ตอนที่ 29 เอาใหม่...เริ่มใหม่
ตอนที่ 29 คิดใหม่ ทำใหม่
วันที่ลงจากค่าย อาเสือรีบพาไปหาคุณหมอ โดยเลือกเวลาดึกดื่นค่อนคืนไปแล้ว ที่รพ.จะไม่มีคนพลุกพล่าน และไม่เป็นจุดสนใจ อาเสือพยายามไม่ให้นักข่าวเห็น จะได้ไม่เขียนข่าวที่ทำให้ผมเสียหาย และอาจมีผลต่อบริษัท
หลังจากนั้นก็เรียกทุกคนในบ้านมาพูดเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับตัวผม ทุกคนในบ้านต้องปรับตัว และไอ้บอลกับโรลก็มาด้วย ทั้งสองคนรับรู้ว่าการปฏิบัติตัวกับผมมันควรจะต้องมีอะไรเปลี่ยนไปบ้าง อย่างน้อย...ช่วงนี้ก็ไปเตะบอลไม่ได้ กินเหล้าก็ไม่ได้ กระโดดกำแพงหนีเที่ยวก็ไม่ได้ และไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าใกล้งูเหลือมสุดที่รัก และกรงหมาเพราะอาจแพ้ขนมัน
“กาวต้องเข้าใจ...ว่าเกิดอะไรขึ้นกับตัวเองบ้าง”อาเสือพูดเสียงนุ่ม ผมพยักหน้า
“ท้องอาจจะขยายอีก...เราทุกคนช่วยกาวระวัง แต่กาวต้องระวังตัวเองมากกว่าใคร”
“อืม กาวรู้”ผมบอก และรับคำอย่างดี แม้ในใจจะเสียดายอยู่บ้าง ถึงอย่างนั้นอาเสือก็ไม่ห้ามถ้าจะไปดูบอลที่สโมสร แต่ไปไหนต้องบอกก่อน อาโชติจะรับหน้าที่หลักดูแลพาไปไหนมาไหน ส่วนอานัยจะเข้าไปดูแลอาเสือ อาเสือเองก็ต้องปรับตัว เนื่องจากห่วงผมว่าจะกระโดดขาคู่ตีลังกาในยามที่อาไม่อยู่ อาเสือก็เลยต้องปรับเวลางานที่ทำให้เป็นเหมือนมนุษย์เงินเดือนทั่วไป คือเข้างานแปดโมงและเลิกงานห้าโมงเย็น
“อาหารก็จะกินแบบเดิมไม่ได้แล้วนะ...”
“อืม”
“ทุกมื้อต้องมีนม น้ำมะพร้าว น้ำส้ม อาหารครบห้าหมู่...แล้วถ้าอยากทานอะไรเพิ่มก็บอกป้านิดไว้ล่วงหน้า จะได้เตรียมของไว้ทัน สุดาก็หยุดตามใจคุณกาวได้แล้วนะ! มีอะไรต้องรายงานชั้นหรือโชติทันที!”
“ค่ะ”
“บอลกับโรลก็อย่าชวนกันไปทำอะไรแผลง ๆ อยากไปเที่ยวไหน...ก็มาบอกก่อน”อาเสือหันไปทางเพื่อนทั้งสอง ผมยิ้มกว้าง
“อาเสือจะให้ไปใช่ไหม!?!?”เกาะแขนอย่างดีใจ อาเสือพยักหน้า
“แต่คงไม่บ่อยนักหรอก เอาไว้มาขอแล้วกัน...”
“คร๊าบบบบบบบบบบบบ”ยิ้มกว้างที่สุด วันนี้อาเสือเลี้ยงอาหารมื้อใหม่ด้วย อยู่ร่วมโต๊ะกันแปบเดียวก็ขอตัวเข้าไปเคลียร์งาน เลยทำให้ไอ้สองคนตรงหน้าหายใจได้โล่งคอ
“ถ้าพ่อมึงใจดีอย่างนี้ทุกวันก็ดีเนอะ”ไอ้บอลบอก
“มึงหยุดเรียกเขาว่าพ่อกูได้ไหม!!!!”
