วันอาทิตย์ที่ 29 ธันวาคม พ.ศ. 2556

ตอนที่ 12 - อาเสือของกาว // กาว // 100


ตอนที่ 12 – อาเสือของกาว  // กาว //


            ผมวิ่งกระทืบเข้าขึ้นชั้นบน ให้รู้ว่าไม่พอใจเป็นอย่างมากที่เห็น คนอื่น’ อยู่ที่นี่ อาเสือก็รู้ว่าผมไม่ชอบ และตอลดเวลาที่ผ่านมา อาเสือก็ไม่เคยพาเขาเข้ามาที่นี่เลย แต่ทำไมวันนี้...ถึงให้เข้ามา แถมยังทำอย่างกับบ้านของตัวเอง เดินเข้าออกในครัวตามสบาย แถมยังใส่ชุดผ้ากันเปื้อนของคนที่นี่อีก

            เกลียด!!!

            “กาว!!”เสียงอาเสือเรียก เบาเหมือนอยู่ไกลออกไป ผมเดินเข้าห้องที่รกที่สุด มุดตัวเองลงกับซอกตู้ ที่ตอนนี้เหมือนตัวจะใหญ่เท่ากับขนาดซอกนั้นแล้ว ผ่านไปกี่ปีเอง...ที่ลงมานั่งตรงนี้ครั้งสุดท้าย

            “คุณกาวคะ”เสียงสุดาร้องเรียก 

            “คุณกาวครับ”อาโชติก็เหมือนกัน พร้อมเสียงปิดประตูปึงปัง เข้าห้องโน้นออกห้องนี้
            “กาว!!!! กาว!!!!!”เสียงอาเสือร้องเรียกอีกคน ผมร้องไห้เสียใจนานกว่าจะหยุดและนิ่งไปเอง

            “กาว...”อาเสือเปิดประตูเข้ามา ก่อนจะมาจับตัวผม

            “..................................”
            “มีแต่ฝุ่น เดี๋ยวจะไม่สบาย....”

            “ก็ช่างหัวกาวปะไร!!!! ตัวของกาว เรื่องของกาว!!!”ผมเถียง

            “กาว!!!!”อาเสือทำหน้าดุ ดึงผมลุกขึ้นยืนแม้ผมจะฟึดฟัดเพียงไร ก็สู้แรงไม่ได้ อาโชติและคนอื่น ๆ ยืนอยู่หน้าห้อง แต่ไม่มีเขา...คนนั้น

            “ปล่อย!!!! ไม่ต้องมาจับ!!!!”ผมกระชากมือตัวเองออกจากผู้เป็นอา ในนี้ฝุ่นเยอะจนหายใจไม่ออกแล้วจริง ๆ ผมเดินออกมาจากห้องนั้น เข้าสู่ห้องตัวเอง ผ่านฝูงชนมากมายที่ยืนดู แม้แต่สุดายังไม่กล้าเข้ามาพูดด้วย ตอนนี้โกรธมากแล้ว....ให้ตายเถอะ!!!

            “กาว”

            “ปล่อย อย่ามาจับ!!!”พูดอีกเป็นครั้งที่สอง อาเสือปล่อยมือแล้วเลื่อนมาจับไว้แค่ข้อศอก แต่ผมก็ยังไม่พอใจอยู่ดี คนสกปรก..!! ไม่อยากให้มาโดนกายแม้แต่น้อยน้ำตาไหลอาบสองแก้มก็ต้องรีบเบือนหน้าหนี ใครจะรู้ความอึดอัดที่อยู่ภายใน มันมากจนเจียนจะระเบิดได้แล้ว ผู้หญิงคนนั้นของอาเสือทำไมจะต้องพาเขามาที่นี่!!! คำถามซ้ำ ๆ เฝ้าถามวนเวียนในใจ สมองขบคิดจนหัวแทบระเบิด 
            “พาเขามา อยากให้กาวออกไปรึเปล่า?”ผมถามอย่างสะกดกลั้นอารมณ์ตัวเองที่สุด อาเสือมายืนประจันหน้า อย่างน้อยก็ไม่ได้บังคับทำอะไรรุนแรง

            “เขาแค่มาทานข้าวด้วยเฉย ๆ ไม่มีอะไรน่ากาว...”

