ตอนที่ 30 - ความอบอุ่นมันสัมผัสได้
ตอนที่ 30 ความอบอุ่นมันสัมผัสได้
อากาศดีแม้จะไม่เปิดแอร์ เสียงนกกำลังร้องจิ๊บ ๆ อยู่นอกหน้าต่าง พาให้หลับเพลินกว่าเดิม ห้องอาเสือติดกับต้นไม้ใหญ่ ต้นนี้ปลูกตั้งสิบกว่าปีแล้ว ตอนเอาต้นมาต้นก็สูงใหญ่เป็นทุนเดิม ตอนนี้แผ่กิ่งก้านปกคลุมไปทั่วบริเวณ สร้างร่มเงาและเป็นที่สำหรับผมปีนเล่น
“คุณกาวคะ...คุณกาว”เสียงเรียกที่แสนจะคุ้นเคย ผมได้ยินแต่ยังหลับตาอยู่
“ตื่นเถอะค่ะ คุณท่านรอทานข้าว”
“อือ”เอาหมอนปิดหู
“คุณกาว....”
“กาวจะนอน!”ผมเหวี่ยงสุดา แต่เธอไม่ยี่หระอะไรหรอก เข้ามาดึงหมอนดึงผ้าห่มออก
“คุณท่านให้ตามค่ะ อาบน้ำแปรงฟัน ลงไปทานข้าวให้ตรงเวลาแล้วค่อยขึ้นมานอนต่อดีกว่านะคะ”
“ไม่เอา....”
“สุดา”เสียงอาเสือเรียกสุดา ก่อนที่เธอจะเงียบไปไม่วุ่นวายกับผมอีก แต่เป็นอีกคนที่เรียกเดินมานั่งข้างโซฟาแทน เตียงที่ยวบลงจนรู้ได้ทำให้ผมเตรียมรับมือกับอาเสือ คว้าหมอนกระชับแน่น
“ลงไปกินข้าวกับอา”
“กาวยังไม่หิว”พูดเสียงอู้อี้
“แต่ลูกหิว ต่อไปนี้ไม่หิวก็ต้องกิน กินไม่ไหวก็ต้องกิน...กาวไม่ใช่ตัวคนเดียวอีกต่อไปแล้ว ไหนบอกอาว่าจะเปลี่ยนแปลงทุกอย่างไปด้วยกันไง”
“ก็ใช่ไง แต่ขอนอนอีกหน่อยไม่ได้เหรอ กาวเหนื่อยลุกไม่ไหว”
“เหนื่อยขี้เกียจละสิ อาไปทำงานเจ็ดโมงครึ่ง ต่อไปนี้กาวต้องตื่นหกโมง...อาจะพาออกกำลังกาย”
“ห๊ะ!?!?!?!”ขอช็อคหน่อย คนท้องออกกำลังกายได้ด้วยเหรอ? ใครก็ได้ช่วยบอกทีว่าอาเสือบ้าไปแล้ว!!?!?
“อย่าทำหน้างง....แค่ออกำลังกายออกได้อาถามหมอมาแล้ว ตอนคลอดจะได้ง่าย ๆ ไม่งั้นกาวจะเจ็บมาก”อาเสืออธิบาย แต่ผมก็ยังจินตนาการความเจ็บไม่ออก ก็ไม่เคยท้องนี่หว่า!
“เจ็บแค่ไหน?”
