนมาเปลี่ยนที่นอน”
            “ทำไมละ?”ผมร้องถามออกไป
            “มันเปื้อนเต็มเลย...”อาเสือว่า ก่อนจะหาชุดคลุมมาใส่ให้ผมและตัวเอง แล้วอุ้มออกไปที่ห้อง ยืนแทบไม่ไหวต้องจับอาเสือไว้ตลอดเวลา
            “อาเสือ เค้าดิ้น...”ผมร้องบอกตื่นเต้น อาเสือก็พอกันรีบเอามือมาทาบทับ รู้สึกได้เล็กน้อย
            “หึหึ...สงสัยอยากให้พ่อเข้าไปหาอีก”
            “พอ!!!!
            “จุ๊บ อาหมายถึงวันอื่น”กว่าจะคลอดต้องออกกำลังกายแบบนี้อีกกี่ครั้งกันเนี่ย!?!?!
            “อาบน้ำแต่งตัวเสร็จ กาวหลับไปเลยก็ได้ กว่าจะเปลี่ยนเครื่องนอนเสร็จ เดี๋ยวอาอุ้มไปนอนที่ห้องเอง”
            “อืม”
            “ตาปรือหมดแล้ว”
            “กาวง่วงมาก”
            “อารู้....”





 (หลับซะแล้วคนเก่งของอา....) 



ตอนที่ 30 - ความอบอุ่นมันสัมผัสได้ 100%


ตอนที่ 30 - ความอบอุ่นมันสัมผัสได้ 





ตอนที่ 30 ความอบอุ่นมันสัมผัสได้
            อากาศดีแม้จะไม่เปิดแอร์ เสียงนกกำลังร้องจิ๊บ ๆ อยู่นอกหน้าต่าง พาให้หลับเพลินกว่าเดิม ห้องอาเสือติดกับต้นไม้ใหญ่ ต้นนี้ปลูกตั้งสิบกว่าปีแล้ว ตอนเอาต้นมาต้นก็สูงใหญ่เป็นทุนเดิม ตอนนี้แผ่กิ่งก้านปกคลุมไปทั่วบริเวณ สร้างร่มเงาและเป็นที่สำหรับผมปีนเล่น
            “คุณกาวคะ...คุณกาว”เสียงเรียกที่แสนจะคุ้นเคย ผมได้ยินแต่ยังหลับตาอยู่
            “ตื่นเถอะค่ะ คุณท่านรอทานข้าว”
            “อือ”เอาหมอนปิดหู
            “คุณกาว....”
            “กาวจะนอน!”ผมเหวี่ยงสุดา แต่เธอไม่ยี่หระอะไรหรอก เข้ามาดึงหมอนดึงผ้าห่มออก
            “คุณท่านให้ตามค่ะ อาบน้ำแปรงฟัน ลงไปทานข้าวให้ตรงเวลาแล้วค่อยขึ้นมานอนต่อดีกว่านะคะ”
            “ไม่เอา....”
            “สุดา”เสียงอาเสือเรียกสุดา ก่อนที่เธอจะเงียบไปไม่วุ่นวายกับผมอีก แต่เป็นอีกคนที่เรียกเดินมานั่งข้างโซฟาแทน เตียงที่ยวบลงจนรู้ได้ทำให้ผมเตรียมรับมือกับอาเสือ คว้าหมอนกระชับแน่น
            “ลงไปกินข้าวกับอา”
            “กาวยังไม่หิว”พูดเสียงอู้อี้
            “แต่ลูกหิว ต่อไปนี้ไม่หิวก็ต้องกิน กินไม่ไหวก็ต้องกิน...กาวไม่ใช่ตัวคนเดียวอีกต่อไปแล้ว ไหนบอกอาว่าจะเปลี่ยนแปลงทุกอย่างไปด้วยกันไง
            “ก็ใช่ไง แต่ขอนอนอีกหน่อยไม่ได้เหรอ กาวเหนื่อยลุกไม่ไหว”
            “เหนื่อยขี้เกียจละสิ อาไปทำงานเจ็ดโมงครึ่ง ต่อไปนี้กาวต้องตื่นหกโมง...อาจะพาออกกำลังกาย”
            “ห๊ะ!?!?!?!”ขอช็อคหน่อย คนท้องออกกำลังกายได้ด้วยเหรอใครก็ได้ช่วยบอกทีว่าอาเสือบ้าไปแล้ว!!?!?