            “กาวเกลียดเขา อาจจะพอ ๆ หรือมากกว่าอาเสือด้วยซ้ำ แค่หน้าก็ไม่อยากมอง ไม่อยากรับรู้อะไรทั้งนั้น ถ้าอาเสือเอาเขามา กาวก็จะไป...เอาโฉนดคืนมา เอาบ้านของกาวคืนมา!!!!!

            “กาว!!!!

            “เอาคืนมา แค่เอาคืนมา...กาวจะได้กลับที่นั่นได้อย่างสบายใจ!!!

            “ฟังอาก่อนได้ไหม”

            “ไม่ฟัง กาวไม่อยากฟัง...เอาคืนมา ของของกาว..เอาคืนมา!!!!

            “กาว!
            “จะเอาไปทั้งหมดเลยเหรอ!!! ของของกาว!!!! เอาไปทำไม!!!!

            “กาว!!! มีสติหน่อย...กาวกลับไปที่นั่นไม่ได้อีกแล้ว!!!

            “ทำไมจะไม่ได้ ที่นั่นเป็นบ้าน เป็นที่ที่เดียวที่เข้าใจกาว!!!!! เอาไปทำไม...!!!! รู้ว่ากาวรักที่นั่น แล้วมาเอาไปทำไม!!!!!!!”ผมกรีดร้องตะโกนใส่หน้า หายใจเริ่มติดขัด อาจเพราะอารมณ์ตึงเครียดที่อยู่ข้างในใจ จะร้องไห้ก็ไม่อยากร้อง จะกรีดร้องจะก็ไม่อยากส่งเสียง 

            “กาว ใจเย็น ๆ ฟังอา...”
            “อาเสือรักเขา อาเสือก็ไปอยู่กับเขา พาเขามาที่นี่ทำไม!!!! ฮึก...ฮึก”เสียงสะอื้นที่มากขึ้น หายใจไม่ทันแล้ว...หยุดไม่ได้ ระงับตัวเองไม่อยู่ 

            “กาว..!!!! กาว!!!!! หายใจเข้าลึก ๆ กาว!!!!!!!”อาเสือกระชากตัวผมไว้ อาโชติ สุดา แม่บ้านและลูกน้องคนอื่น ๆ ก็เข้ามา

            “คุณกาว!!!!!
            “กาว!!!!”อาเสือร้องลั่น

            “เรียกรพ.ไหมครับ”อาโชติถาม ร่างผมก็ยืนไม่ไหว หายใจและเริ่มเกร็ง

            “ฮึกอึกๆ”
            “กาว ฟังอา...กาว...!!!!! หายใจเข้าลึก ๆ ใจเย็น ๆ นะ กาว....เขาไปแล้ว อาไม่ให้มาอีกแล้ว อาจะไม่ทำอีกแล้ว...กาว”อาเสือกอดผมไว้ มีสุดาคอยบีบนวดที่ขา

            “โชติไปเอายาในห้องกาวมา”เสียงอาเสือสั่ง แต่แม่บ้านเอามาให้แล้ว อาเสือเอายาพ่นใส่ปากผม แล้วกอดไว้ 

            “ฮึก..”
            “ค่อย ๆ หายใจนะ กาว...”

            “อึกๆๆ”ผมผ่อนลมหายใจ แต่แรงสะอื้นที่มีมันหยุดไม่ได้ โดนกอดไว้แบบนี้...จะผละออกก็ไม่ได้เพราะไม่มีแรง

            “คุณกาวคะ...หายใจเข้าลึก ๆ นะคะ”เสียงสุดาร้องขึ้น ผมทำตามสุดา ค่อย ๆ หายใจเข้าและลึกเป็นจังหวะ จนเกือบเป็นปกติ 

            “ฮึก...สะ สุ ดา..”