“อืม....มาก ๆ แต่อาไม่แน่ใจ”
“ชักกลัวแล้วละสิ”พูดเสียงอ่อยทำสีหน้าขยาด
“อาอยู่นี่...ไม่ต้องห่วง”
“อาเสือ....ถ้าเผื่อกาวทนไม่ไหว กาวจะตายไหม”ถามออกไปเสียงสั่น อาเสือจับมือผมเอาไว้
“ไม่หรอกน่า ถ้ากาวทำตามที่อาบอกบ้าง”
“กาวกลัว”
“อาอยู่นี่แล้วกาวไม่ต้องกลัวอะไรทั้งนั้น”
“ไหนจะเรื่องเรียนอีก ต่อไปนี้จะทำยังไง เรียนไม่ทันปีหน้าไม่ได้รับปริญญาแน่ ๆ”
“กาวไปเรียนได้ปกติ กว่าจะท้องจะโตก็ได้เวลาฝึกงานพอดี อาจะทำเรื่องให้มาฝึกที่บริษัท.....”บริษัทงั้นเหรอ ผมตาโต...บริษัทที่ตัวเองมีหุ้นและยังไม่เคยได้เข้าไปสักครั้ง บริษัทที่อาเสือไม่เคยให้เข้าไปยุ่ง ที่ที่อาม่านเคยทำงาน
“ได้เหรอ”
“ได้สิ”
“อาเสือยอมให้กาวไปแล้วเหรอ”
“ก็อยู่ในที่ ที่อาคิดว่าปลอดภัย”ผมพยักหน้า แค่นี้ก็ดีถมเถ
“ระหว่างนี้กาวอย่าเพิ่งบอกใครว่ามีน้อง...อาอยากให้กาวเรียนจบเสียก่อน”อาเสือบอก ทุกวันนี้นักข่าวจมูกมดอย่างกับอะไรดี บางทีเรื่องนี้อาจทำให้กระทบบริษัทได้ แต่กระทบถึงมหาวิทยาลัยด้วย ผมเข้าใจดีจึงพยักหน้า
“กาวก็ไม่คิดจะบอกใครอยู่แล้วน่า ไม่ต้องห่วง!”
“ดีมากครับ และถ้าว่าง ๆ ก็ชวนบอลกับโรลมาเล่นที่บ้านได้ แต่ถ้าจะออกไปข้างนอก...ต้องมีอาโชติตามไปด้วยทุกครั้ง ห้ามโกหกอา...เข้าใจไหม”
“อือ”
“เก่งมากครับ กาวเก่งขึ้นมาก...”อาเสือเอ่ยชม คงเป็นคำชมที่มีให้ในรอบสิบปีที่เดียว
“อาเสือก็เหมือนกัน ต่อไปนี้...กลับบ้านต้องเป็นเวลา ถ้าช้าแม้แต่นาทีเดียว...กาวจะอาละวาดทุกอย่างให้พังไปเลย”ผมขู่
“หึหึ...แม่เสือร้าย”คนพูดบิดจมูกผมไปด้วย จับมือหนาออก...
“อือ กาวไม่ได้พูดเล่นด้วย เรื่องข่าวที่ออกหนังสือพิมพ์ ถ้าวันดีคืนดีมีรูปอาเสือไปกับใครที่กาวไม่ชอบ กาวก็ไม่ยอมเหมือนกัน”
“หวงอาจังเลย”
“ไม่ได้หวง!!!! อยากไปก็ไป อยากทำก็ทำ...อาเสือจะทำอะไรไม่เคยสนใจกาวอยู่แล้วนี่!”
“พูดดี ๆ ก็ได้...ไม่ต้องทำน้ำตาคลอ”อาเสือยิ้มล้อเลียน
“ไม่ต้องยุ่ง!”ปัดมือออก ลุกจากที่นอนแล้วเดินเข้าห้องน้ำ อาเสือเดินตามเข้ามาบีบยาสีฟันให้ ก่อนจะกอดเอวผมเอาไว้
“อาอาจจะต้องเจอคุณอรบ่อย ๆ เพราะตอนนี้เธอเข้ามาเป็นหุ้นส่วนแล้ว”
“กาวควรทำใจงั้นสิ ก็ได้!!!!! ถ้าอาไป....เราไม่ต้องมาพูดกัน”
“กาวต้องแยกเรื่องงานของอาให้ออก อาไม่ไปทำอะไร ๆ อย่างที่กาวคิดหรอก!”
“แต่หนังสือพิมพ์เขาลงอยู่ทุกวัน ในเน็ตก็มีแต่คนพูดถึง!”
