ตอนที่ 35 ไม่รู้จะทำยังไง (ที่ไม่ได้ลงในเด็กดี)

ตอนที่ 35 ไม่รู้จะทำยังไง

            กาวนั่งร้องไห้ในความมืดคนเดียว นานเท่าไหร่แล้ว? ผมลุกขึ้นไปเปิดไฟดวงกลางเพิ่มความสว่างในห้อง เห็นกาวนั่งห้อยขาข้างหนึ่งลงพื้น เตียงสูงขาเลยแตะไม่ถึงพื้น

            ชุดเสื้อกล้ามยาวคลุมหลวมไปจนเกือบถึงเข่าสีเทาตัวนี้ คือชุดนอนที่กาวต้องใส่ประจำ หลังจากที่หน้าท้องนูนขึ้น ชุดนอนตัวอื่นมีแต่แบบกางเกงขาสั้นบ้าง ยาวบ้าง อาจทำให้กาวใส่ได้ไม่สบายตัว ตอนที่เลือกซื้อเสื้อผ้าชุดนี้จึงเป็นชุดนอนที่กาวใส่นอนได้สบายที่สุด และมีอยู่ถึง 7 ตัว ครบวันเลยทีเดียว

            “ฮึก”เสียงร้องทำให้ผมต้องหันไปหา ก่อนจะยืนนิ่งค้างจากภาพตรงหน้า

            ชายผ้าเลิกขึ้นมาร่นอยู่ที่หน้าขา กาวบีบขาตัวเองเอาไว้แน่น กัดปากน้ำตาคลอ ผมยกมือปิดปากก่อนจะมีสติเดินเข้ามาหา

            “อะ อาเสือ”

            “ไม่ต้องร้อง”

            “กาวไม่รู้ นอนอยู่...จู่ ๆ มันก็....”

            “ไม่เป็นไร ๆ เป็นเรื่องธรรมชาติ”ผมยื่นมือไปแตะส่วนกลางที่แข็งขันขึ้นมากของคนตัวเล็ก นี่คงจะนั่งอดทนอยู่แน่ ๆ

            “ยะ อย่า”

            “ไม่เป็นไรนะ เดี๋ยวอาทำให้...ไม่ต้องร้อง”

            “ฮึก....กาวไม่รู้ มันแข็งขึ้นเอง....”

            “ครับ อาเข้าใจ...มันเป็นเรื่องปกติ ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรสักหน่อย ทำไมกาวไม่ปลุกอา”

            “กาวไม่รู้”คนตัวเล็กพูดขึ้น ทำเอาผมไม่รู้จะสงสารหรือหัวเราะดี ดึงหน้าผากโน้มลงมาจูบ

            “จูบอาหน่อย”ผมบอก กาวส่ายหน้า

            “หึหึ...”ไม่ยอมจูบ ผมก็จูบก่อน

            “เดี๋ยวอาทำให้มันสงบลงเอง”ผมบอกก่อนจะจูบปากกาวแล้วยิ้มให้อย่างเอ็นดู หลังจากนั้นก็ลงไปเขมือบลูกชายน้อยที่แก่นกลาง ทำเอากาวสะดุ้งใช้มือจิกบ่าผมแน่น

            “อึก ๆ! อาเสือ!!!!!”

            “จุ๊บ....”ผมทำให้เพราะว่ารักกาวมาก ไม่ยอมให้กาวทรมานเด็ดขาด คนตัวเล็กหลับตาพริ้มตัวเกร็งไปหมด

            “อะ อา”

            “เรียกอาหวาน ๆ สิ”

            “ไม่เอา...”

            “จ๊วบบบ”ผมแกล้งดูดมันเสียงดัง ใช้ลิ้นเลียเหมือนที่เคยดูดไอติมตอนเด็ก กาวกัดปากตัวเอง...พยายามหายใจให้เป็นจังหวะ

            “เรียกหวาน ๆ สักนิดไม่ได้เหรอ”

            “...............................”ยังไงก็ไม่ยอมแฮะ ผมรูดขึ้นลงปรนเปรอให้ได้มากที่สุด กาวจิกเท้าเกร็ง

            “อะ อ๊ะ....อาเสือ”

            “อ๊.....อ๊ะ กะ กาว...”

            “อะ อา...”เสียงกระเส่าจากอีกคนดังไม่ขาดสาย ผมได้ใจ...ถอนปากออกก่อนมุดหัวเข้าไปใต้ผ้า ระดมจูบที่หน้าท้องและหน้าขาเรียว

            “อา อ๊าส์!”

            “จุ๊บ....ดีไหม”ถามไปด้วย มือก็ขยับไปด้วย กาวเกร็งจนแทบจะไม่ไหวแล้ว...ผมจึงผลักให้เค้านอนราบลงไปกับที่นอน ส่วนนั้นตั้งฉากขึ้นสู้มือไม่ยอมจบง่าย ๆ

            คนตัวเล็กยกขาขึ้นตั้ง ก่อนจะถูกผมจับแยกไปคนละทาง ระหว่างที่รูดขึ้นลง ผมเลื่อนตัวขึ้นไปจูบกับกาวอีกหน คนตัวเล็กอ้าปากเผยอออกตามแรงเรียกร้องที่มี

            “รักอาไหม?”ผมถามเสียงหวาน กาวส่ายหน้า

            “เกลียดมาก...”ผมใช้จังหวะนั้นประกบปากดันลิ้นตัวเองเข้าไป ไม่ดึงดันและเอาแต่ใจจากกาวมากเกิน ทำไปด้วยกัน ช้า ๆ เนิบ ๆ

            “แต่อารักกาวมาก”

            “ไม่จริง...”