            “ค่ะ ๆ ไม่ต้องพูดอะไรนะคะ หายใจเข้าค่ะ”สุดาร้องบอกอีกครั้ง ผมก็ทำตาม
            “.....................อึก.......อึก”

            “นายครับ...พาคุณกาวขึ้นนอนบนเตียงเถอะครับ”อาโชติพูดขึ้น อาเสือพยักหน้าแล้วอุ้มผมขึ้นนอนบนเตียงตัวเอง มือเรายังจับกันแน่น ความรู้สึกเกลียดชังผมผ่านมือแกร่งนั้น บีบให้แน่นมากขึ้นไปอีก เพื่อบอกให้รับรู้ถึงความรู้สึกผม 

            “พอแล้วนะ...พอแล้ว”อาเสือลูบผมที่ปรกหน้าออก แอร์เย็น แต่เหงื่อยังไหลเหมือนออกไปวิ่งมาอย่างนั้นแหละ สุดายกน้ำมาให้ อาเสือเอาหลอดมาจ่อปาก 

            “ดื่มน้ำก่อนนะ”เสียงทุ้มบอก ผมที่หอแห้งอยู่แล้วก็ดูดตามอย่างว่าง่าย น้ำที่ไหลผ่านลงคอ ทำให้รู้สึกว่าหัวใจและอารมณ์เริ่มเย็นลง
            “อึก...อึก”

            “ใจเย็น ๆ นะ หายใจเข้าลึก ๆ นะครับ”

            “กะ กาว อึก..เกลียด อึก...”

            “โอเค ๆ อารู้แล้ว ไม่ต้องพูด”

            “อึก ๆ ๆ”ผมเงียบ อาการเริ่มจะเข้าที่ อาเสือก็ไล่คนทั้งหมดออกไป เพื่อให้ผมได้นอนพักผ่อน ผมนอนนิ่งอยู่นาน อาเสือไม่ได้หายไปไหน...อยู่เป็นเพื่อนในห้องตลอดเวลา จนเกือบลืมไปว่าอาเสือขึ้นมาแบบนี้ เขาอาจจะรออยู่ข้างล่าง

            “อาเสือ”

            “ครับ”

            “เขา....”ว่าจะถามก็เหมือนเจ็บหน่วงที่อก อาเสือลงมานอนข้าง ๆ เผื่อกอดผมไว้

            “เขากลับไปแล้ว”ได้ฟังก็ใจชื้น กอดอาเสือแน่น ๆ 

            “อย่าพาเขามา...”

            “อาขอโทษ”

            “อึกๆ”คิดแล้วมันก็เจ็บขึ้นมาอีก อาการเริ่มจะกลับมาเหมือนเดิม อาเสือต้องกอกไว้แน่น ตบหลังให้เบา ๆ ผมไม่รู้ว่าเพราะอะไร ทำไมถึงควบคุมตัวเองไม่ได้ 

            “อาไม่พามาแล้ว ไม่ทำอีกแล้ว...”อาเสือพูดรัว ผมเชื่อ...ว่าอาเสือจะทำตามคำพูดของตัวเอง แค่อย่าพาเขามาที่นี่ ที่ที่ผมอยู่ แค่นั้นก็เพียงพอแล้ว ส่วนเรื่องที่อาเสือจะไปเจอเขา หรืออะไรต่อจากนั้น เป็นสิ่งที่ผมไม่อยากคิด แม้หลายครั้งจะอดคิดไม่ได้

            กนกอร หนึ่งสกุล หรืออร ลูกสาวคนสวยประจำตระกูลนักธุรกิจชื่อดัง เธอเพิ่งเรียนจบกลับจากปารีส อยู่ในแวดวงสังคมชั้นสูง เป็นคนที่ข่าวลงว่าอาจจะเป็นมาดามคนใหม่ของสุรคนางค์กุล อาเสือไม่เคยแก้ข่าวหรือกล่าวถึงให้ผมได้ยิน ดังนั้นผมเองก็รับรู้พอ ๆ กับคนทั่วไป ว่าทั้งสองคนอาจเป็นคู่เดทหรืออะไรก็ตาม เพราะมีข่าวปาปารัซซี่ลงอยู่หลายครั้ง

            อาเสือไม่เคยคบใครนาน และไม่เคยนำใครออกหน้าเลยด้วยซ้ำ จะมีก็แต่คนนี้ที่ดูเหมือนจะเปิดเผยที่สุด นี่ถึงขนาดพาเข้าบ้านเลยเหรอสิทธิพิเศษแบบนี้อาจเป็นตัวบอกอะไรผมกลาย ๆ รึเปล่า
            “อาเสือรักเขาเหรอ?”ผมกัดฟันถาม กลัวคำตอบ แต่ก็เจ็บที่ไม่รู้อะไรเลย
            “...........................”

