วันอังคารที่ 11 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557

ตอนที่ 20 - ชดเชยให้อา 100%

ตอนที่ 20


            เหนื่อยมากและต้องรีบเคลียร์งานทั้งหมดที่มีก่อนไปค่าย ไอ้โรลกับไอ้บอลได้รับอนุญาตให้มาช่วยผมทำรายงานได้ที่บ้าน ช่วงนี้อาเสือก็กลับบ้านเร็วและเป็นเวลา ไม่ต้องมีอาโชติคอยดูแลที่บ้าน เพียงแต่ผมไม่สร้างปัญหา แต่ก็นั่นแหละ อาเสือไม่ปล่อยให้ผมคลาดสายตาอยู่แล้ว อานัยเลยต้องเข้ามาดูแลตอนกลางวัน ทำอย่างกับผมเป็นเด็กเล็ก ๆ ดีหน่อย...เพราะอานัยอยู่ในที่ของตัวเอง ผมก็อยู่ฝั่งของผม ถ้าเป็นไปได้เราจะไม่เจอกันเท่าไหร่ ขี้เกียจฟังอาบ่น!

            “สุดา ขอแปปซี่เพิ่มหน่อย”ผมบอกก่อนจะหันคอซ้ายขวาแก้เมื่อย ไอ้โรลไม่ไหวแล้วลงไปนอนกองที่พื้น

            “มาแล้วค่า...เหนื่อยกันไหมคะ สุดาตั้งโต๊ะรอเลยไหม ราดหน้าหมี่กรอบร้อน ๆ กำลังเดือดผุด ๆ น่าทานเชียวค่ะ”ทุกคนหัวเราะ

            “ขนาดนั้นเลยนะ”ผมหัวเราะ กระดกแปปซี่ดื่มจนหมดแก้ว

            “เดี๋ยวค่อยมาทำต่อเถอะว่ะ เหนื่อย!

            “เออ กินก่อนโว้ยยยยยย”ไอ้บอลโยนเม้าส์ทิ้ง แล้วลุกคนแรก ผมลุกตามเดินไปตบก้นไอ้โรลที่นอนอยู่ แล้วเดินเข้าห้องอาหารกัน

            “หอมมากๆๆๆๆ”เราต่างก็รีบกิน กินไปหัวเราะไปสนุกสนาน บ้านนี้ไม่มีเสียงหัวเราะแบบนี้มานาน จนลืมไปแล้ว แม่บ้านตกใจเสียงพวกเรา...โผล่หน้ามาดูทีละคนสองคน อานัยกับลูกน้องก็ด้วย แต่แค่มาดูว่าไม่เป็นอะไร ก็ออกไปอยู่ที่ของตัวเองเช่นเดิม

            “อร่อยสุด ๆ เลยครับ ถ้าได้กินอย่างนี้ทุกวันเยี่ยมเลย”ไอ้โรลอ้อนปากหวาน ผมกับไอ้บอลมองหน้ากัน

            “เอาสิคะ มีเหลือด้วย ถ้าคุณโรลไม่ว่าอะไร...สุดาจะจัดแพ็คใส่กล่องให้กลับไปกินด้วยดีไหมคะ”

            “ดีครับ”

            “เหอะ”ผมกับไอ้บอลหัวเราะพร้อมกัน

            “มึงไม่บอกพี่สุดาว่าเอาไปเผื่อไอ้ชัดด้วยละ”ไอ้บอลบอก รูมเมทมันน่ะครับ

            “รบกวนด้วยนะครับ”มันหันไปทำหน้าอ้อนใส่สุดา เหอะ...!!! สุดารีบออกไปจัดเตรียมให้ทันที

            “วันนี้พ่อกลับเร็วรึเปล่าว่ะ”ไอ้บอลถาม ผมพยักหน้าภูมิใจเดี๋ยวนี้อาเสือกลับเร็ว

            “เหอะ หน้าบานนะไอ้เชี่ยหน้ามึงนี่ออกดีจริง ๆ ไหนดูดิ๊...หางกระดิกเปล่า”ไอ้บอลผลักหัวผม