“ฮ่าฮ่าฮ่า เออ ๆ อามึงใจดีขึ้นเยอะเลย”
“แน่นอน...”
“ตัวมึงก็อย่าดีแตกละ อย่าคิดอะไรพิเรนท์...ห่วงลูกในท้องบ้าง”ไอ้โรลพูดขึ้นบ้าง มันตักข้าวเพิ่มเป็นรอบที่สองแล้ว
“กูรู้น่า...จะดูแลอย่างดีไม่มีหลุดครับ”เอามือลูบพุงตัวเอง
“เหอะ! งานวันเกิดไอ้รี่มึงก็ไปไม่ได้แล้วดิ”
“จะมาเกิดเชี่ยอะไรตอนนี้ว่ะ! เซ็งเลย...มึงก็ไปเหรอโรล?”
“กูไปเล่นดนตรีให้มัน”
“ดีว่ะ ถ้าขออาเสือจะให้ไปไหมว่ะ!?”
“อย่าดีกว่า...เหอ ๆ”ไอ้บอลหันไปหัวเราะกะแยมโรล
“เอาเหอะ! กูยังไม่อยากไปไหนด้วย อาเสือทำห้องดูหนังให้ใหม่ คราวนี้กูอยากดูเรื่องไหนก็ได้ดู ไม่ต้องออกไปข้างนอกแล้ว”
“จอใหญ่แบบนี้เอาเกมส์มาต่อได้เปล่าว่ะ?”ไอ้โรลถาม เราสามคนมองหน้ากัน
“เอาดิ ๆ ไม่ได้เล่นเกมส์ด้วยกันนานละ”
“กินเร็วดิ”วันทั้งวันเลยขลุกอยู่กับไอ้สองคนนี่ ไม่ได้ออกไปไหน ส่วนอาโชติจัดการจัดของเอาไปให้เด็ก ๆ ที่ต่างจังหวัด ได้กลับมาอยู่ที่นี่แล้วก็คิดถึงสีเขียว ๆ ของต้นหญ้า หมอกเย็น ๆ แล้วก็ท้องฟ้ากว้าง สัญญากับตัวเองไว้ว่าถ้ารู้สึกเหนื่อยหรือท้อ ผมจะกลับไปที่นั่นอีกแน่นอน
“กาวววว กาว”เสียงอาเสือเรียกดัง ตอนที่ผมนอนพักสายตา หลังจากที่เพื่อนทั้งสองกลับไปแล้ว หนังที่เปิดค้างไว้ก็สนุกดี แต่ความเพลียมีมากกว่า...เลยนอนหลับได้ง่าย ๆ
“อาจะพาไปกินข้าวข้างนอก ทำไมนอนละครับ...?”อาเสือถาม เข้ามาจับตามเนื้อตัว
“เดี๋ยวก็ปวดหัว”บ่นเล็ก ๆ ทำเอาผมที่มึนงงอยู่หน้ามุ่ยพอกัน
“ไม่ได้ตั้งใจนอนหรอกน่า! กาวแค่คิดว่าจะพักสายตา กลายเป็นนอนหลับไปได้ยังไงไม่รู้”
“นอนอิ่มหรือยัง...อาอยากพาไปข้างนอก”
“นอนอิ่มหรือยัง...อาอยากพาไปข้างนอก”
“อือ”สลัดหัวไปมาไล่ความมึนงง
“ไปล้างหน้าตา เปลี่ยนชุดเถอะ อาจองห้องไว้แล้ว”
“อาเสือทำงานเสร็จแล้วหรือไง เห็นอาโชติว่ามีคนเอาเอกสารบริษัทมาให้”
“เสร็จแล้ว”ยิ้มให้ผมอยากอบอุ่น จนอดเข้าไปกอดไม่ได้
“ให้สุดาไปด้วยได้รึเปล่า กาวอยากได้ของหลายอย่าง”
“หืม?”