            “รักเขา..เหรอ?”ถามย้ำเสียงเบา น้ำตาไหลสองข้างแก้ม 

            “ไม่รัก”

            “ไม่เชื่อ...อึก”ถ้าไม่รัก จะเปิดเผยตัวกันขนาดนี้เหรอ
            “กาว...”อาเสือกดเสียงนิ่ง เอามือตบหลัง
            “พาเขามาทำไม!!!!

            “เชิญเขามาทานอาหารด้วยแค่นั้น”

            “.........ไม่เชื่อ!

            “ทำไมเป็นแบบนี้นะเรา!!!!”อาเสือบอกเสียงกลั้วหัวเราะ เสียงหัวเราะทำให้ผมหงุดหงิด ท่าทางไม่รู้ร้อนหนาวที่ก็ทำให้ผมเริ่มจะไม่พอใจ เหมือนว่าตัวเองตีตนไปก่อนไข้เอง
            “อึก ๆ ว่ากาวทำไม อึกๆ”ผมเถียง อาเสือกอดแน่น ๆ 

            “โอเค ๆ ไม่ว่าแล้ว...อาอยากให้กาวฟังอาบ้าง อาบอกว่าไม่มีอะไรคือไม่มีอะไรจริง ๆ”

            “แต่ข่าวลงว่าอาเสือไปไหนมากับเขา”
            “เรื่องงานเท่านั้น เขาจะมาเป็นหุ้นส่วนของโรงแรม”ผมจ้องหน้าอาเสือ โกหกรึเปล่ามองดวงตาสีเข้มก่อนจะถูกจูบแผ่วเบา

            “อาไม่บอกเรื่องอื่นเพราะมันเป็นเรื่องไร้สาระ กาวจะเชื่อข่าวหรือจะอาเชื่ออา?

            “อาเสือไม่น่าเชื่อ!!!”ผมบอก
            “หึหึ กาวก็เลยเชื่อคนอื่นมากกว่าอา แล้วก็มาหงุดหงิดโมโหจนอาการแบบเดิมเริ่มกลับมา?
            “กาวโกรธ อาเสือพาคนอื่นเข้ามา...”
            “อารู้ อาบอกว่าจะไม่ทำแล้วไง”
            “อาเสือไม่เคยพาใครมาที่นี่!!!!!!”ผมสบถต่อ ไหน ๆ พูดก็พูดออกมาให้หมดละ

            “อาพลาดเอง อาเสียใจ”

            “เขาใส่ผ้ากันเปื้อนด้วย!!! เข้าครัวด้วย!!!! อึก...ฮึก ๆ”ผมร้องไห้ ปล่อยให้คนอื่นมาทำตัวตามสบายในบ้านได้ยัง
ไง
!?!?!? ทำแบบนี้ได้ยังไง!?!?!?!


            “พอแล้วเรา หยุดร้องได้แล้ว...ชักอีกคราวนี้อาส่งไปนอนรพ.อีกนะ”

            “ฮึก...ฮึก”ผมสะอื้นเข้ากับอก อาเสือตบหลังเป็นจังหวะ

            “บอกว่าไม่ให้มีใครไง!!!!! ห้ามมีใครจำไม่ได้เหรอ!!!!!!”ผมร้องไห้ทวงสัญญา อาเสือลูบศีรษะด้านหลังส่งผ่าน
ความอบอุ่นทุกอย่าง น้ำตาร่วงเผาะ...


            “อาไม่มีใคร ก็มีแต่กาว...มีแต่เราชอบยัดเยียดคนอื่นให้อา”

            “ก็อาเสือเจ้าชู้...มีคนอื่นเยอะแยะ”

            “คิดมากนะเรา...ต่อไปมีแฟนก็ไม่ติดอาแล้ว”อาเสือพูดติดตลก แต่ผมไม่ตลกด้วย...ทุบอกหนานั่นหลายที

            “โอ๊ะ ๆ เจ็บ...กาว”

            “อึก...กาวไม่มีคนอื่น!!!!!

