ตอนที่ 49 อาเสือไม่อยากตายดี! 100% NC

ตอนที่ 49 อาเสือไม่อยากตายดี!

            หลังจากที่กลับมาอยู่กรุงเทพแล้ว ผมได้รับการติดต่อจากพี่พตว่าอยากจะปรับความเข้าใจกันหลาย ๆ เรื่อง แต่ตอนนี้มันไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป อาเสือให้อาโชติตามประกบแทบจะเป็นสามีผมอีกคน สุดาก็จับตามองไม่ห่างกายและไม่ยอมให้ผมขับรถออกไปไหนตามลำพัง ประตูบ้านถูกปิดตอนอาเสือไม่อยู่และรีโมตอาโชติก็เป็นคนเก็บไว้ แถมล็อคตู้ห้องยามด้วย จะออกไปไหนทีต้องขออนุญาตจากท่านประธานเสือเสียก่อน กว่าจะโทรติด,รับสาย,และคิดวิเคราะห์อยู่นาน ความอยากไปไหนต่อไหนก็หมดลงทันที ผมรู้ว่าพี่พตกำลังอยู่ในช่วงเวลาที่อยากลำบากก็เลยตัดสินใจให้คนเอาเงินไปให้ก้อนหนึ่ง เป็นเงินส่วนตัวที่ผมไม่ได้ใช้อะไร มันไม่ได้มากมายถึงขนาดจัดการทุกอย่างที่พวกเขาทำได้ แต่มันก็คงจะพอต่อชีวิตให้อยู่ต่อไปถ้าเขาใช้มันดี ๆ ผมว่ามันก็อาจต่อยอดอะไรได้หลาย ๆ อย่าง เรื่องนี้อาเสือได้ห้ามแล้วแต่ผมก็ยังดื้อจะเอาให้

            วันนี้แฝดเพิ่งจะกลับมาจากโรงพยาบาลหลังจากตรวจสุขภาพประจำเดือน ทั้งคู่แข็งแรงและพัฒนาการเป็นไปตามเกณฑ์ทำให้ผมเบาใจเป็นอย่างมาก

            “กาวหิวข้าวมากเลย”ผมอ้อนสุดา จากที่วันนี้ไปด้วยกันสุดาคอยช่วยอุ้มเด็กและเข้าไปเป็นเพื่อน ส่วนอาโชติอยู่ข้างนอก

            “งั้นสุดาจะไปถามป้านิดว่าเตรียมข้าวเสร็จรึยังนะคะ”

            “อืม”สุดาวางเกลลงเบาะนอนที่เราเอาเตียงสูงออกไปแล้ว เบาะหนาแต่ก็ยังกลัวตกเลยต้องเอาหมอนกั้นเอาไว้ แฝดเป็นเด็กที่นอนแล้วต้องแผ่ขยายบารมีไปทั่วราชอาณาจักร

            “แอ๊ ๆ ๆๆๆๆ”สเกลแย่งของเล่นกาย เจ้ากายก็จิกหน้าเกล ตอนแรกผมหันหน้าไปดูยังไม่อะไรมากคิดว่าแย่งกันเดียวก็คงปล่อย เลยจัดของเข้าชั้นของแฝด คราวนี้กายหันหน้าเข้าหาสเกลแล้วดึงหน้าจนเกลร้องไห้ออกมาจ้า

            “แง ๆ ๆ ๆ”ผมวางมือแล้วรีบเดินเข้าไปดุ

            “น้องกาย! ทำแบบนี้ได้ยังไงนิสัยไม่ดีเลย”พูดอย่างมีอารมณ์โมโห สกายเบะปากตาแดงขึ้นทันที เหมือนรับรู้ว่าผมกำลังโมโห

            “ฮึก ๆ ๆ”

            “ไม่ต้องร้องเลย แย่งกันได้ยังไงปะป๊าซื้อมาให้คนละอันนี่นา”ผมคุ้ยถุงหิ้วหายางกัดของสกาย เอาล้างน้ำอุ่นแล้วกลับมายื่นให้

            “ไม่ร้อง ๆ”ลูกนอนนิ่งคงจะเกิดอาการช้ำใจ ต้องอุ้มขึ้นมาปลอบ

            “โอ๋ ๆ ก็น้องกายทำตัวไม่ดีนี่นา”