“ช่างหัว! กาวอยู่กับอา รู้ว่าอะไรเป็นอะไร....คุณอรเขาไม่มีวันมาอยู่ตรงนี้”อาเสือจับมือผมไปแนบที่อกด้านซ้าย
“อาก็ยังไปไหนมาไหนกับเขา”
“เพราะเขามีผลประโยชน์ให้กับเรา และเราก็มีผลประโยชน์ให้กับเขา มันธุรกิจ....”อาเสือตอบเสียงนิ่ง สีหน้าเคร่งขรึมลง เป็นเรื่องที่ค่อนข้างเข้าใจยากสำหรับผมมากทีเดียว คบกันเปิดเผยก็ไม่ได้ ท้องแล้วบอกใครก็ไม่ได้ เป็นข่าวก็ไม่ได้อีก
“กาวไม่อยากให้อาเสือไป....”ผมพูดเสียงเบา ก่อนจะเงียบไป
“กาวจะทำธุระ...ออกไป”บอกด้วยเสียงที่นิ่งที่สุด อาเสือจับแก้มไปหอมหนึ่งฟอดก่อนจะเดินออกไป ผมทำธุระทุกอย่างอย่างรวดเร็ว แล้วเดินลงมารับประทานอาหาร
ทุกคนดูจะตื่นเต้นกับอาหารทุกมื้อมาก พยายามหาอะไรมาเอาใจไม่ให้ผมรู้สึกว่าไม่อยากทาน พี่อูยกนมกับน้ำส้มวางเรียงกัน มีผลไม้ ขนมปัง และโจ๊กร้อน
“ใจคอจะขุนให้กาวอ้วนกันหรือไง!”ผมบ่นออกมาเล็ก ๆ เรียกรอยยิ้มให้กับทุกคนได้เป็นอย่างดี
“ให้อ้วนก่อน...แล้วค่อยบ่น”อาเสือว่า เราลงมือทานกันอย่างไม่เร่งรีบนัก ทั้งที่อาเสือเปลี่ยนใส่ชุดทำงานแล้ว ขนมปังปิ้งราดน้ำผึ้งอร่อยจนต้องขอแผ่นที่ 2 ผมทานเยอะกว่าแต่ก่อนมาก ดูจากที่เสิร์ฟตรงหน้าก็พร่องไปแล้วหลายจาน ทานเสร็จเรียบร้อย อาเสือชวนเดินออกกำลังกาย
“วันนี้อากลับเร็ว”อาเสือบอก
“จริงเหรอ!?!?”ผมตาโต ดีใจเล็กน้อยที่ได้ยินแบบนี้
“แต่อาจะเข้าไปพบหมอก่อน คุยเรื่องเจ้าตัวเล็ก”
“กาวไปด้วยสิ”
“ไม่ต้องหรอก....อาไปแปบเดียว กาวรอไปตอนหมอนัดเลยดีกว่า เวลาไปรพ.ต่อไปนี้ อานัยกับอาโชติจะเป็นคนพากาวไปนะ บางทีอาจจะดึกหน่อย...”อาเสือว่า คงต้องหลบคน...
“อืม”
“กาวเข้าใจนะ...ว่ายังบอกใครไม่ได้ตอนนี้”
“อือ เข้าใจ”เหมือนคนทำผิดร้ายแรงเลยแฮะ เฮ้อ...ผมถอนหายใจออกมาเบา ๆ
“วันนี้อย่าดื้ออย่าซน”
“รู้แล้วน่า! ไปทำงานได้แล้ว...”