            “อาไม่ได้บอกว่ามี แต่บอกว่าเดี๋ยวต่อไปก็มี...”

            “ไม่มี!!!!!”เถียงหูดับตับไหม้ทันที อาเสือถอนหายใจ

            “กาวยังเด็ก...ยังมีเวลาเรียนรู้อื่น ๆ อีกเยอะ”
            “..................................”

            “เมื่อก่อนกาวอาจจะคิดแบบนี้ ต่อไป...กาวอาจจะไม่คิดแบบนี้แล้ว อาไม่อยากให้กาวยึดติดกับอะไรเดิม ๆ ทุกอย่างมันมีการเปลี่ยนแปลง ถ้ากาวได้พบเจอคนใหม่ ๆ บางที...กาวอาจจะเปลี่ยนใจ...”

            ผมบีบปากที่พูดอยู่นั่น เอาเล็บจิกให้หยุดพูด

            “กาว...!!!

            “หยุดพูดนะ!!!!!
            “อาให้โอกาสกาวเสมอ...”
            “เออ จะมีแฟนมีเยอะ ๆ จะเปลี่ยนคนไปเรื่อย ๆ เหมือนอาเสือ” 
            “กาว!
            “จะรักคนอื่น จะหนีอาเสือ...ถ้าเจอใครคนนั้น กาวจะไปกับเขา จะไม่กลับมาที่นี่!!!!! ไม่มาหาอาเสืออีกเลยตลอดชีวิต ฮึก...จะรัก จะรักเขา..คนเดียว ฮึก...จะรักเขาให้มาก ฮึก...มากกว่า...ฮึก...ฮึก....ฮึก”

          โฮ...........เจ็บที่สุด เจ็บเกินกว่าจะหาสิ่งไหนมาบรรยาย แม้แขนหนาจะรัดรึง อาเสือนอนกอดอยู่ตรงนี้ แต่เหมือนว่าเราห่างไกลกันออกไปเหลือเกิน เจ็บ...เจ็บมาก 

          กอดแน่น ๆ กอดกาวแน่น ๆ ให้กาวรู้ว่าอย่างน้อยตอนนี้อาเสือยังอยู่กับกาว ไม่ไปไหน 

            “ฮึก...”ผมร้องไห้ แต่ยังลุกขึ้นจ้องหน้าอาเสือ อาหนุ่มมองตามว่าผมจะทำอะไร น้ำตานองหน้าแต่ไม่ยักจะเช็ดมันออก 

            “กาว...ฮึก ๆ”ผมก้มหน้าลง ไม่เคยจูบอาเสือก่อน ทุกครั้งอาเสือเป็นคนเริ่ม...และผมก็ยอมทำตามอย่างง่าย ๆ จูบของเราเกิดขึ้นโดยมีอาเสือนำก่อนทุกครั้ง อาเสือจูบตอบแรงไม่ต่างกัน 
            ลิ้นอ่อนนุ่มนวลถูกส่งผ่านปลายลิ้น อาเสือกอดผมเอาไว้ ก่อนจะโลมเลียปากล่าง ปากบนตามอำเภอใจ ผมสอดมือเข้าไปใต้เรือนผมหนา จิกมันเบา ๆ และดันให้ตัวเองอยู่ท่าที่ถนัดที่สุด หายใจแทบไม่ทัน ก่อนจะหยุดกะทันหันเพื่อมองหน้า แต่ผมหน้างอใส่...ไม่ยอมให้มองนาน ก้มลงจูบต่อ

            “อือ...เจ้าตัวแสบ”เสียงอาเสืองึมงำ สุดท้ายก็เงียบกันไปทั้งคู่ 

            “อึก...”ผมถอยออกนิดนึง เพราะหายใจไม่ทัน ตัวเองเลื่อนไปอยู่บนตัวอาเสือเมื่อไหร่ไม่ทราบ สุดท้ายก็กลายเป็นนั่งคร่อมอาเสือไว้ มือหนาจับที่สะโพกก่อนที่ผมจะก้มลงไปจัดการปากหนาที่คอยเอาแต่บ่นผมต่อ 