            “จริง รักตั้งแต่ตอนนั้น...ที่ตัวแค่นี้”ผมทำมือ กาวหัวเราะคิก

            “อาเสือขี้โกหก รักตั้งแต่ตอนนั้นแล้วไปมีคนอื่นทำไม?”เด็กน้อยจำทุกเรื่องไม่เคยลืม แม่เสือตัวนี้ร้าย...ทำเป็นไม่ใส่ใจ แต่พอจะเปิดช่องให้หน่อย...พร้อมจะเปิดแผลกระซวกไส้ให้ผมมีแผลเหวอะหวะทันที!

            “ลืมไปบ้างไม่ได้เหรอ? อาอายุตั้งเท่านี้แล้วนะ ไม่มีสิ...แปลก ถึงยังไงตอนนี้อาก็มีกาวคนเดียวแล้วนี่นา”

            “ก็กาวไม่ชอบ”

            “อารู้ อาไม่แก้ตัวเรื่องที่ผ่านมาหรอก แต่ถ้าหลังจากนี้...ถ้ามีอีก อาให้กาวทำอะไรอาก็ได้”

            “โอเค! ถ้ามีอีก...กาวจะกัดไอ้นั่นของอาเสือแล้วโยนทิ้งให้ไก่กิน”

            “หึหึ ใจร้ายกับอาขนาดนั้น”

            “มากกว่านั้นก็ทำได้...”ผมประกบปากคนตัวเล็ก ไม่ให้พูดอะไรได้อีกต่อไป ปากสีลูกเชอรี่สด...ทำเอาไม่อยากผละออกไปไหน กาวหน้าแดง...แดงไปถึงใบหูทีเดียว เหลือบดูส่วนล่าง...บวมเป่งเต็มที่แล้ว ผมจุ๊บปากครั้งสุดท้ายก่อนเลื่อนลงไปเขมือบกลางลำ

            “โอ๊ะ! อะ อา...”เสียงกาวร้องดังไม่ได้สับ ขาแยกกว้างไปคนละทาง ทั้งปากทั้งมือ...เล้าโลมให้กาวสุดชีวิต คนตัวเล็กหอบหายใจหนัก ก่อนจะจิกหนังหัวผมแน่น

            “อะ อา...”

            “อืม”ผมครางออกมาบ้าง

            “อะ อา....”

            “อึก ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ”กาวร้องก่อนจะยกขาขึ้นตวัดล็อคตัวผมไขว้กันทั้งสองข้าง ผมรู้ว่ากำลังจะเสร็จยิ่งเพิ่มความแรงของมือมากขึ้น

            “อ๊ะ อ๊า!!!! อ๊าส์!!!!!”น้ำใส ๆ พุ่งออกมา เหมือนว่าไม่เคยปล่อย กาวหอบหายใจทิ้งทุกส่วนร่างกายลงทันที หลังจากที่สะโพกกระตุกขึ้นติดกัน สามสี่ครั้ง ผมจัดการกลืนน้ำรักของคนรักตัวเองไปจนหมด ดวงตาหวานเยิ้มมองทุกการกระทำของผม ก่อนหน้าจะแดงขึ้นเรื่อย ๆ

            “กินทำไม!”ปากสวยต่อว่า ผมอมยิ้มไม่ตอบจะเลื่อนตัวขึ้นไปจูบก็ไม่ยอมให้จูบ

            “ตาอาบ้าง....”ผมบอก กาวยกมือห้าม

            “อะไรกัน!!! กาวเหนื่อยนะ!!!!”น้ำเสียงต่อว่าดังระรัว ผมตาเบิ่งโต

            “ผลัดกันสิ...กาวเสร็จแล้ว แต่ของอายังไม่เริ่มเลย”

            “ไม่รู้ละ...กาวไม่ไหวแล้ว เหนื่อยมากด้วย อาจะเสือจะทำได้ลงคอหรือไง?”จากน้ำเสียงอ้อน กลายเป็นต่อว่ากลาย ๆ”

            “อย่าบ่ายเบี่ยง...ของอาแข็งขึ้นมานี่ จะรับผิดชอบยังไง?”

            “กาวไม่รู้...เช็ดให้กาวด้วย! กาวจะนอน”แล้วทำท่าจะนอนไปจริง ๆ ก็น่าสงสารอยู่หรอกตาปรือมากแล้ว

            “กาว...กาว”ผมเรียก “อย่าทำกับอาแบบนี้!!! กาว....”อีกคนนอนนิ่งไม่ไหวติง สุดท้ายยืนเคว้งคนเดียวกลางห้อง จะไปบังคับอะไรกับเค้าก็ยิ่งไม่ได้ใหญ่ ผมเอาผ้าชุบน้ำมาเช็ดทำความสะอาดให้กาว อยากจะเช็ดจนมันตื่นขึ้นมาอีกทีเหลือเกิน!!!!! ก่อนจะเข้าห้องน้ำไปจัดการส่วนของตัวเอง พร้อมกัดฟันกรอด!

            “กาวนะกาว!!!! ทำกับอาได้!!!!!!!”          

จบตอน.