“จูบอาก่อนสิ”ผมมองซ้ายขวา เห็นมีลูกน้องอาเสืออยู่...เลยไม่กล้า แต่ทันทีที่มองลูกน้องคนนั้นก็หลบไป เช้านี้ยังไม่เห็นบอดี้การ์ดเบอร์หนึ่งทั้งสองราย
“จุ๊บ....”อาเสือก้มลงมาจุ๊บผมแทน
“รออานะ...”ผมพยักหน้า รออะไร!?! แค่ไปทำงาน...ทำเวอร์ยังกับจะออกรบ หึหึหึ
อาเสือไม่อยู่.....หนูร่าเริง คริคริคริ ไม่ได้ซนอะไรหรอก...เพราะรับปากไว้แล้ว แค่โทรชวนไอ้บอลกับไอ้โรลมาเล่นเกมส์เท่านั้นเอง แต่ไอ้บอลมาไม่ได้...มาได้แต่แยมโรลเพื่อนเลิฟ ผู้ตกงานหมาด ๆ คือจากการที่ออกค่าย เจ้าของร้านสะดวกซื้อที่มันไปทำเห็นว่าหยุดนานไปเกือบเดือน เขาเลยถามมันว่าออกเลยดีกว่าไหม ถ้าจะกลับมาทำค่อยมาสมัครใหม่ แต่มันก็คงจะไม่ทำแล้วละ...เห็นว่าทะเลาะกับแฟนด้วย เขาไม่อยากให้มันทำงานเยอะ ก็ดูดิ...ร้องเพลง เปิดหมวก ขายเสื้อ พาร์ทไทม์มันเคยทำมาแล้วทั้งนั้น
“คุณโรลมาแล้วค่ะ”สุดามาตาม
“โห เร็วดีจริง ๆ”สุดายกน้ำมาเสิร์ฟ ไม่นานไอ้โรลก็เดินหน้าเต็มไปด้วยเหงื่อเข้ามา
“มาไงว่ะ”ผมถาม
“เดินเข้ามาดิ คิดว่าจะใกล้ ๆ”
“โห! ไม่โทรบอกว่ะ...ให้คนออกไปรับ”
“ไม่เป็นไรอ่ะ นี่น้ำกูป่ะ”
“เออ สุดาเอามาให้....กินข้าวมารึยังอ่ะ”
“เรียบร้อย”
“เออ งั้นเล่นเกมส์แล้วกัน อาเสือเพิ่งหาซื้อแผ่นบอลมาให้ใหม่ เสียดายว่ะ! ไม่ได้ออกไปเตะเล่นตอนเย็นเลย”
“หึหึ ไม่ต้องไปดีแล้ว...วิ่งอยู่ลูกหลุดทำไง!”ผมเอามือจับหน้าท้องตัวเอง
“ไม่หลุดหรอกโว้ย...เค้าแข็งแรง”
“ให้จริงเถอะ มา ๆ ต่อเกมส์เลย วันนี้กูมีเวลาทั้งวัน”ผมยิ้ม ดึงเกมส์มาต่อเล่นกันอย่างมันส์ พอตอนเที่ยงสุดราทำราดหน้ายอดผักให้กิน ฟาดกันไปคนละสองจานอย่างอร่อย
ผมควานหาโทรศัพท์ที่ดังอย่างต่อเนื่องเพราะคิดว่าอาเสือคงโทรมา แต่ดูหน้าจอแล้วไม่ใช่...เห็นเป็นพี่พตเลยรับสาย
“ครับ”
“กาวเหรอ? พี่พตเองนะครับ”
“ครับผม รู้เบอร์กาวได้ยังไง?”
“ติดสินบนนิดหน่อย ทำไมเปลี่ยนเบอร์ละ”
“อาเสือให้เปลี่ยนครับ”
“อ่อ เขาอีกแล้วสินะ”เสียงพี่พตไม่ค่อยดีสักเท่าไหร่ เลยเลือกที่จะเงียบมากกว่า
“กาวว่างรึเปล่า ออกมาหาพี่หน่อยสิ”ผมมองหน้าไอ้โรลอัตโนมัติ มันปากถามว่าใคร...ผมตอบกลับไปว่าพี่พต มันก็เลยเงียบ นั่งรอผมคุย
“........................................”
“พี่เห็นคุณสรนัฐมาทำงานแล้ว กาวว่างใช่ไหม...”
“อืม อาเสือให้อาโชติอยู่ด้วย กาวจะออกไปไหน...ต้องถามอาโชติก่อน”ผมบอกไปตามตรง จริง ๆ วันนี้ก็ไม่มีอารมณ์อยากออกข้างนอกด้วย อีกไม่กี่ชั่วโมงอาเสือก็จะกลับแล้ว
“ทำไมต้องทำเรื่องง่ายเป็นเรื่องยากด้วยละกาว แค่ออกมาหาพี่เอง หรือว่ากาวไม่อยากเจอพี่?”
“เปล่าฮะ! กาวไม่อยากมีปัญหากับอาเสือ สัญญาไว้แล้วว่าจะไม่ออกไปไหน”
“แค่ปากซอยนี่ก็ไม่ได้เหรอ พี่ไม่พาไปไหนไกลหรอก แค่คิดถึง...อยากเจอน้อง”
“เอ่อ....”