            “กาว”อาเสือจะผลักผมออก แต่ผมไม่ยอมขืนตัวไว้
            “กาว!”อาเสือไม่ยอมจูบต่อ เบี่ยงหน้าหนี ผมก็ไม่ยอม...จะทำให้ได้

            “อือ!!!!!!!”ผมจิกหัวอาเสือไว้ 

            “เด็กดื้อกำลังจะทำอะไร...”
            “..............................”ผมไม่ตอบ ไม่ให้จูบก็ไม่ให้จูบ ตัวเองคร่อมอยู่ยังไงก็เป็นฝ่ายได้เปรียบอยู่แล้ว ปกคอเสื้อสีอ่อน ถูกผมรั้งออกแล้วฝังหน้าตัวเองเข้าไป อาเสือพยายามจะผลักหน้าผมออก แต่ผมก็จูบอย่างแรง จำมาจากอาเสือ อาเสือชอบกัดตรงนี้...พอผมทำบ้างก็ผลักผมออกเหมือนกันนั่นแหละรู้ซะบ้างว่ามันเจ็บ!!

            “กาว...”เสียงอาเสือหอบหายใจแรงขึ้น 

            “จุ๊บ..”ผมไม่ยอมเงยหน้าขึ้นมา

            “ทำแบบนี้ ถ้าอาหยุดไม่ได้จะทำยังไง?”อาเสือถามเสียงเครียด ผมเงยหน้าขึ้นมาหน้านิ่ง จ้องหน้าอาเสือที่เครียดไม่ต่างกัน

            “ก็อย่าหยุด....”ผมตอบกลับด้วยสีหน้าหยิ่งยโสที่สุด 

            “ลงไป...อย่าทำแบบนี้”

            “ไม่!!!
            “กาว!!!
            “ทำไมไม่ทำกับกาว เหมือนที่ทำกับคนพวกนั้น!!!!!! อาเสือไม่รักกาว...ไม่เคยรักเลย!!!!! คนอื่นที่อาบอกไม่รัก ทำไมอาไปนอนกับพวกมันได้!!!!!”ผมเสียงดังใส่อาเสือ 

            “กาวไม่เหมือนคนพวกนั้น!!! อย่าเอาตัวเองไปเปรียบเทียบกับใคร!!!

            “แล้วทำไมอาเสือไปนอนกับพวกมัน!!!

            “...................................”เงียบไม่ยอมตอบ ก็รู้อยู่...ความจริงเป็นยังไง จ่ายเงินก็จบ...ง่ายจะตายความสัมพันธ์แบบอาเสือ

            “กาวจะทำ”

            “อย่าดื้อ...”

            “จะดื้อ...ห้ามกาวสิ”ผมท้า ขณะที่อาเสือจะลุกขึ้น ผมก็กอดอาเสือไว้ทั้งตัว

            “อาเสือเป็นของกาว!!! เป็นของกาวคนเดียว!!! ใครหน้าไหน...กาวก็ไม่ให้ทั้งนั้น!!!!”ผมร้องสะอื้นไปด้วย อาเสือชะงัก ก่อนจะกอดผมเอาไว้

            “อาหยุดไม่ได้กาวจะเจ็บตัว”อาเสือเอ่ยเสียงเครียด

            “กาวไม่ดีเหรอ?”ผมถามเสียงสุดท้าย อาเสือส่ายหน้าก่อนจะประกบปากจูบ สอดลิ้นขึ้นมาเจ็บกว่าครั้งแรกมาก ก่อนจะผลักผมนอนลงติดกับที่นอน เหมือนโดนกระโจนใส่ในชั่วพริบตา ร่างหนาเป็นคนดำเนินเกมส์บทต่อไป อาเสือไม่ปล่อยให้ผมพูด ไม่ปล่อยให้งี่เง่าเรียกร้องอะไรได้อีก 

            เป็นจูบที่เจ็บแทบขาดใจ หื่นกระหายและเรียกร้องเอาจากผมไม่เคยพอ ผมเจ็บปวดในทีแรก...แต่สุดท้ายก็ตอบสนองกลับแรงไม่แพ้กัน 