            “อย่าทำหน้างง....แค่ออกำลังกายออกได้อาถามหมอมาแล้ว ตอนคลอดจะได้ง่าย ๆ ไม่งั้นกาวจะเจ็บมาก”อาเสืออธิบาย แต่ผมก็ยังจินตนาการความเจ็บไม่ออก ก็ไม่เคยท้องนี่หว่า!
            “เจ็บแค่ไหน?
            “อืม....มาก ๆ แต่อาไม่แน่ใจ”
            “ชักกลัวแล้วละสิ”พูดเสียงอ่อยทำสีหน้าขยาด
            “อาอยู่นี่...ไม่ต้องห่วง”
            “อาเสือ....ถ้าเผื่อกาวทนไม่ไหว กาวจะตายไหม”ถามออกไปเสียงสั่น อาเสือจับมือผมเอาไว้
            “ไม่หรอกน่า ถ้ากาวทำตามที่อาบอกบ้าง”
            “กาวกลัว”
            “อาอยู่นี่แล้วกาวไม่ต้องกลัวอะไรทั้งนั้น”
            “ไหนจะเรื่องเรียนอีก ต่อไปนี้จะทำยังไง เรียนไม่ทันปีหน้าไม่ได้รับปริญญาแน่ ๆ”
             “กาวไปเรียนได้ปกติ กว่าจะท้องจะโตก็ได้เวลาฝึกงานพอดี อาจะทำเรื่องให้มาฝึกที่บริษัท.....”บริษัทงั้นเหรอ ผมตาโต...บริษัทที่ตัวเองมีหุ้นและยังไม่เคยได้เข้าไปสักครั้ง บริษัทที่อาเสือไม่เคยให้เข้าไปยุ่ง ที่ที่อาม่านเคยทำงาน
            “ได้เหรอ”
            “ได้สิ”
            “อาเสือยอมให้กาวไปแล้วเหรอ”
            “ก็อยู่ในที่ ที่อาคิดว่าปลอดภัย”ผมพยักหน้า แค่นี้ก็ดีถมเถ
            “ระหว่างนี้กาวอย่าเพิ่งบอกใครว่ามีน้อง...อาอยากให้กาวเรียนจบเสียก่อน”อาเสือบอก ทุกวันนี้นักข่าวจมูกมดอย่างกับอะไรดี บางทีเรื่องนี้อาจทำให้กระทบบริษัทได้ แต่กระทบถึงมหาวิทยาลัยด้วย ผมเข้าใจดีจึงพยักหน้า
            “กาวก็ไม่คิดจะบอกใครอยู่แล้วน่า ไม่ต้องห่วง!
            “ดีมากครับ และถ้าว่าง ๆ ก็ชวนบอลกับโรลมาเล่นที่บ้านได้ แต่ถ้าจะออกไปข้างนอก...ต้องมีอาโชติตามไปด้วยทุกครั้ง ห้ามโกหกอา...เข้าใจไหม”
            “อือ”
            “เก่งมากครับ กาวเก่งขึ้นมาก...”อาเสือเอ่ยชม คงเป็นคำชมที่มีให้ในรอบสิบปีที่เดียว
            “อาเสือก็เหมือนกัน ต่อไปนี้...กลับบ้านต้องเป็นเวลา ถ้าช้าแม้แต่นาทีเดียว...กาวจะอาละวาดทุกอย่างให้พังไปเลย”ผมขู่
            “หึหึ...แม่เสือร้าย”คนพูดบิดจมูกผมไปด้วย จับมือหนาออก...
            “อือ กาวไม่ได้พูดเล่นด้วย เรื่องข่าวที่ออกหนังสือพิมพ์ ถ้าวันดีคืนดีมีรูปอาเสือไปกับใครที่กาวไม่ชอบ กาวก็ไม่ยอมเหมือนกัน”
            “หวงอาจังเลย”
            “ไม่ได้หวง!!!! อยากไปก็ไป อยากทำก็ทำ...อาเสือจะทำอะไรไม่เคยสนใจกาวอยู่แล้วนี่!