            “แงงงงง แงงงงง ฮึก ๆ ๆ”กอดและตบก้นเบา ๆ ก่อนจะยิ้มให้เกล

            “เกลยังไม่ร้องเลยดูสิ จุ๊บ ๆ”ก้มลงไปจุ๊บปากเกลแล้วเอาหน้าให้เด็กสองคนมองกัน

            “ถ้าคุณป๊ารู้ว่าแย่งของกันดีรับรองโดนตีแน่ ๆ”ผมขู่ เด็กแฝดชอบเล่นของชิ้นเดียวกัน ผมพยายามซื้ออันที่เหมือนกันมาให้แล้วนะ แต่ของที่แฝดชอบเล่นบางอย่างได้มาจากคนอื่นชิ้นเดียวก็ต้องแบ่งกันเล่น พอเล่นก็แย่งกันอีกเป็นอย่างนี้ร่ำไป อาเสือก็ทั้งดุทั้งทำหน้าโหด ๆ ให้แฝดกลัว

            “ของเกลมีอันนึง กายมีอันนึงนี่ไง”สกายสะอื้นไม่ยอมให้ผมปล่อยวาง เลยต้องอุ้มเล่นให้อารมณ์ดีและปล่อยให้เกลนอนเล่นคนเดียว อาโชติเดินเอาตะกร้าเข้ามาให้

            “ตั้งโต๊ะแล้วนะกาว”

            “โอเค อาโชติเอารถเข็นมาให้กาวหน่อย...เด็กยังไม่นอนตอนนี้แน่”คนร่างสูงทำตาม ส่วนผมเดินไปหยิบขวดน้ำมาให้เด็ก ๆ ดื่ม ใกล้จะสี่เดือนแล้วขออะไรคุณป๊าดีนะ อาเสือบอกว่าถ้าเด็ก ๆ สุขภาพดีไปจนสี่เดือนไม่เจ็บไม่ป่วยจะขออะไรก็ได้คนละอย่างรวมผมด้วย ฮี่ฮี่...ขออะไรดีนะ?

            อาโชติตัวใหญ่ร่างสูงเวลายืนคร่อมเด็ก ๆ ที่นอนอยู่ทำให้เด็กไม่ชอบ คอยร้องไห้ออกมาทุกครั้ง คราวนี้เลยคลานไปหาแฝดแล้วหยอกล้อด้วยของเล่น

            “ดีดดิ้นใหญ่เลยนะ ซนเหมือนแม่เลยนะเรา”อาโชติชอบพูดแบบนี้ทำเอาผมหน้างอ

            “เหมือนแล้วไม่ดีเหรอไง...ถอยไปเลยงอนอาโชติแล้ว!”ผมอุ้มเกลขึ้นวางบนรถเข็น อาโชติเลยอุ้มสกายขึ้นนั่งเล่นบ้าง น้องยังนั่งไม่ได้เลยต้องมีเบาะหนุนหลังไว้และรัดเข็มขัดกันหล่น

            “อาโชติมาทานด้วยกันสิ”ผมบอก นั่งทานคนเดียวมันเหงานะอาเสือไม่กลับมาสองวันแล้วยิ่งเหงาหนักเข้าไปใหญ่ เหมือนอาโชติจะรู้เลยพยักหน้ารับ

            “สุดาไปไหนละพี่อู”ผมถาม

            “ช่วยพี่หมายเอาผ้าไปตากค่ะ”

            “ไม่ใช่แอบไปจู๋จี๋กันนะ!?!?!?”ผมทำหน้าเคือง ๆ เผลอเป็นไม่ได้สองคนนี้!! พี่อูกับคนอื่น ๆ หัวเราะ อาโชติเลยพูดขึ้นมาว่า

            “กาวก็ปล่อย ๆ สุดาไปมั่ง แก่ขนาดนี้เดี๋ยวไม่มีคนเอา”

            “กาวไม่ปล่อย สุดาต้องอยู่กับกาวไปตลอด”พูดอย่างเอาแต่ใจ

            “หึหึหึ กาวก็มีครอบครัวแล้วสุดาเองก็อยากมีมั่ง”อาโชติแก้ตัวให้สุดา ทำให้ผมรู้สึกขัดใจ

            “แล้วอาโชติไม่คิดอยากมีมั่งหรือไง”ถามกระแทกออกไปเล็กน้อย อาโชติอมยิ้ม

            “จะเอาชนะอะไรอา?”