“นะครับ พี่จอดรถรอหน้าบ้านแล้วนะ กาวออกมาไว ๆ นะครับ”
“เดี๋ยว!”วางไปแล้ว ถอนหายใจก่อนมองหน้าไอ้โรล
“มีอะไรว่ะ”
“พี่พตให้ออกไปเจอ ให้ตายเถอะ! ไม่อยากไปเลย...”
“ทำไมอ่ะ เขาอยากคุยอะไรกับมึง?”
“ไม่รู้ดิ ทำไมต้องมาตอนนี้ด้วยว่ะ!!! อาเสือใกล้จะกลับแล้วอ่ะ”
“ก็ไม่ต้องออกหรอก”
“เออ กูก็ว่างั้น...”ผมบอกมัน ไม่นานก็มี SMS เข้าเป็นข้อความจากพี่พต
“พี่จะรอจนกว่ากาวจะมานะครับ”
“โอ๊ย....ทำไงดีว่ะ”ผมทำสีหน้ายุ่งยากใจ อยากเจอก็อยากเจอ แต่ออกไปเดี๋ยวก็เป็นปัญหาให้วุ่นวายอีก
“ออกไปก็ได้...กูไปเป็นเพื่อน”ไอ้โรลพูดออกมา ผมยิ้มเหมือนคิดทางออกได้ถูกใจ
“เออ ไปกับมึงด้วย อาเสือคงไม่ว่า...”ไอ้โรลมันก็เห็นดีเห็นงามไปด้วย ผมเดินไปหาอาโชติบอกว่าจะออกไปหาพี่พต
“ไม่อนุญาตครับ”
“ไม่ได้ขอให้อนุญาตหรือไม่อนุญาต กาวแค่มาบอก...เพราะจะออกไป”
“คุณกาว!”อาโชติทำหน้าดุ
“ไอ้โรลไปด้วย ไม่มีอะไรหรอกน่า”
“ไว้ใจเขาหรอครับ?”
“พี่พตไม่ใช่พ่อเขานะ....กาวไว้ใจเขา”
“แต่ผมไม่ไว้ใจ และไม่คิดว่าคุณท่านจะไว้ใจด้วย”อาโชติเถียงน้ำเสียงดุดันกลับมา
“ไม่รู้ละ...กาวจะไป”ผมบอกอย่างดื้อดึง อาโชติลุกขึ้นมาจับแขน ซึ่งผมบิดมันออก
“อย่ามาบังคับกาว!!!!”
“งั้นให้ผมโทรหาคุณท่านก่อน”
“ก็โทรสิ...”บอกสีหน้ากวน ๆ อาโชติเดินไปหยิบโทรศัพท์ที่โต๊ะ ผมเห็นอย่างนั้นจึง....
“ไอ้โรลเร็ว ๆ มึง!!!!!!”ออกวิ่งโกยแน่บ อาโชติรีบหันมาแล้ววิ่งตาม
“กาว!!!! ปิดประตู!!!!”ร้องเสียงลั่น ผมกับไอ้โรลโกยแน่บไปถึงประตูตั้งไกล เห็นพี่พตจอดรถรอ...
“เร็ว ๆ ๆ ๆๆ อาโชติกำลังมา!!!!!!”พี่พตใส่เกียร์พุ่งออกรถฉิวเลย ผมกับไอ้โรลหัวเราะลั่น พี่พตก็ด้วย มองกระจกหลังเห็นอาโชติยืนหัวเสีย โทรศัพท์ใหญ่เลย
“แค่หน้าปากซอยนะพี่พต”ผมบอก
“ครับผม...”
นั่งกินไอติมกัน ผมไม่เคยมาร้านนี้...แต่เริ่มติดใจบีทาเก้นปั่น ไอ้โรลมันกินไอติมทอด ผมเห็นว่าน่ากินเลยสั่งมากินบ้าง คนเดียวจึงล่อไปซะ 2 ชิ้น
“กาวเป็นยังไงบ้าง...”
“สบายดี”ผมบอก
“แต่คงไม่เท่าบ้านเราหรอกใช่ไหม”คำของพี่พตทำให้ผมก้มหน้า เขี่ยไอติมเล่น
“...............................................”