            “สัส”

            “ทำหน้ายังกับดีใจที่ผัวกลับบ้าน”ไอ้โรลพูดเรื่อย ๆ ทำเอาผมชะงักกึก จ้องหน้าไอ้บอลอัตโนมัติมันก็มองกลับมา คล้ายกับจับอาการของผมอยู่

            เงียบกับไปทั้งสามคน

            “เฮ้ย!?! จริงดิ”มันถามย้ำ

            แคร๊ง!!!! ไอ้โรลทำช้อนหล่น กูกลืนน้ำลายเหมือนกลืนหินลงคอ!!!!!

            “เหอ ๆ กูว่าละ...”ไอ้บอลพูด

            “กูถึงบอกไง ท่ามันออกซะขนาดนี้”มันพูดต่อ ส่ายหน้าแล้วกินอาหารตรงหน้าต่อ ไอ้โรลยังคงตะลึงงันไม่หาย พอ ๆ กับผมที่กำช้อนแน่น

            “พะ พวกมึง...จะบอกคนอื่นไหมว่ะ”ผมกลั้นใจถามออกไป มันสองคนเป็นเพื่อนรักเลยก็ว่าได้ แต่ถ้ามันเอาเรื่องนี้ไปบอกคนอื่น ผมต้องอับอายมากแน่ ๆ จะมองหน้าคนอื่นได้ยังไง

            “มึงน่ะเพื่อนกู สัส! ไม่ต้องเครียด...ไอ้โรลมีผัว  มึงยังไม่เครียดเลย”ไอ้บอลพูดติดตลก ทำให้ผมใจชื้นขึ้น ดีใจที่พวกมันรับได้ ที่ผมเป็นแบบนี้

            “แล้วถ้าคนอื่นรู้?

            “รู้ก็รู้ดิว่ะ คนมีความรักห้ามได้เหรอสัส!!! เฮ้อ...ไอ้โรลไปคนนึงแล้ว มึงยังจะเจริญรอยตามมันไปอีกคนเหรอว่ะ ไหน ๆ บอกกูดิ๊...ไอ้ประตูหลังมันสุดยอดยังไง”

            “มึงก็ลองเองดิสัส!!!!!”ผมด่ามันหน้าแดง ไอ้โรลหัวเราะ ทำเนียนตักหมูหมักในจานไอ้บอลไปกินหลายชิ้น

            “เอิ๊ก ๆ ๆ ๆ”

            “นี่ก็เนียนไอ้เชี่ย!!! เอามาเลย ๆ หมูกู”

            “กับเพื่อนทำหวง...”

            “เหอะ มึงไม่เคยหวงกับกูว่างั้น”

            เห็นมันสองคนเถียงกันและปฏิบัติกับผมต่ออย่างธรรมดา ก็รู้สึกสบายใจ อยากบอกอาเสือว่าเลือกคบคนไม่ผิดแล้ว ไอ้บอลกับไอ้โรลมันเพื่อนตายของผมจริง ๆ

            กินเสร็จพวกมันก็เก็บของกลับบ้านเพราะอาเสือใกล้จะกลับมาแล้ว มันบอกว่าไม่อยากจะสายตาพิฆาตเลยจะกลับก่อนอาเสือกลับมา

            “พรุ่งนี้เตรียมของแพ็คใส่รถบรรทุกด้วยนะโว้ย โมงเช้า เจอกัน ที่ชมรม”

            “เออ”ผมรับคำ ก่อนจะเดินไปส่งมันสองคนที่รถ สวนกับรถอาเสือพอดี ผมยืนรอหน้าบ้าน

            “เอากระเป๋าไปวางในห้องทำงานนะ ช่วงโชติอาบน้ำพักผ่อนเลยก็ได้ ฉันไม่มีอะไรแล้ว อ่อ...บอกวินัยกลับเลยก็ได้ พรุ่งนี้ค่อยมาทำงานต่อ”