“เกี่ยวกับเค้า”อาเสือยิ้มกว้างออกมา
“จะเริ่มซื้อเลยเหรอ รู้แล้วหรือไงว่าผู้หญิงหรือผู้ชาย”ผมส่ายหน้าเป็นคำตอบ
“กาวแค่อยากได้ของเค้า”คำตอบที่มีให้ ทำเอาอาเสือหัวเราะร่วน
“ยังเพิ่งไม่กี่เดือนท้องยังเล็กอยู่เลย ซื้อมาเก็บกว่าจะคลอดก็ตกคอลเล็คชั่นไปหมดแล้ว อาว่าซื้อของให้กาวเถอะ อยากได้อะไรไหม...เสื้อ กระเป๋ารองเท้า แต่กางเกงอาของเบรกไว้นิดหน่อยว่าคงต้องใส่เป็นยางยืดนะต่อไปนี้ จะได้ไม่รัดพุงมาก”อาเสือให้คำแนะนำ พอดีกับที่สุดาเอาน้ำชามะลิมาเสิร์ฟ
“จริงไหม สุดา”อาเสือหันไปถาม
“ค่ะ”
“น่าเกลียดตาย!”
“หึหึ...ไม่น่าเกลียดหรอก เลิกใส่ยีนส์ไปก่อน ระหว่างนี้...ได้ไหมครับ”
“พากาวไปดูกางเกงก่อนแล้วกัน ถ้าเห็นแบบแล้วกาวค่อยตัดสินใจว่าจะใส่หรือไม่ใส่เอง”
“สุดาก็ไปเตรียมตัวด้วยดีกว่า ป้านิดด้วย...ฉันจะพาไปให้ช่วยกาวเลือก”
“โหย! ไม่เอาป้านิดได้ไหม...ป้าแกต้องเลือกให้กาวแต่แบบแก่ ๆ”อาเสือกับสุดาหัวเราะพร้อมกัน
“ป้านิดแกมีลูกมาหลายคน จนมาถึงรุ่นหลานแล้ว ประสบการณ์โชกโชน...เผื่อแกจะให้คำแนะนำอะไรกาวได้”อาเสือว่า
“แค่ชุดที่ใส่ไม่เห็นต้องยุ่งยาก”
“เพราะเป็นกาวไง...อาเลยอยากทำทุกอย่างให้ดีที่สุด”เฮ้ยยยยย เขินอ่า...ต่อหน้าสุดาซะด้วย ผมอมยิ้มและแอบเห็นสุดาทำหน้ายิ้มกริ่มใส่ ยิ่งทำให้เขินมากเข้าไปอีก
“ไป ๆ เตรียมตัวกันทุกคน”
“ไปกินข้าวแล้วก็เดินซื้อของนะ”
“อืม”ผมรีบลุกขึ้นแล้วเดินขึ้นห้องไปล้างหน้าตา เปลี่ยนชุดลงมาหาอาเสือ
****************************************************************
40
****************************************************************
40
ถ้าอาเสือบอกสักนิดว่าตอนที่กินข้าวจะพาคนอื่นมาด้วย ผมจะได้ไม่มา!!!!!! อาโชติ อานัย ป้านิด สุดา กับลูกน้อง นั่งทานห้องส่วนตัวอีกห้องข้าง ๆ ส่วนผมกับอาเสือนั่งอยู่ตรงหน้าหญิงสาวใบหน้าที่สวยสด แต่แววตากลับท้าทาย ผมนั่งเชิดหน้าพอกัน อาหารที่ตรงหน้าก็ไม่อร่อยเสียแล้ว