“กลับมาอยู่กับพี่ไหมกาว...คุณพ่อพี่ก็คงดีใจ หลานรักมาอยู่ด้วย”หลานรักงั้นเหรอ!?!??! กาวเกลียดเขา!!!!! แต่ไม่เคยบอกพี่พต ยิ่งเขาพูดกาวยิ่งสงสาร พ่อเขาไม่ดี...แต่พี่พตเป็นคนดี ดีซะจนกาวไม่อยากให้พี่พตเป็นลูกของคนแบบนั้น
“ไม่ดีกว่า”
“ทำไมละ...หรือว่าเขาบังคับอะไรกาว”
“อาเสือไม่ได้บังคับหรอก กาวอยากอยู่เอง”
“รักเขาแล้วสินะ?”ผมเงียบในคำถามนั้น ไอ้โรลก็พาลอึดอัดไปด้วย
“รู้สึกยังไงละ...ที่ตัวเองอายุแค่นี้ แต่ยอมพร้อมพลีกายให้เขา โดยที่ไม่เคยรู้เลยว่าเขาจะสนใจตัวเองรึเปล่า”
“อย่ามายุ่งเรื่องของกาว!!!”ผมบอกเสียงกร้าวขึ้น ไม่คิดว่าพี่พตจะกล้าพูดคำนั้นออกมา
“ทำไมละกาว ถ้าไม่ได้รักเขา...กาวก็ต้องกลับกับพี่!”พี่พตเริ่มตวาดผม และพยายามจะคว้าแขนผม แต่ไอ้โรลปัดออก
“มันบอกไม่ไปก็ไม่ไปดิครับพี่”
“น้องยุ่งอะไรด้วย พี่จะคุยเรื่องคนในครอบครัว”เขาด่าไอ้โรล ทำเอามันอึ้งเงียบไปเลย
“กลับเหอะว่ะโรล”ผมบอก
“กาว! อย่าเพิ่งไปพี่ยังคุยไม่จบ”
“กาวรู้สึกดีกับพี่ แต่พี่ไม่น่าพูดคำนั้นกับกาว!!! กาวไม่ชอบ”
“ได้ พี่จะไม่พูดอีก...อยู่กับพี่อีกหน่อยเถอะ พี่คิดถึงกาวนะ”
“.....................................”ผมกับไอ้โรลจ้องหน้ากัน
“กูไปรอหน้าร้านนะ”ไอ้โรลบอก
ไอ้โรลทิ้งให้ผมนั่งอึดอัดตรงหน้าพี่พต แทนที่เราจะได้ใช้เวลาทีมีอยู่น้อยนิด คุยเรื่องราวดี ๆ กัน แต่พี่พตกลับพูดเรื่องที่ทำให้เสียบรรยากาศ
“พี่พูดจริง ๆ อยากให้กาวกลับไปกับพี่”
“ต้องถามอาเสือก่อน”
“ทำไมต้องถามเขา? ถ้ากาวอยากจะไปมันก็เป็นสิทธิ์ของกาว”
“ตอนนี้เขาเป็นผู้ปกครอง กาวอยู่บ้านเขา...จะไปไหนมาไหนก็ต้องบอก”
“กาวเชื่อฟังเขามากเลยสินะ”พี่พตประชด ทำให้ผมไม่อยากคุยต่อ....จึงชักสีหน้าให้รู้ว่าไม่พอใจ
“ถ้าวันนั้น....พี่เอากาวไปอยู่ด้วยตั้งแต่แรกก็คงดี”
“ไม่ดีหรอก!”ผมตอบกลับทันควัน นึกถึงวันที่เกิดเรื่องไม่ดีกับตัวเอง...วันนั้นถ้าอาเสือไม่ช่วย ผมคงต้องจบชีวิตด้วยการฆ่าตัวเองตายเป็นแน่ วันที่พ่อของพี่....กำลังจะทำไม่ดีกับตัวผม ไม่ใช่ผมที่คิดไปเองแต่อาเสือก็เห็นด้วย และรู้สึกว่ามันแปลก ผมกลัว....ถ้าวันนั้นพลาดไปนิดเดียว ผมคงจะมีศักดิ์เป็นแม่เลี้ยงพี่พตแน่ ๆ คิดแล้วเจ็บใจ อาเสือสั่งแค่ให้คนกระทืบ น่าจะยิงทิ้งไปเสียก็ดี!!!!!