            “พูดดี ๆ ก็ได้...ไม่ต้องทำน้ำตาคลอ”อาเสือยิ้มล้อเลียน
            “ไม่ต้องยุ่ง!”ปัดมือออก ลุกจากที่นอนแล้วเดินเข้าห้องน้ำ อาเสือเดินตามเข้ามาบีบยาสีฟันให้ ก่อนจะกอดเอวผมเอาไว้
            “อาอาจจะต้องเจอคุณอรบ่อย ๆ เพราะตอนนี้เธอเข้ามาเป็นหุ้นส่วนแล้ว”
            “กาวควรทำใจงั้นสิ ก็ได้!!!!! ถ้าอาไป....เราไม่ต้องมาพูดกัน”
            “กาวต้องแยกเรื่องงานของอาให้ออก อาไม่ไปทำอะไร ๆ อย่างที่กาวคิดหรอก!
            “แต่หนังสือพิมพ์เขาลงอยู่ทุกวัน ในเน็ตก็มีแต่คนพูดถึง!
            “ช่างหัวกาวอยู่กับอา รู้ว่าอะไรเป็นอะไร....คุณอรเขาไม่มีวันมาอยู่ตรงนี้”อาเสือจับมือผมไปแนบที่อกด้านซ้าย
            “อาก็ยังไปไหนมาไหนกับเขา”
            “เพราะเขามีผลประโยชน์ให้กับเรา และเราก็มีผลประโยชน์ให้กับเขา มันธุรกิจ....”อาเสือตอบเสียงนิ่ง สีหน้าเคร่งขรึมลง เป็นเรื่องที่ค่อนข้างเข้าใจยากสำหรับผมมากทีเดียว คบกันเปิดเผยก็ไม่ได้ ท้องแล้วบอกใครก็ไม่ได้ เป็นข่าวก็ไม่ได้อีก
            “กาวไม่อยากให้อาเสือไป....”ผมพูดเสียงเบา ก่อนจะเงียบไป
            “กาวจะทำธุระ...ออกไป”บอกด้วยเสียงที่นิ่งที่สุด อาเสือจับแก้มไปหอมหนึ่งฟอดก่อนจะเดินออกไป ผมทำธุระทุกอย่างอย่างรวดเร็ว แล้วเดินลงมารับประทานอาหาร
            ทุกคนดูจะตื่นเต้นกับอาหารทุกมื้อมาก พยายามหาอะไรมาเอาใจไม่ให้ผมรู้สึกว่าไม่อยากทาน พี่อูยกนมกับน้ำส้มวางเรียงกัน มีผลไม้ ขนมปัง และโจ๊กร้อน
            “ใจคอจะขุนให้กาวอ้วนกันหรือไง!”ผมบ่นออกมาเล็ก ๆ เรียกรอยยิ้มให้กับทุกคนได้เป็นอย่างดี
            “ให้อ้วนก่อน...แล้วค่อยบ่น”อาเสือว่า เราลงมือทานกันอย่างไม่เร่งรีบนัก ทั้งที่อาเสือเปลี่ยนใส่ชุดทำงานแล้ว ขนมปังปิ้งราดน้ำผึ้งอร่อยจนต้องขอแผ่นที่ ผมทานเยอะกว่าแต่ก่อนมาก ดูจากที่เสิร์ฟตรงหน้าก็พร่องไปแล้วหลายจาน ทานเสร็จเรียบร้อย อาเสือชวนเดินออกกำลังกาย
            “วันนี้อากลับเร็ว”อาเสือบอก
            “จริงเหรอ!?!?”ผมตาโต ดีใจเล็กน้อยที่ได้ยินแบบนี้
            “แต่อาจะเข้าไปพบหมอก่อน คุยเรื่องเจ้าตัวเล็ก”
            “กาวไปด้วยสิ”
            “ไม่ต้องหรอก....อาไปแปบเดียว กาวรอไปตอนหมอนัดเลยดีกว่า เวลาไปรพ.ต่อไปนี้ อานัยกับอาโชติจะเป็นคนพากาวไปนะ บางทีอาจจะดึกหน่อย...”อาเสือว่า คงต้องหลบคน...
            “อืม”
            “กาวเข้าใจนะ...ว่ายังบอกใครไม่ได้ตอนนี้”
            “อือ เข้าใจ”เหมือนคนทำผิดร้ายแรงเลยแฮะ เฮ้อ...ผมถอนหายใจออกมาเบา ๆ
            “วันนี้อย่าดื้ออย่าซน”
            “รู้แล้วน่าไปทำงานได้แล้ว...”