“คุณเสือคะ ลองทานหมูทอดนี่สิคะ ร้านนี้ใช้แป้งอร่อย...กรอบเชียวค่ะ”เธอพูด ขณะที่ผมจ้องหน้าและสอดมือลงไปจิกหน้าขาอาเสือ
“ขอบคุณครับ กาวก็ทานด้วยสิ”
“ไม่!”คำตอบสั้น ๆ แต่ทำให้หญิงสาวแสยะยิ้มใส่
“น้องกาวนี่ยังดื้อเหมือนเคยเลยนะคะ”
“ธุระอะไรของคุณไม่ทราบครับ!”ผมก็เอ่ยวาจากลับไปพอกัน อาเสือลูบมือที่จิกหน้าขาตัวเองอยู่
“กาว”พูดเสียงนิ่ง ๆ ใส่
“คุณอรจะเอาเอกสารมาให้ อาเลยชวนทานข้าวด้วยกัน”อาเสืออธิบาย
“เดี๋ยวนี้ระดับผู้บริหารแย่งงานเมจเซนเจอร์แล้วเหรอครับ”พูดแล้วยิ้มเยาะ
“ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรน่า”อาเสือว่า ก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร...แต่ไม่น่าจะใช่คน ๆ นี้!!!!!
“นั่นสิคะ น้องกาวหวงอาเสือแบบนี้....อีกหน่อยอาเสือแต่งงานไปจะทำยังไงคะ!”พูดแล้วหัวเราะน่าเกลียด ทำเอาผมชะงัก วางช้อนกึก!
“ผมไม่ใช่น้องคุณ! และถ้าอาเสือจะแต่งงานก็เป็นเรื่องของอาเสือ!!!!”ประโยคหลังหันไปข้างไปทางอีกคน พยายามไม่ให้น้ำตาคลอ อาเสือรีบกุมมือไว้แน่นแต่ผมสลัดออก แล้วลุก
“ถอย!”
“จะไปไหน?”อาเสือถาม เพราะตัวเองนั่งปิดทางออกผมอยู่
“อ้าว...จะไปซะแล้วเหรอคะ วัยรุ่นก็อย่างนี้ละค่ะ! จะไปบังคับอะไรเขาไม่ได้หรอก อรเห็นมาเยอะแล้ว...คุณเสือต้องทำใจนะคะ”
“ยุ่งอะไรด้วย!?!?!”
“กาว!”
“ทำไม! โกรธเหรอ”เอาฝ่ามือทั้งสองตบอกอาเสือ
“กาว!”
“นั่งอยู่ก็กินไม่ลง...แล้วจะให้ทนนั่งทำไม?”ผมคุยกับอาเสือ
“อย่าเสียมารยาทแบบนี้!!?”
“ปล่อยแกไปเถอะค่ะ คุณเสือยังทานไม่อิ่มเลย...เดี๋ยวอรนั่งเป็นเพื่อน”ยังไม่เลิกไม่ลา ผมมองหน้าอาเสือ
“ปกติไม่เป็นแบบนี้นี่นา”อาเสือหันไปพูดแก้อายใส่หน้าแม่นั่น เธอเงียบ...แต่มองผมด้วยสายตาแบบน่าเอาส้อมจิ้มตาแตก!
“กาวอยากอ้วก...”ผมพูดเสียงเบา แต่ไม่เบามาก อาเสือหันขวับ...และแม่นั่นก็เบิ่งตาโตผงะถอย
“อาพาไปห้องน้ำ”
“กาวอยากอ้วกที่นี่ ตรงนี้!!!!”ผมบอกเสียงกร้าว ไม่ได้จะอาเจียนจริงแต่แค่ทบทวนความจำให้ใครบางคน! อาเสือก็ด้วย!
“อะ เอ่อ นี่มันห้องอาหารนะ! ไปห้องน้ำดีกว่าค่ะ!”