            “ครับ...”อาโชติเดินลัดตึกออกไป ยังที่พักของตัวเอง ผมยืนยิ้มอยู่หน้าบันไดให้อาเสือ

            “จุ๊บ...เด็กดื้อวันนี้ดื้อไหม”อาเสือถาม

            “อืม...”แกล้งทำเป็นครุ่นคิด แล้วส่ายหน้ากวน ๆ

            “หึหึ”

            “วันนี้กลับเร็วจังนะ”ผมถาม

            “ไม่ดีเหรอ อากลับเร็ว...กาวก็บ่น กลับช้าก็ว่า ไม่กลับก็อาละวาด อาทำไม่ถูกใจแล้วเนี่ย”

            “ไม่ได้ว่าอะไรซะหน่อย”ผมถอดเน็กไทให้

            “กาวจะให้สุดาเอาลังมาใส่เสื้อผ้าไปบริจาค คืนนี้ฝุ่นห้องกาวต้องเยอะแน่ ๆ”

            “หึหึ”

            “..........................................”ตอนนี้อาต้องพูดว่า มานอนห้องอาก็ได้สิเอาแต่หัวเราะแล้วทำหน้าแบบนั้นอยู่ได้ อาเสือนี่ทึ่มจริง ๆ

            “อาเสือออออ”

            “อาอยากอาบน้ำ”ทำท่าทางล้อเลียน เหมือนจะแกล้งผม

            “อยากให้กาวออกไปงั้นสิ”

            “คงงั้น”อาเสือพูดยิ้ม ๆ แต่ทำเอาผมชะงักกึก เออ!!!!!! ออกก็ได้!!!!!

            “หึหึ เด็กดื้องอนอาง่ายจัง”อาเสือรวบเอวเข้าไปกอด เอาหน้าซุกตรงคอทำให้จั๊กจี๋ ผมดิ้นอึกอักเล็กน้อย ทำหน้างอนเต็มที่

            “อาล้อเล่น...”

            “แต่พูดจากใจเลยใช่ไหม กาวไปนอนห้องเก็บของก็ได้...ถ้าอาเสือไม่อยากให้นอนด้วย”

            “หึหึ ประชดอาอยู่รึเปล่า...อาจะปล่อยให้กาวไปนอนได้ยังไง เดี๋ยวกาวฝันร้ายอีก”

            “.............................”

            “ไม่มีกาวแล้วอาคงนอนไม่หลับ เพราะฉะนั้นกาวต้องนอนกับอาเข้าใจไหม”อาเสือใช้คำพูดที่ทำให้ผมรู้สึกพอใจขึ้นมาก จนอมยิ้มขึ้นเองไม่รู้ตัว

            “ขอคิดดูก่อนแล้วกัน จุ๊บ...”ผมแกะมืออาเสือออก เดินเข้าไปห้องตัวเอง เปิดตู้เสื้อผ้าแล้วรื้อตัวที่ไม่ได้ใส่ออกมา 

            แม่บ้านกับสุดาเดินถือลังขึ้นมาทีละคนสองคน พับใส่ลังให้เรียบร้อยดี

            “นอกจากเสื้อผ้าแล้วมีอะไรอีกนะ”

            “เสื้อผ้านี่ก็เยอะแล้วค่ะ”สุดาบอก

            “เวลาบริจาคของเขาบริจาคอะไรกันมั่งนะ ฮัดชิ้ว!!!!!”เริ่มจามเพราะฝุ่น ในตู้เสื้อผ้าเก่า

            “ออกไปข้างนอกเถอะค่ะ เดี๋ยวสุดาจะจัดการเสื้อผ้าให้เอง”