            “จูบอาก่อนสิ”ผมมองซ้ายขวา เห็นมีลูกน้องอาเสืออยู่...เลยไม่กล้า แต่ทันทีที่มองลูกน้องคนนั้นก็หลบไป เช้านี้ยังไม่เห็นบอดี้การ์ดเบอร์หนึ่งทั้งสองราย
            “จุ๊บ....”อาเสือก้มลงมาจุ๊บผมแทน
            “รออานะ...”ผมพยักหน้า รออะไร!?! แค่ไปทำงาน...ทำเวอร์ยังกับจะออกรบ หึหึหึ
            อาเสือไม่อยู่.....หนูร่าเริง คริคริคริ ไม่ได้ซนอะไรหรอก...เพราะรับปากไว้แล้ว แค่โทรชวนไอ้บอลกับไอ้โรลมาเล่นเกมส์เท่านั้นเอง แต่ไอ้บอลมาไม่ได้...มาได้แต่แยมโรลเพื่อนเลิฟ ผู้ตกงานหมาด ๆ คือจากการที่ออกค่าย เจ้าของร้านสะดวกซื้อที่มันไปทำเห็นว่าหยุดนานไปเกือบเดือน เขาเลยถามมันว่าออกเลยดีกว่าไหม ถ้าจะกลับมาทำค่อยมาสมัครใหม่ แต่มันก็คงจะไม่ทำแล้วละ...เห็นว่าทะเลาะกับแฟนด้วย เขาไม่อยากให้มันทำงานเยอะ ก็ดูดิ...ร้องเพลง เปิดหมวก ขายเสื้อ พาร์ทไทม์มันเคยทำมาแล้วทั้งนั้น
            “คุณโรลมาแล้วค่ะ”สุดามาตาม
            “โห เร็วดีจริง ๆ”สุดายกน้ำมาเสิร์ฟ ไม่นานไอ้โรลก็เดินหน้าเต็มไปด้วยเหงื่อเข้ามา
            “มาไงว่ะ”ผมถาม
            “เดินเข้ามาดิ คิดว่าจะใกล้ ๆ”
            “โหไม่โทรบอกว่ะ...ให้คนออกไปรับ”
            “ไม่เป็นไรอ่ะ นี่น้ำกูป่ะ”
            “เออ สุดาเอามาให้....กินข้าวมารึยังอ่ะ”
            “เรียบร้อย”
            “เออ งั้นเล่นเกมส์แล้วกัน อาเสือเพิ่งหาซื้อแผ่นบอลมาให้ใหม่ เสียดายว่ะไม่ได้ออกไปเตะเล่นตอนเย็นเลย”
            “หึหึ ไม่ต้องไปดีแล้ว...วิ่งอยู่ลูกหลุดทำไง!”ผมเอามือจับหน้าท้องตัวเอง
            “ไม่หลุดหรอกโว้ย...เค้าแข็งแรง”
            “ให้จริงเถอะ มา ๆ ต่อเกมส์เลย วันนี้กูมีเวลาทั้งวัน”ผมยิ้ม ดึงเกมส์มาต่อเล่นกันอย่างมันส์ พอตอนเที่ยงสุดราทำราดหน้ายอดผักให้กิน ฟาดกันไปคนละสองจานอย่างอร่อย
            ผมควานหาโทรศัพท์ที่ดังอย่างต่อเนื่องเพราะคิดว่าอาเสือคงโทรมา แต่ดูหน้าจอแล้วไม่ใช่...เห็นเป็นพี่พตเลยรับสาย
            “ครับ”
            “กาวเหรอ?  พี่พตเองนะครับ”
            “ครับผม รู้เบอร์กาวได้ยังไง?
            “ติดสินบนนิดหน่อย ทำไมเปลี่ยนเบอร์ละ”
            “อาเสือให้เปลี่ยนครับ”
            “อ่อ เขาอีกแล้วสินะ”เสียงพี่พตไม่ค่อยดีสักเท่าไหร่ เลยเลือกที่จะเงียบมากกว่า
            “กาวว่างรึเปล่า ออกมาหาพี่หน่อยสิ”ผมมองหน้าไอ้โรลอัตโนมัติ มันปากถามว่าใคร...ผมตอบกลับไปว่าพี่พต มันก็เลยเงียบ นั่งรอผมคุย
            “........................................”
            “พี่เห็นคุณสรนัฐมาทำงานแล้ว กาวว่างใช่ไหม...”