“อ๊อก!”ทำท่าจะอ้วก แม่นั่นก็รูดเก้าอี้ปรื๊ดถอยหลังเกือบหงาย ทำสีหน้าตลกที่สุด ผมเอามือปิดปากกลั้นหัวเราะ
“อ๊อก!”ทำท่าจะพุ่งออก อาเสือเข้ามาประคอง ส่วนยัยบ้ามหาภัยถอยกรูดจนลุกขึ้น
“งั้นอรไปก่อนนะคะ จำได้ว่ามีธุระ”เหอะ!
“อ้วววกกกกกก”
“ว้ายยยยย!”รีบเปิดประตูออกไปเลย พนักงานเห็นก็เดินเข้ามาถามในห้องว่าเกิดอะไรขึ้น อาเสือบอกว่าไม่มีอะไร ส่วนผมก็ยิ้มสะใจแล้วนั่งลงกับที่
“เป็นยังไงบ้าง ไปหาหมอไหม?”อาเสือถามด้วยความเป็นห่วง
“อย่ามายุ่ง!!!!!”ปัดมืออาเสือออก แล้วนั่งลงกินข้าวอย่างสบายใจ อาเสือหรี่ตามอง
“โกหกใช่ไหมกาว?”ยักไหล่ไม่สน
“อาเสือทำกาวก่อนนะ! ทีหลังอยากจะมากินข้าวกับคนอื่น ไม่ต้องเอากาวมา! นับว่ากาวยังมีความอดทนมากพอ ที่จะไม่ทำอะไร ๆ ให้อาเสือขายหน้า”อันนี้ชมตัวเองล้วน ๆ คริคริคริ อารมณ์ดีแล้ว...
“กาว....ไม่มีอะไรน่า คุณอรเอาเอกสารมาให้อานี่ไง....จะไม่เป็นการเสียมารยาทไปเหรอ ถ้าไม่ตอบแทนน้ำใจเธอหน่อย”
“จะตอบแทนอะไรก็ไม่ใช่ตรงนี้....ที่มีกาวอยู่ด้วย ถ้าอาเสืออยากจะทำอะไร ๆ ก็ไปทำที่อื่น!”
“อาจะไปอยากทำอะไร ๆ กับเขาทำไมละ?”วุ้ย!!!! คุยกับอาเสือน่าโมโหที่สุดแล้ว วกไปวนมา...ไม่เข้าใจสักที!
“จะไปรู้อาเสือหรือไง!”
“ฟอดดดดดดดดด กาวของอาน่ารักขนาดนี้...อาไม่อยากทำอะไร ๆ กับคนอื่นหรอกน่า”หน้าแดง ผมลูบแก้มตัวเองปรอย ๆ
“กาวอนุญาตให้หอมแล้วเหรอ!”โมโหกลบเกลื่อนจนอาเสือยิ้ม
“อาขอแล้ว!”
“ตลก!!!”
“ขอกับคนนี้...ใช่ไหมครับ อนุญาตพ่อแล้วใช่ไหม”เอามือมาลูบพุงเฉยเลย ผมเอามือทุบแขนอาเสือ
“อืออออ อย่ามาจับ!”
“โอ๊ะ อาเจ็บนะ”
“กาวจะขอเตือนอาเสือไว้อย่างนะ! ถ้ากาวไม่อนุญาตห้ามแตะเขาอีก!!! เรื่องนี้กาวจริงจัง”ผมทำหน้านิ่ง
“กาว....”
“กาวไม่แบ่งเค้าให้ใคร ไม่ให้ทั้งนั้น! ถึงอาเสือจะใจดีกับกาวมากขึ้นอีกร้อยเท่าพันเท่า กาวก็ไม่มีวันให้เค้าอาเสือ”คำพูดผมทำให้อาเสือเงียบไป
“อาไม่ได้คิดจะแยกกาวกับลูกสักหน่อย...”พูดแค่นั้นก็เงียบกันไปทั้งสองคน มันยังไม่ถึงเวลาเลือกอาเสือ วันที่เหลือเพียงผม เค้า แล้วก็หุ้นบริษัทที่เหลืออยู่ สุดท้ายแล้วอาเสือจะเลือกอะไร!?