            “อึก...”ผมทุบไหล่อาเสือ หายใจไม่ทัน อาเสือดูดลิ้นครั้งสุดท้ายก่อนผละออก หลุดแล้วก็รีบหายใจอัดออกซิเจนเข้าไปเยอะ ๆ 

            “กาวหน้าแดง”อาเสือล้อเลียน ผมเบือนหน้าหนี แต่นิ้วแกร่งจับคางให้หันกลับมาอยู่ดี ตาอาเสือเซ็กซี่อย่างร้ายกาจ แบบนี้ใช่ไหม...ที่ใครต่อใครชอบ ใบหน้าหล่ออยู่แล้ว...ยิ่งยิ้มก็ยิ่งทำให้หลงใหลเอาได้ง่าย ๆ 

            “คิดจะทำ...ก็ทำให้สุดสิ หรือว่าไม่อยากทำแล้ว”ไม่พูดเปล่า...ยิ้มเยาะ ๆ อีก ผมกัดปากตัวเอง

            “ทำ”พูดเสียงเบา

            “แน่ใจ?”อาเสือถาม ผมพยักหน้า

            “เพื่ออะไรถ้าจะให้อาทำเพียงเพราะกลัวอาไปทำกับคนอื่น อายยอมรับ...ว่าเคยทำกับคนอื่น แต่ตอนนี้อาไม่ได้ทำกับใคร อย่างน้อยก็นานแล้ว”

            “แต่ก็เคย...”หัวใจผมเต้นแรงขึ้น 
            “ก็อาเป็นผู้ชาย อายุตั้งเท่านี้จะไม่ให้เคยได้ยังไง?

            “งั้นกาวทำบ้าง...”ผมบอก อาเสือจ้องหน้าดุ

            “จะทำกับคนอื่นจริง ๆ เหรอกล้าแล้วงั้นสิ?”เสียงเข้มขึ้น จนผมกลัว
            “................................................”
            “เก็บไว้รอวันที่แน่ใจจริง ๆ ก่อนดีไหม”

            “ไม่”

            “นิสัยดื้อ จะเอาอะไรก็ต้องเอาให้ได้แบบนี้...อาไม่ตามใจกาวทุกอย่างหรอกนะ”

            “จะไม่ทำก็ตามใจ อึก...เก็บไว้ทำกับคนอื่นก็ได้”

            “อย่ายั่วให้อาโมโห!”อาเสือฟาดที่สะโพกแต่ไม่แรง

            “เกลียดอาเสือที่สุด”
            “เกลียดจริงเหรอ...แล้วอาเกลียดกาวกลับได้ไหม”ผมจ้องหน้าน้ำตาคลอ เบะปาก...จิกเสื้ออาเสือแน่น อาหนุ่มหัวเราะ

            “โอเค พูดเล่นไม่เห็นต้องทำหน้าแบบนั้นเลย เรานี่มันเอาแต่ใจตัวเองสุด ๆ”

            “ก็อาเสือไม่รักกาว!!!

            “รู้ได้ยังไงว่าอาไม่รัก อาเคยพูดเหรอ?

            “ไม่เคย!!!! ไม่เคยพูดอะไรสักอย่าง!!!!! ไม่เคยทำให้แน่ใจอะไร!!! ฮึก...!!! อึดอัดจะตายอยู่แล้ว!!!!!”อาเสือนิ่ง

            “กาว...”
           
COMMENT PLEASE

ขอบคุณที่อ่านและคอมเม้นค่ะ ^^
http://my.dek-d.com/dek-d/writer/view.php?id=1051149



ฝากติดตามแทนธารด้วยนะคะ กลับมาแล้วตามลิงค์ข้างล่างเลย


แทนธาร (5) รอยทางรัก

3 ความคิดเห็น:

  1. เอาล่ะเว้ยๆๆๆ. อาเสือจะจับกาวกินแล้ว ครึครึ

    ตอบลบ
  2. ใกล้แล้วซิน้า อ๊ายยยยย ตอนนี้ใจคิดไตอนนี้ใจคิดไปตอนท้องละ

    ตอบลบ
  3. ก็พอจะเข้าใจกาวอยู่นะ

    ตอบลบ