            “อืม อาเสือให้อาโชติอยู่ด้วย กาวจะออกไปไหน...ต้องถามอาโชติก่อน”ผมบอกไปตามตรง จริง ๆ วันนี้ก็ไม่มีอารมณ์อยากออกข้างนอกด้วย อีกไม่กี่ชั่วโมงอาเสือก็จะกลับแล้ว
            “ทำไมต้องทำเรื่องง่ายเป็นเรื่องยากด้วยละกาว แค่ออกมาหาพี่เอง หรือว่ากาวไม่อยากเจอพี่?
            “เปล่าฮะกาวไม่อยากมีปัญหากับอาเสือ สัญญาไว้แล้วว่าจะไม่ออกไปไหน”
            “แค่ปากซอยนี่ก็ไม่ได้เหรอ พี่ไม่พาไปไหนไกลหรอก แค่คิดถึง...อยากเจอน้อง”
            “เอ่อ....”
            “นะครับ พี่จอดรถรอหน้าบ้านแล้วนะ กาวออกมาไว ๆ นะครับ”
            “เดี๋ยว!”วางไปแล้ว ถอนหายใจก่อนมองหน้าไอ้โรล
            “มีอะไรว่ะ”
            “พี่พตให้ออกไปเจอ ให้ตายเถอะไม่อยากไปเลย...”
            “ทำไมอ่ะ เขาอยากคุยอะไรกับมึง?
            “ไม่รู้ดิ ทำไมต้องมาตอนนี้ด้วยว่ะ!!! อาเสือใกล้จะกลับแล้วอ่ะ”
            “ก็ไม่ต้องออกหรอก”
            “เออ กูก็ว่างั้น...”ผมบอกมัน  ไม่นานก็มี SMS เข้าเป็นข้อความจากพี่พต
            “พี่จะรอจนกว่ากาวจะมานะครับ”
            “โอ๊ย....ทำไงดีว่ะ”ผมทำสีหน้ายุ่งยากใจ อยากเจอก็อยากเจอ แต่ออกไปเดี๋ยวก็เป็นปัญหาให้วุ่นวายอีก
            “ออกไปก็ได้...กูไปเป็นเพื่อน”ไอ้โรลพูดออกมา ผมยิ้มเหมือนคิดทางออกได้ถูกใจ
            “เออ ไปกับมึงด้วย อาเสือคงไม่ว่า...”ไอ้โรลมันก็เห็นดีเห็นงามไปด้วย ผมเดินไปหาอาโชติบอกว่าจะออกไปหาพี่พต
            “ไม่อนุญาตครับ”
            “ไม่ได้ขอให้อนุญาตหรือไม่อนุญาต กาวแค่มาบอก...เพราะจะออกไป”
            “คุณกาว!”อาโชติทำหน้าดุ
            “ไอ้โรลไปด้วย ไม่มีอะไรหรอกน่า”
            “ไว้ใจเขาหรอครับ?
            “พี่พตไม่ใช่พ่อเขานะ....กาวไว้ใจเขา”
            “แต่ผมไม่ไว้ใจ และไม่คิดว่าคุณท่านจะไว้ใจด้วย”อาโชติเถียงน้ำเสียงดุดันกลับมา
            “ไม่รู้ละ...กาวจะไป”ผมบอกอย่างดื้อดึง อาโชติลุกขึ้นมาจับแขน ซึ่งผมบิดมันออก
            “อย่ามาบังคับกาว!!!!
            “งั้นให้ผมโทรหาคุณท่านก่อน”
            “ก็โทรสิ...”บอกสีหน้ากวน ๆ อาโชติเดินไปหยิบโทรศัพท์ที่โต๊ะ ผมเห็นอย่างนั้นจึง....
            “ไอ้โรลเร็ว ๆ มึง!!!!!!”ออกวิ่งโกยแน่บ อาโชติรีบหันมาแล้ววิ่งตาม
            “กาว!!!! ปิดประตู!!!!”ร้องเสียงลั่น ผมกับไอ้โรลโกยแน่บไปถึงประตูตั้งไกล เห็นพี่พตจอดรถรอ...
            “เร็ว ๆ ๆ ๆๆ อาโชติกำลังมา!!!!!!”พี่พตใส่เกียร์พุ่งออกรถฉิวเลย ผมกับไอ้โรลหัวเราะลั่น พี่พตก็ด้วย มองกระจกหลังเห็นอาโชติยืนหัวเสีย โทรศัพท์ใหญ่เลย
            “แค่หน้าปากซอยนะพี่พต”ผมบอก
            “ครับผม...”