            “ฮัดชิ้ว!!!!”ผมปัดมือไปมา “แค่ก ๆ มีอะไรที่ไม่ใช้อีกนะ อ่อ...หนังสือไง!!! ยังเก็บไว้รึเปล่า...กาวไม่อ่านแล้ว สุดาเอาลงลังได้เลย”ผมบอก

            “ค่ะ ๆ ออกไปเถอะค่ะ เดี๋ยวได้โดนจับพ่นยาอีก”

            “จึ้ก...”ทำหน้าไม่พอใจสุดา อาเสือเดินเข้ามาดูพอดี

            “เรียบร้อยไหมสุดา”

            “กำลังจัดอยู่เลยค่ะ คุณกาวจามสองสามรอบแล้ว บอกให้ออกก็ไม่ยอมออก”สุดาฟ้อง

            “สุดา!!!!”ผมจิกสายตาใส่ อาเสือหันมามอง

            “ปล่อยให้สุดาทำงานได้แล้ว ลงไปทานข้าวเป็นเพื่อนอา”

            “กาวเพิ่งจะทานไป!”อาเสือไม่ฟังเลย ลากผมลงมาข้างล่างจนได้

            “พรุ่งนี้จะทำอะไรบ้าง”

            “ก็เอาของไปส่งที่ชมรม”

            “แล้วหลังจากนั้นกาวไม่มีเรียนนี่?

            “ก็....กลับบ้าน นอน”ผมบอก

            “หึหึ ไปหาอาที่บริษัทสิ”อาเสือบอก ทำให้ตาลุกวาว

            “บริษัทเหรอ?”ผมถามทันที อาเสือไม่เคยให้ไปวุ่นวายที่ทำงานอยู่แล้ว โผล่หน้าไปเล่นก็ไม่ได้ ผ่านยังไม่เคยผ่านเล้ย!!!! คำชวนครั้งนี้มันมีนัยยะสำคัญอะไรกันนะ?

            “กาวเอาของไปไว้ชมรม แล้วก็มาหาอา จะได้รีบเคลียร์งานแล้วไปเดทกัน”

            “ดะ เดท???”ให้ตายสิ อาเสือจะทำให้ผมเป็นบ้า!?!?!?!?!?!

            “หึหึ”จ้องหน้าอาเสือ อ้าปากค้างอยู่แบบนั้น หัวใจเต้นแรงแบบแรงมาก ๆ บอกไม่ถูกเหมือนกัน

            “อาเสือจะเดท??

            “วัยรุ่นเขาเรียกกันอย่างงั้นนี่ หึหึ ใช่ไหม?”ชอบถามอะไรที่ทำหน้ายียวน ไม่รู้ว่าเล่นหรือจริง หรือแค่อยากล้อผมเล่น

            “อาเสือเนี่ยนะ???”คิดแล้วสยอง อาเสือทำอะไรแบบนั้นด้วยเหรอไง เริ่มชักกลัวแล้วสิ

            “กินข้าว ดูหนังอะไรที่กาวอยากทำก่อนไปค่าย”

            “อะไรก็ได้งั้นเหรออาเสือยอม?”ผมถามย้ำ กลัวว่าเป็นการโดนแกล้ง แล้วสุดท้ายอาเสือบอกว่าพูดเล่นแค่ลองใจอะไรประมาณนี้

            “อย่าถามมาก อาจะทานข้าว”

            “ก็กาวไม่เข้าใจนี่ อาเสือจะพาไปจริง ๆ เหรอ ไม่สบายรึเปล่า”เอามือจับมืออาเสือ ตัวก็ไม่เย็นนี่ แม่บ้านเข้ามาตักข้าวให้อาเสือ มีแต่ผมที่นั่งจ้องหน้าอาเสือคนเดียว

            “ท่าทางจะอาการหนัก”ผมบ่นพึม นั่งรอจนอาเสือทานเสร็จเรียบร้อย นี่ถ้าไม่ได้คำตอบที่ถูกใจ ไม่นั่งทนหรอกนะ