ผมไม่มีทางเลือกให้กับตัวเองมากนัก แต่ต้องยอมรับว่า...ตัวเองกลับไปนอนคิดเช่นกัน ว่าถ้าอาเสือคิดจะเฉดหัวผมทิ้งแล้ว ผมกับเค้าจะอยู่ยังไง ที่ตรงไหนจะพอให้เราสองคนซุกตัวลงนอนได้บ้าง ใจก็คิดถึงแต่บ้านสวน อยากกลับไปอยู่ที่นั่นอีก ทำยังไงจะได้บ้านคืนมา หรือถ้าอาเสือไม่ให้...ผมอาจจะขอเช่าอยู่กันสองคน หวังว่าอาเสือคงไม่ใจร้ายกับเรานัก
“คิดอะไร?”อาเสือถาม ตอนที่น้ำตามาคลอ ๆ ผมหันไปจ้องหน้าอาเสือ ก่อนจะพูดโพล่งออกไปโดยที่สมองไม่ได้คิดไตร่ตรองตามที่วางแผนไว้ล่วงหน้า
“เอาบ้านกาวมา”
“หืม?”
“บ้านสวนของอาม่าน เอาคืนมา...”พูดเสียงสั่น จนอาเสือเข้ามากอด
“บ้านมันยังเป็นของกาว แต่อาขอเก็บไว้ให้ก่อน...ถ้ากาวคลอดเมื่อไหร่อาจะคืนให้”อาเสือบอก
“จริง ๆ นะ”
“อืม แต่ให้คืนไม่ได้หมายความว่าอาจะปล่อยกาวไปอยู่กับลูกสองคนนะ! บอกแล้วไง...ว่าอาไม่ปล่อยกาวไปไหนทั้งนั้น อีกอย่าง...กาวก็รู้ว่าบ้านหลังนั้นมัน...”
“อย่าพูด....”ผมรีบห้าม
“อาเป็นห่วงกาวนะ”
“แต่กาวรักบ้านหลังนั้น รักมาก”
“อยากให้อาตกแต่งให้ใหม่ไหม? กลับเข้าไปอีกที...กาวอาจจะไม่มีอาการแบบเดิม”อาเสือถาม อาการที่ว่าคือแน่นหน้าอก หายใจติดขัด กลัวบางอย่าง...ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน แต่เคยไปหาหมอ...เขาบอกว่าเกิดอาการช็อคอย่างรุนแรง เป็นอาการที่มีมาตั้งแต่เด็ก...พอเจอซ้ำก็ทำให้อาการเดิม ๆ กลับมา
เหมือนที่ฝันน่ากลัวในยามค่ำคืนนั่นไง
“ทำให้กาวหน่อยได้ไหม”ผมอ้อน เลยโดนอีกคนคว้าตัวเข้าไปกอด
“ได้สิครับ...”นั่งทานอาหารต่ออีกนิดหน่อย จึงได้เวลาไปซื้อข้าวของเครื่องใช้ ผมเดินเกาะแขนสุดาตลอดทาง ส่วนคนอื่น ๆ ก็เดินกระจายล้อมรอบตัว
เริ่มจากที่ตัวผมก่อน สุดาบอกว่าตอนนี้ร่างกายผมยังไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงมาก แค่ดูมีน้ำมีนวลขึ้น แต่คำนั้นมันใช้กับผู้หญิงไม่ใช่เหรอไง!?!?!?!?! เอาเถอะ...สุดากับป้านิดกำลังเลือกของใช้ให้ ผมเดินตามเป็นตุ๊กตา มีหน้าที่แค่ดู ลอง แล้วก็พยักหน้า
กางเกงคนท้องเป็นเหมือนกางเกงทรงธรรมดา แต่ตรงส่วนท้องจะมีผ้ายืดออกมา สุดาถามพนักงานบอกว่าผ้านิ่มจะทำให้คุณแม่รู้สึกไม่อึดอัด และไม่รัดจนเป็นอันตรายต่อเด็กในครรภ์