คิดมาถึงตรงนี้ ตัวผมก็สั่นเพราะความกลัว
“กาว....กาว เป็นอะไร”
“ปะ เปล่า”คอแห้งพูดอะไรไม่ค่อยออก เหตุการณ์ที่ผ่านมาไหลเวียนวนกลับเข้ามาให้จดจำ
“กาว!”เสียงเรียกดุดันทำให้ผมหันหลังกลับไปมอง ด้วยอาการสะดุ้งตกใจ
“อาเสือ!!!!!”
“อามารับกลับบ้าน!”ลูกน้องอาเสือเต็มร้านเลย คนมองกันใหญ่ ผมเดินไปหาอาเสือแล้วกอดไว้
“กลับบ้านเรา”อาเสือกระซิบบอก
“อือ”ผมตอบรับ
“ทีหลังอย่าพากาวไปไหนต่อไหนอีก ประพต...ไม่งั้นจะหาว่าฉันไม่เตือน!”
“ผมจะพาน้องไปไหนบ้าง ไม่ได้เลยหรอครับ”ผมตกใจนิดหน่อยที่พี่พตกล้าขึ้นเสียงใส่อาเสือ อาเสือหันกลับไปมองหน้า
“หึหึ....”อาเสือบอกแค่นั้นก็ดึงผมกลับ
“อาจะให้คนไปส่งนะโรล...”เดินมาบอกโรล
“ครับ ทีจริงผมกลับเองก็ได้”
“ให้คนไปส่งเถอะ...”โรลมันไม่กล้าขัดอาเสือ ผมยกมือโทรศัพท์บอกมันว่าเดี๋ยวค่อยคุยกัน มันพยักหน้าเดินขึ้นรถลูกน้องอาเสือออกไป
“อาจะไม่ถามหรืออาละวาดใส่นะ แต่บอกอามา...ว่าออกมากับมันทำไม”ใส่เสียงแบบกำลังระงับอารมณ์สุด ๆ ผมกอดเอวอาเสือไว้ตลอดทาง
“แค่ออกมากินไอติม ร้านนี้บีทาเก้นปั่นอร๊อยอร่อยนะอาเสือ พรุ่งนี้กาวขอมาอีกได้รึเปล่า”
“อย่าเปลี่ยนเรื่อง!”รู้ทันตลอด ผมเลยเงียบไม่พูด
“ไอ้โรลก็อยู่....ไม่เป็นอะไรหรอกน่า”
“แล้วถ้ามันจะเอากาวไป อาจะไปตามกาวได้ที่ไหน!?!?!?!”
“กาวไม่ไปกับเขาหรอกน่า!”
“อย่าไว้ใจมัน อย่าไว้ใจใคร!!!! จำที่อาบอกไม่ได้หรอ!!!!!!”
“จำได้....”
“แล้วเรื่องนั้น?”อาเสือถาม ผมรู้ทันทีว่าเรื่องอะไร...ตัวเองสั่นขึ้นมาอีก น้ำตาไหลกับอกหนา
“กะ ก็...จำได้...”
“อาไม่อยากจะรื้อฟื้น แต่อาอยากบอกว่าอาไม่ไว้ใจมันรวมถึงพ่อมันด้วย”
“ฮึก....”ผมร้องไห้ออกมา แน่ละ...ตอนนั้นยังเด็กเกินกว่าจะปฏิเสธ คิดว่าถ้าตอนนั้นพลั้งพลาดโดนทำเรื่องบ้า ๆ คงจะต้องเสียใจจนตายแน่ ๆ
“กาวกลัว...ไม่อยากเข้าใกล้เขา”
“อารู้....กาวฝังใจ อาไม่เขาเข้าใกล้กาวได้อีก ขอแค่กาวอย่าไปติดต่อกับไอ้พตมัน”
“พี่พตเป็นคนดีนะอาเสือ เขาไม่เหมือนพ่อเขา”
“พ่อลูกกัน เราไว้ใจเขาไม่ได้หรอก...”