            นั่งกินไอติมกัน ผมไม่เคยมาร้านนี้...แต่เริ่มติดใจบีทาเก้นปั่น ไอ้โรลมันกินไอติมทอด ผมเห็นว่าน่ากินเลยสั่งมากินบ้าง คนเดียวจึงล่อไปซะ ชิ้น
            “กาวเป็นยังไงบ้าง...”
            “สบายดี”ผมบอก
            “แต่คงไม่เท่าบ้านเราหรอกใช่ไหม”คำของพี่พตทำให้ผมก้มหน้า เขี่ยไอติมเล่น
            “...............................................”
            “กลับมาอยู่กับพี่ไหมกาว...คุณพ่อพี่ก็คงดีใจ หลานรักมาอยู่ด้วย”หลานรักงั้นเหรอ!?!??! กาวเกลียดเขา!!!!! แต่ไม่เคยบอกพี่พต ยิ่งเขาพูดกาวยิ่งสงสาร พ่อเขาไม่ดี...แต่พี่พตเป็นคนดี ดีซะจนกาวไม่อยากให้พี่พตเป็นลูกของคนแบบนั้น
            “ไม่ดีกว่า”
            “ทำไมละ...หรือว่าเขาบังคับอะไรกาว”
            “อาเสือไม่ได้บังคับหรอก กาวอยากอยู่เอง”
            “รักเขาแล้วสินะ?”ผมเงียบในคำถามนั้น ไอ้โรลก็พาลอึดอัดไปด้วย
            “รู้สึกยังไงละ...ที่ตัวเองอายุแค่นี้ แต่ยอมพร้อมพลีกายให้เขา โดยที่ไม่เคยรู้เลยว่าเขาจะสนใจตัวเองรึเปล่า”
            “อย่ามายุ่งเรื่องของกาว!!!”ผมบอกเสียงกร้าวขึ้น ไม่คิดว่าพี่พตจะกล้าพูดคำนั้นออกมา
            “ทำไมละกาว ถ้าไม่ได้รักเขา...กาวก็ต้องกลับกับพี่!”พี่พตเริ่มตวาดผม และพยายามจะคว้าแขนผม แต่ไอ้โรลปัดออก
            “มันบอกไม่ไปก็ไม่ไปดิครับพี่”
            “น้องยุ่งอะไรด้วย พี่จะคุยเรื่องคนในครอบครัว”เขาด่าไอ้โรล ทำเอามันอึ้งเงียบไปเลย
            “กลับเหอะว่ะโรล”ผมบอก
            “กาวอย่าเพิ่งไปพี่ยังคุยไม่จบ”
            “กาวรู้สึกดีกับพี่ แต่พี่ไม่น่าพูดคำนั้นกับกาว!!! กาวไม่ชอบ”
            “ได้ พี่จะไม่พูดอีก...อยู่กับพี่อีกหน่อยเถอะ พี่คิดถึงกาวนะ”
            “.....................................”ผมกับไอ้โรลจ้องหน้ากัน
            “กูไปรอหน้าร้านนะ”ไอ้โรลบอก
            ไอ้โรลทิ้งให้ผมนั่งอึดอัดตรงหน้าพี่พต แทนที่เราจะได้ใช้เวลาทีมีอยู่น้อยนิด คุยเรื่องราวดี ๆ กัน แต่พี่พตกลับพูดเรื่องที่ทำให้เสียบรรยากาศ
            “พี่พูดจริง ๆ อยากให้กาวกลับไปกับพี่”
            “ต้องถามอาเสือก่อน”
            “ทำไมต้องถามเขาถ้ากาวอยากจะไปมันก็เป็นสิทธิ์ของกาว”
            “ตอนนี้เขาเป็นผู้ปกครอง กาวอยู่บ้านเขา...จะไปไหนมาไหนก็ต้องบอก”
            “กาวเชื่อฟังเขามากเลยสินะ”พี่พตประชด ทำให้ผมไม่อยากคุยต่อ....จึงชักสีหน้าให้รู้ว่าไม่พอใจ
            “ถ้าวันนั้น....พี่เอากาวไปอยู่ด้วยตั้งแต่แรกก็คงดี”
            “ไม่ดีหรอก!”ผมตอบกลับทันควัน นึกถึงวันที่เกิดเรื่องไม่ดีกับตัวเอง...วันนั้นถ้าอาเสือไม่ช่วย ผมคงต้องจบชีวิตด้วยการฆ่าตัวเองตายเป็นแน่ วันที่พ่อของพี่....กำลังจะทำไม่ดีกับตัวผม ไม่ใช่ผมที่คิดไปเองแต่อาเสือก็เห็นด้วย และรู้สึกว่ามันแปลก ผมกลัว....ถ้าวันนั้นพลาดไปนิดเดียว ผมคงจะมีศักดิ์เป็นแม่เลี้ยงพี่พตแน่ ๆ คิดแล้วเจ็บใจ อาเสือสั่งแค่ให้คนกระทืบ น่าจะยิงทิ้งไปเสียก็ดี!!!!!