“สีนี้สวยไหมคะ?”สุดาถาม กางเกงยีนส์คนท้อง สีสวยดี ผมพยักหน้า
“งั้นเอาเถอะนะคะ”
“อืม”
“มันจะไม่ร้อนเหรอไงสุดา”ป้านิดปราม
“ผ้ามันยืดดีนะป้า...ลองจับดู”แล้วทั้งสองคนก็หารือกัน สุดท้ายซื้อมาอยู่ดี หลาย 2 ไซส์ ไซส์ละ 5 ตัว ส่วนเสื้อก็เป็นเสื้อยืดแบบที่ชอบและเสื้อผ้าไหมพรม นอกจากนี้ยังมีกางเกงสามส่วน สี่ส่วนแบบแฟชั่นเกาหลี ทำให้ผมไม่เคอะเขินเวลาใส่มากนัก
“กาวใส่แบบนี้อยู่แล้ว ค่อยยังชั่วหน่อย”หันไปบอกสุดา
“สวยใช่ไหมคะ แบบนี้โอเคไหม”
“อืม”ผมได้กางเกงมาเยอะเลย นอกจากนี้ก็ถุงเท้า รองเท้า กางเกงชั้นในก็ต้องเปลี่ยน ส่วนนี้ผมไม่เดินเข้าไปเด็ดขาด ปล่อยให้ป้านิดกับสุดาเป็นคนเลือกให้ ส่วนตัวเองนั่งรอกับอาเสือ
“เหนื่อยไหม”
“อืม”
“อยากได้อะไรเพิ่มบอกอาเลยนะ จะได้เดินไปซื้อคราวเดียว”ผมทำหน้านึก แต่ก็ยังนึกไม่ออกว่าอยากได้อะไรนอกจาก...
“อยากกินสับปะรด”
“หืม?”
“สับปะรด กาวอยากกินมาก ๆ”
“ตอนนี้เนี่ยนะ!?!?!”อาเสือร้อง
“อยากกิน ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ”
“ซื้อของให้เสร็จก่อนสิ แล้วค่อยไปหาซื้อ”
“ไม่เอา กาวจะกินตอนนี้!!!! ไม่ให้กินแล้วถามทำไม!!!! ทีหลังไม่ต้องมาถาม!!!!!”ผมบอกออกไปอย่างหัวเสีย ตอนที่นึกถึงก็รู้สึกน้ำลายจะไหลออกมาทันที ไม่เข้าใจทำไมอยากกินขนาดนั้น!!!?
“ใจเย็น ๆ สิกาว เดี๋ยวอาพาไป”
“แต่กาวอยากไปตอนนี้”
“สุดากับป้านิดยังซื้อของไม่เสร็จเลย”
“ก็ให้ซื้อไปสิ กาวอยากกิน!”บอกอย่างดื้อดึง อาเสือทำปากจู๋ก่อนจะโยกหัวผมเบา ๆ
“ที่ไหนจะมีละช่วงโชติ?”
“ในซุปเปอร์มาเก็ตน่าจะมีครับ”
“งั้นช่วยไปซื้อมาให้กาวหน่อยได้ไหม”
“คือเขามีขายเป็นลูกนะครับ แต่ฟู้ดคอร์ทน่าจะมีขายที่เป็นชิ้นปอกเปลือกเรียบร้อยแล้ว”อาโชติบอก และอาเสือก็หันมาหาผม
“กาวจะกินตอนนี้ด้วย เอากลับไปบ้านด้วย”อาเสือพยักหน้า
“จัดมาให้กาวหน่อยแล้วกัน ไม่ได้กินคงจะลงแดงตายตรงนี้ แล้วก็เอากลับบ้านสักสองลูกพอไหม?”ไม่วายโดนอาเสือประชดประชัน
“เอาสักสิบลูก”ผมตอกกลับไป อาเสืออึ้ง
“สองก็พอ”
“สิบ!”