            “ว่ายังไงละ...ทำไมถึงอยากเดทกับกาว”ถามอาเสือตรง ๆ

            “หึหึ....กาวก็อยากทำอย่างนั้นอยู่แล้วไม่ใช่เหรอไง”

            “กะ กะ ก็ใช่ไง...ตะ แต่ว่าทำอาเสือรู้เล่า!!!!”ตอบอย่างติดอ่าง ให้พูดว่าอยากทำตรง ๆ ก็น่าอายไม่ใช่เหรอไง

            “เพราะอารู้ว่ากาวอยากทำไง อาเลยทำให้...ดีไหม”อาเสือยกมือลูบแก้ม ผมพยักหน้ารับอย่างยินดี

            “งั้นพรุ่งนี้กาวไปเตรียมชุดดีกว่า อาเสือห้ามเปลี่ยนใจนะ!! ไม่งั้นกาวจะอาละวาด!!!!”บอกแล้วรีบวิ่งขึ้นชั้นบน ผ่านกลุ่มคนที่ทำงาน ผมเปิดตู้เสื้อผ้าตัวเอง แล้วเลือกชุดที่คิดว่าจะใส่พรุ่งนี้ออกมาวาง

            “คุณกาวคะ คุณท่านให้ตามคะ”

            “อืม...”

            “รีบลงไปเถอะค่ะ จะโดนดุอีก”สุดาบอก

            “อืม อ่อ...สุดา ก่อนไปค่ายทำสีผมให้หน่อยสิ เอาสีเดิม”

            “เอาอีกแล้ว!!!!! เดี๋ยวโดนดุอีกหรอกค่ะ ไม่เอานะคะ ทุกอย่างเริ่มจะดีขึ้นแล้วแท้ ๆ”

            “ไม่เป็นไรน่า เดี๋ยวขออาเสือ”ผมบอก ยักคิ้วให้ด้วย คืนนี้สุดาคงอยู่ในห้อง จนกว่าจะแพ็คของเสร็จ หยิบโทรศัพท์และไอพอดของตัวเองออกมา ลงมาหาอาเสือ

            “หาเรื่องแท้ ๆ”เสียงสุดาบ่น

            “อาเสืออออออ”ผมวิ่งลงมาข้างล่าง อาเสือกำลังนั่งดูข่าวทีวีอยู่

            “เดี๋ยวก็ล้มหรอกกาว!!!!!”อาเสือดุ เพราะผมอยากลงไปเร็ว ๆ เลยกระโดดจากบันไดขั้นที่ ลงมา ไม่ได้สูงขนาดนั้นสักหน่อย

            “อาเสือให้สุดาทำสีผมให้กาวเหมือนเดิมได้ไหม กาวไม่ชอบสีนี้!!!!”ผมร้องขอ

            “อาว่าอย่าดีกว่า”ผมเม้มปากต่อคำปฏิเสธนั้น

            “กาวไม่ชอบ!!!”ย้ำหน้าเหวี่ยง ๆ

            “มันเรียบร้อย เดี๋ยวกาวจะไปค่ายไม่ใช่เหรอไง ทำสีผมประหลาดชาวบ้านที่นั่นได้ตกใจกันแย่”

            “ไม่มีใครเขาสนใจหรอกน่า กาวไม่ชอบสีผมนี้”

            “กาว!”อาเสือตวาด ทำเอาผมนิ่งเงียบไปเลย กอดหมอนอิงแน่น

            “อาไม่ชอบสีผมนั้น”

            “แต่กาวชอบ!!!!

            “มันดูไม่เป็นนักศึกษาเลย”

            “มหาลัยฯไม่มีกฎห้ามทำสีผม ตราบใดที่ยังเป็นผมดำเข้าห้องสอบ กาวไม่ได้ทำผิดกฏ!!!!