            คิดมาถึงตรงนี้ ตัวผมก็สั่นเพราะความกลัว
            “กาว....กาว เป็นอะไร”
            “ปะ เปล่า”คอแห้งพูดอะไรไม่ค่อยออก เหตุการณ์ที่ผ่านมาไหลเวียนวนกลับเข้ามาให้จดจำ
            “กาว!”เสียงเรียกดุดันทำให้ผมหันหลังกลับไปมอง ด้วยอาการสะดุ้งตกใจ
            “อาเสือ!!!!!
            “อามารับกลับบ้าน!”ลูกน้องอาเสือเต็มร้านเลย คนมองกันใหญ่ ผมเดินไปหาอาเสือแล้วกอดไว้
            “กลับบ้านเรา”อาเสือกระซิบบอก
            “อือ”ผมตอบรับ
            “ทีหลังอย่าพากาวไปไหนต่อไหนอีก ประพต...ไม่งั้นจะหาว่าฉันไม่เตือน!
            “ผมจะพาน้องไปไหนบ้าง ไม่ได้เลยหรอครับ”ผมตกใจนิดหน่อยที่พี่พตกล้าขึ้นเสียงใส่อาเสือ อาเสือหันกลับไปมองหน้า
            “หึหึ....”อาเสือบอกแค่นั้นก็ดึงผมกลับ
            “อาจะให้คนไปส่งนะโรล...”เดินมาบอกโรล
            “ครับ ทีจริงผมกลับเองก็ได้”
            “ให้คนไปส่งเถอะ...”โรลมันไม่กล้าขัดอาเสือ ผมยกมือโทรศัพท์บอกมันว่าเดี๋ยวค่อยคุยกัน มันพยักหน้าเดินขึ้นรถลูกน้องอาเสือออกไป
            “อาจะไม่ถามหรืออาละวาดใส่นะ แต่บอกอามา...ว่าออกมากับมันทำไม”ใส่เสียงแบบกำลังระงับอารมณ์สุด ๆ ผมกอดเอวอาเสือไว้ตลอดทาง
            “แค่ออกมากินไอติม ร้านนี้บีทาเก้นปั่นอร๊อยอร่อยนะอาเสือ พรุ่งนี้กาวขอมาอีกได้รึเปล่า”
            “อย่าเปลี่ยนเรื่อง!”รู้ทันตลอด ผมเลยเงียบไม่พูด
            “ไอ้โรลก็อยู่....ไม่เป็นอะไรหรอกน่า”
            “แล้วถ้ามันจะเอากาวไป อาจะไปตามกาวได้ที่ไหน!?!?!?!
            “กาวไม่ไปกับเขาหรอกน่า!
            “อย่าไว้ใจมัน อย่าไว้ใจใคร!!!! จำที่อาบอกไม่ได้หรอ!!!!!!
            “จำได้....”
            “แล้วเรื่องนั้น?”อาเสือถาม ผมรู้ทันทีว่าเรื่องอะไร...ตัวเองสั่นขึ้นมาอีก น้ำตาไหลกับอกหนา
            “กะ ก็...จำได้...”