“เฮ้อ โอเค ๆ กินไม่หมดอาจะจับยัดเข้าปาก.....ไอ้น้ำตาลดีไหม”
“ไม่ดี! อาเสือบ้า!!!!!!”ผมตะโกนใส่หน้าอาเสือ มาว่าสัตว์เลี้ยงคนอื่นได้ไง!!!! อีกคนกลับหัวเราะก่อนจะพยักหน้าให้อาโชติออกไปซื้อ
นั่งรอจนสุดาเลือกซื้อทุกอย่างให้เสร็จ ผมอยากเดินดูของอีกสักหน่อย...เป็นของใช้เกี่ยวกับเค้า อาเสือก็ห้ามอยู่นั่นแหละ! บอกว่ามันยังไม่ถึงเวลา ป้านิดกับสุดาก็เห็นดีเห็นงามไปด้วย
“โบราณเค้าถือนะคะ!”คำพูดติดปากป้านิด จนคร้านจะเถียงด้วย อาโชติซื้อสับปะรดมาให้ ทุกคนนั่งรอผมกินเสร็จก่อน อาเสือก็พาเดินไปซื้อหนังสือเกี่ยวกับคู่มือคนท้อง
“อาว่าเราต้องเรียนรู้วิธีปรับตัวกันหลาย ๆ อย่าง เล่มนี้คงจะช่วยเราได้”สุดาเองก็เลือกหนังสือเกี่ยวกับการออกกำลังกาย ส่วนป้านิดได้เมนูอาหารมาเพียบ เป็นที่สมใจของทุกคน
“อาเสือ...กาวเดินไม่ไหวแล้ว ง่วงมาก”
“ห๊ะ เพิ่งจะสองทุ่มครึ่ง”
“นั่นแหละ ง่วงแล้ว”
“งั้นจ่ายเงินเถอะ”เดินออกมาจากร้านหนังสือ ผมก็แทบจะลืมตาไม่ขึ้นแล้ว ขึ้นรถได้ก็นอนหลับเป็นตาย ใช้พลังไปหมดวัน ปล่อยให้อาเสืออุ้มขึ้นห้อง
“ตัวเหม็น ๆ มานอนบนเตียงอาเนี่ยนะ”ได้ยินเสียงอาเสือกระซิบ
“อืออออออ”
“ฟอดดดดดดดดด พรุ่งนี้อาจะไปปรึกษาหมอ...ว่าจะรังแกกาวได้รึเปล่า คนในนี้อยากให้อาเข้าไปเจอไหมหน๊อ....”พูดอะไรไม่รู้เรื่อง...ผมฟังบ้างไม่ฟังบ้าง แล้วก็นอนหลับไปโดยไม่อาบน้ำอะไรทั้งสิ้น
อาเสือนิ หนูกาวท้องอยู่นะจะมารังกงรังแก แต่ยังไงถามหมอมาก่อนเลยก็ดีค่ะถ้ารังแกได้ก็ทำเลย ถือว่าช่วยหนูกาวออกกำลังกายด้วย คึคึ
ตอบลบกาวเอาแต่ใจ เวอร์สุดๆ ไอ้ตาลจะซวยมะนี่ จากไก่เป็นสัปปะรส 555
ตอบลบอารายอาเสือออออออออ รังแกอาร๊ายยยยย
ตอบลบรังแกแต่อย่าให้กระเทือนนะTOT
รังกงรังแกอะไรกันคะ -////-
ตอบลบให้พ้น 3 เดือนไปก่อนดิ ถึงจะรังแกได้
ตอบลบ