“แต่มันก็ยังไม่เรียบร้อย เดี๋ยวกาวต้องไปเจอคนมากมาย ผู้หลักผู้ใหญ่เขาจะมองยัไง มันไม่น่าเชื่อถือ”

 “อาเสือก็คิดอยู่แค่นี้ ตกลงไม่ให้ทำใช่ไหม!!?!? กาวว่าแล้ว!!! ไม่น่ามาขอก่อนหรอก...ก็รู้ว่ายังไงต้องไม่ให้อยู่แล้ว!!!”ผมบ่น พร้อมเตรียมลุกหนี แต่อาเสือคว้าข้อมือไว้ก่อน ดึงนิดเดียวก็ลงไปนั่งที่ตักอาเสือ ผมดิ้นจะลง แต่อาเสือก็กอดเอวไว้แน่น

“ถ้ารู้ว่าจะต้องทำขนาดนั้น แล้วมาขออาทำไม?”ทำเสียงเข้มใส่

 “ไม่ได้ขอ!!! บอกไว้!!!

“หึ!!! เรานี่มันดื้อที่หนึ่ง”อาเสือบิดจมูกผม

“เจ็บนะ!!!!

“ก็ทำให้เจ็บ!! อาบอกเหตุผลที่ไม่ให้แล้วทำไมยังดื้อกับอา ไหนบอกว่าจะเป็นเด็กดีแล้วไง?”อาเสือทวงสัญญา

“ก็บางเรื่องที่เห็นสมควรหรอกน่า!!!”จับมือหนาออก อาเสือหัวเราะเสียงดัง

            “เรานี่มันแก้ตัวได้ทุกเรื่องจริง ๆ”

            “ตกลงจะให้หรือไม่ให้”

            “ถ้าให้...”

            “ถ้าให้ก็จะให้สุดาเตรียมของพรุ่งนี้”

            “แล้วถ้าไม่ให้?”อาเสือขำ

            “ก็จะทำอยู่ดี!!!”บอกอย่างถือดี อาเสือหันแก้มป่อง ๆ มาให้ ผมอมยิ้มก่อนจะทำหน้ามุ่ยตามเดิม แล้วก็กดจูบที่ข้างแก้ม อาเสือหันอีกด้าน ผมก็อดยิ้มออกมาไม่ได้ จุ๊บแรง ๆ อีกครั้ง อาเสือไม่ยอมจบ...ยกนิ้วขึ้นแตะริมฝีปากตัวเอง

            ผมส่ายหน้า อาเสือเลิกคิ้วก่อนจะเอานิ้วแตะอีกสองสามที ผมอมยิ้มเอามือคล้องคออาแล้วส่ายหน้า พร้อมเม้มปากตัวเอง กลั้นหัวเราะ อาเสือรวบเอวเข้ามาใกล้ขึ้น ก่อนจะจับที่ท้ายทอยผมแล้วดึงเข้ามา

            “อือ ไม่ให้!!

            “กาวไม่ให้ อาก็ไม่ให้เหมือนกัน”อาเสือขู่

            “อือ อือ อืออออ จุ๊บ”อาเสือทำจนได้!!!! แถมยังหัวเราะอย่างผู้ชนะอีก

            “หมายความว่ากาวทำได้แล้วใช่ไหม”

            “ต้องเอามาให้อาดูก่อนว่าสีไหน ถ้าสีเดิมก่อนหน้านี้ ห้าม!!!!!”กัดปากตัวเอง จึ้ก!!! สีโปรดเลยนะ!!!!!



            



COMMENT PLEASE






มันสั้นไปหน่อยใช่มะ แฮะ ๆ

ขอบคุณที่อ่านและคอมเม้นค่ะ ^^


4 ความคิดเห็น:

  1. กาวทำผมสีไหนก็น่ารักหน่า

    ตอบลบ
  2. สีชมพูอมแดงเลยกาว

    ตอบลบ
  3. เอาสี pink spider ของลุง ฮิเดะ x japan เลยน้องกาว เย่ๆ

    ตอบลบ
  4. ก้ยังดื้อแต่ถือว่าดีขึ้นกว่าเดิม

    ตอบลบ