            “อาไม่อยากจะรื้อฟื้น แต่อาอยากบอกว่าอาไม่ไว้ใจมันรวมถึงพ่อมันด้วย”
            “ฮึก....”ผมร้องไห้ออกมา แน่ละ...ตอนนั้นยังเด็กเกินกว่าจะปฏิเสธ คิดว่าถ้าตอนนั้นพลั้งพลาดโดนทำเรื่องบ้า ๆ คงจะต้องเสียใจจนตายแน่ ๆ
            “กาวกลัว...ไม่อยากเข้าใกล้เขา”
            “อารู้....กาวฝังใจ อาไม่เขาเข้าใกล้กาวได้อีก ขอแค่กาวอย่าไปติดต่อกับไอ้พตมัน”
            “พี่พตเป็นคนดีนะอาเสือ เขาไม่เหมือนพ่อเขา”
            “พ่อลูกกัน เราไว้ใจเขาไม่ได้หรอก...”
            “แล้วถ้ากาวไปทำงานที่บริษัท กาวจะทำยังไง”
            “กาวอยู่ในส่วนของกาว เขาไม่มาเจอหรอก...อากำลังทำเรื่องให้เขาย้ายไปทำงานที่ลพบุรี”
            “ลุงเขายอมเหรอ”
            “ยอมไม่ยอม...อาก็สั่งออกไปแล้ว”
            “แต่อย่าย้ายพี่พตนะ...พี่พตเป็นดี”ผมบอกอีกครั้ง อาเสือกดน้ำหนักมือลงบนคาง
            “อาจะเริ่มหัวเสียตรงที่กาวย้ำใส่หน้าอา ว่ามันเป็นคนดีนี่แหละ....”
            “อือ....”
            “หึหึ เด็กดื้อของอา....”ถึงบ้านอาเสือให้รีบอาบน้ำ แล้วลงมารอทานข้าวรอบเย็น ส่วนอาเสือเข้าไปเคลียร์งานของวันนี้ ก่อนจะออกมาทานข้าวด้วยกัน
            “วันนี้อาไปหาหมอมาแล้ว”
            “เหรอเป็นยังไง”ผมถาม
            “หมอบอกโอเค....”
            “โอเคเรื่องอะไร...”ผมถามต่อ เห็นอาเสือยิ้มมีเลศนัยแต่ไม่ยอมตอบจนคนอื่น ๆ เดินออกไปจากห้องอาหารหมดแล้ว อาโชติกับอานัย รวมถึงลูกน้องคนอื่น ๆ ก็ไปพักกันหมดแล้ว
            “ว่ายังไงละโอเคเรื่องไหน?
            “โอเค...เรื่องที่กาวออกกำลังกายได้ แต่ต้องเบา ๆ”ผมพยักหน้า
            “หมอบอกว่าจะคลอดง่ายใช่ไหม?
            “ครับ...อาจะช่วยกาวเองนะ”
            “อือ...อาเสือต้องอยู่กับกาวด้วย กาวกลัว...ไม่รู้ว่าแบบไหนคือออกเบา ๆ”
            “หึหึ แน่นอนสิ...อาต้องอยู่กับกาวอยู่แล้ว”
            “ว้า...ไอ้โรลน่าจะนอนที่นี่เนอะ ออกกำลังกายหลาย ๆ คนสนุกดีจะตาย”
            “ห้ามทำกับคนอื่น!”อาเสือร้องห้าม ทำเอาผมตกใจเบิ่งตางง ๆ
            “ทำกับอาได้คนเดียว...”อาเสือบอก
            “แล้วถ้าอาเสือไม่อยู่ละอย่างนี้กาวออกไปเตะบอลตอนเย็นได้ไหมละ?
            “อาจะอยู่ช่วยกาว...ทุกวันเอง”อาเสือย้ำ คำพูดหนักแน่น...จนผมไม่นึกเอะใจ

--------------------------------------------------------------------------------------------------------


อาเสือจะทำอะไรกาวนะ!?!??!?!?!?!?!?!

ตอนหน้ารู้กัน!!!!!!!!!!!!




--------------------------------------------------------------------------------------------------------

ฝากอ่านตอนจบ...

กับการเขียนนิยายวายที่ยาวนานที่สุดด้วยค่ะ :)
โบกมือลาอิเตี้ย เลม่อน เฮียติณฑ์กันเนอะ :))


"มึงครับกูรักมาก" ฝากติดตามและคอมเม้นทุกสิ่งด้วยค่ะ :) 
ขอบคุณที่อยู่ด้วยกันมา อดทนกับอิเตี้ยด้วยกันมานะฮับ ><

http://tintinmanow.blogspot.com/2013/12/75-25-56.html