“แล้วถ้ากาวไปทำงานที่บริษัท กาวจะทำยังไง”
“กาวอยู่ในส่วนของกาว เขาไม่มาเจอหรอก...อากำลังทำเรื่องให้เขาย้ายไปทำงานที่ลพบุรี”
“ลุงเขายอมเหรอ”
“ยอมไม่ยอม...อาก็สั่งออกไปแล้ว”
“แต่อย่าย้ายพี่พตนะ...พี่พตเป็นดี”ผมบอกอีกครั้ง อาเสือกดน้ำหนักมือลงบนคาง
“อาจะเริ่มหัวเสียตรงที่กาวย้ำใส่หน้าอา ว่ามันเป็นคนดีนี่แหละ....”
“อือ....”
“หึหึ เด็กดื้อของอา....”ถึงบ้านอาเสือให้รีบอาบน้ำ แล้วลงมารอทานข้าวรอบเย็น ส่วนอาเสือเข้าไปเคลียร์งานของวันนี้ ก่อนจะออกมาทานข้าวด้วยกัน
“วันนี้อาไปหาหมอมาแล้ว”
“เหรอ? เป็นยังไง”ผมถาม
“หมอบอกโอเค....”
“โอเคเรื่องอะไร...”ผมถามต่อ เห็นอาเสือยิ้มมีเลศนัยแต่ไม่ยอมตอบจนคนอื่น ๆ เดินออกไปจากห้องอาหารหมดแล้ว อาโชติกับอานัย รวมถึงลูกน้องคนอื่น ๆ ก็ไปพักกันหมดแล้ว
“ว่ายังไงละ? โอเคเรื่องไหน?”
“โอเค...เรื่องที่กาวออกกำลังกายได้ แต่ต้องเบา ๆ”ผมพยักหน้า
“หมอบอกว่าจะคลอดง่ายใช่ไหม?”
“ครับ...อาจะช่วยกาวเองนะ”
“อือ...อาเสือต้องอยู่กับกาวด้วย กาวกลัว...ไม่รู้ว่าแบบไหนคือออกเบา ๆ”
“หึหึ แน่นอนสิ...อาต้องอยู่กับกาวอยู่แล้ว”
“ว้า...ไอ้โรลน่าจะนอนที่นี่เนอะ ออกกำลังกายหลาย ๆ คนสนุกดีจะตาย”
“ห้ามทำกับคนอื่น!”อาเสือร้องห้าม ทำเอาผมตกใจเบิ่งตางง ๆ
“ทำกับอาได้คนเดียว...”อาเสือบอก
“แล้วถ้าอาเสือไม่อยู่ละ? อย่างนี้กาวออกไปเตะบอลตอนเย็นได้ไหมละ?”
“อาจะอยู่ช่วยกาว...ทุกวันเอง”อาเสือย้ำ คำพูดหนักแน่น...จนผมไม่นึกเอะใจ
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
อาเสือจะทำอะไรกาวนะ!?!??!?!?!?!?!?!
ตอนหน้ารู้กัน!!!!!!!!!!!!
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
ฝากอ่านตอนจบ...
กับการเขียนนิยายวายที่ยาวนานที่สุดด้วยค่ะ :)
โบกมือลาอิเตี้ย เลม่อน เฮียติณฑ์กันเนอะ :))
"มึงครับกูรักมาก" ฝากติดตามและคอมเม้นทุกสิ่งด้วยค่ะ :)
ขอบคุณที่อยู่ด้วยกันมา อดทนกับอิเตี้ยด้วยกันมานะฮับ ><
http://tintinmanow.blogspot.com/2013/12/75-25-56.html
http://tintinmanow.blogspot.com/2013/12/75-25-56.html
แหมมม อาเสือ ที่ว่าออกกำลังกายเนี่ยะ เค้ารุ้นะ คึคึคึ
ตอบลบอาไม่เขาเข้าใกล้กาวได้อีก. ให้หายไปไหนน๊า
ตอบลบแต่อย่าย้ายพี่พดนะ พี่พดเป็นดี. เป็นคนดีหราาาา
ตอบลบแหมมมม อาเสืออออ ไม่ค่อยเลยนร้าาาาา~
ตอบลบออกกำลังกาย(บนเตียง)
ตอบลบ