            “อาโชติซุกใครไว้ใช่ไหม”ผมถามตรงประเด็น อาโชติหัวเราะร่วนเป็นเสียงหัวเราะดังกว่าทุกครั้งที่เคยได้ยิน

            “คิดจะหาเรื่องเหรอครับ ไม่ได้ผลหรอก”แกล้งอาโชติไม่สนุกเลย ผมเบ้ปากแล้วรับประทานอาหารตัวเองต่อไป พี่อูนำอาหารของแฝดมาวางเตรียมไว้ให้ ได้เวลาก็ร้องงอแงเมื่อผมทำอะไรไม่ทันใจ

            “อิ่มแล้วเหรอครับ”อาโชติร้องถาม

            “อิ่มแล้ว ๆ พี่อูช่วยเอาอาหารแฝดไปหน้าบ้านที กาวจะไปเดินเล่นแล้วป้อนลูกตรงนั้น”

            “ค่ะ”ผมเดินเข้าห้องครัวแล้วล้างมือล้างปาก กินยังไม่อิ่มหรอกแต่เดี๋ยวค่อยมาต่อก็ได้ ตอนนี้ได้เวลาของแฝดแล้ว รีบเข็นทั้งสองออกไปรับลมหน้าบ้านแล้วป้อนกล้วยบดอย่างใจเย็น

            อาเสือโทรมาระหว่างนั้นพอดี ผมยิ้มกว้างก่อนเปิดเสียงให้แฝดได้ยินด้วย

            “ปะป๊าโทรมา ๆ”

            “ฮัลโหลกาว”

            “คุยกับปะป๊าไหม...สวัสดีครับกันเร็ว”ผมร้องดีใจ แฝดก็จะคว้าโทรศัพท์

            “ทำอะไรอยู่ครับ”

            “กำลังป้อนกล้วยบด”ผมตอบ     

            “แอ๊......”น้องเกลพูดแล้วมองหน้าผม สกายเลยส่งเสียงหาป๊าบ้าง

            “คิดถึงจังเลย”อาเสือทำเสียงอ่อนหวานจนผมเขินต่อหน้าแฝด

            “แอ๊”ลูกตอบครับ

            “คิดถึงก็ไม่กลับมาซะทีเนอะ”ผมมองหน้าแฝดเหมือนเป็นตัวแทนของอาเสือ

            “แอ๊ ๆ ๆ”

            “เสียงเกลหรือกายครับ คิดถึงปะป๊าไหม”อาเสือถาม

            “อืออออ”จะเอามือถือจากมือผมซะแล้ว เหมือนว่าหน้าจอจะหันเหความสนใจจากเด็กน้อยสองคน

            “คุยกับป๊าก่อน เดี๋ยวป๊าไม่กลับนะวันนี้”ผมขู่ลูก แต่เด็กยังไม่ค่อยรู้เรื่องอะไรอยากให้ป้อนอาหารแล้ว ผมก็ป้อนอีกสองคำ

             “เงียบกันแล้ว”อาเสือพูดขึ้น

            “ลูกสนอาหารกันแล้วสิ น้องเกลลลลลลล”ผมดุสเกลเพราะกำลังแย่งของในมือกาย

            “เป็นอะไรกาว?”อาเสือรีบถาม

            “เปล่า ผ้าอ้อมตก...”แก้ตัวให้ไม่งั้นเกลโดนดุแน่

            “ให้จริงนะไม่ใช่แย่งของเล่นกันอีกละ”

            “ไม่ใช่สักหน่อย”ผมตอบเสียงเบา “อ้ามม ๆ อ้าปากเร็วครับ”จะหมดถ้วยแล้วกินกันเก่งมาก

            “อาเสือทำงานเหนื่อยไหม”ผมถาม

            “นิดหน่อย คือว่าอามีเรื่องอยากบอก....”อาเสืออ้ำอึ้งขึ้น ผมรีบปิดเสียงไม่ให้แฝดฟังแล้วเอาโทรศัพท์แนบหูโดยอัตโนมัติ

            “อย่าบอกว่ายังไม่กลับอีกนะ...กาวไม่อยากฟังแล้ว!”ทำเสียงเข้มขึ้นมาจนอาเสือเงียบไป

            “มันไม่เสร็จเลยกาว งานไม่ค่อยเข้าที่อาคงต้องอยู่ดูอีกวัน...”

            กริ๊บบ....ผมกดวางสายแล้วปิดเครื่อง ถ้าคุยต่อต้องอาละวาดและวีนแหลกแน่ ๆ ต่อหน้าเด็กแบบนี้ต้องกลั้นเอาไว้ สงสัยอาเสือคงจะโทรเข้าเครื่องอาโชติเพราะเดินคุยโทรศัพท์ออกมาดู ผมก็ไม่สนใจอาโชติก็เดินเข้าบ้านไป

            “งอนป๊าแล้ว...คอยดูจะไม่คุยด้วยเลย! อุตส่าห์เป็นเด็กดีแล้ว...แต่อาเสือไม่ผ่อนปรนเลยสักนิด คนใจร้าย”อดบ่นออกมาไม่ได้ ป้อนอาหารเกลกับกายเสร็จก็เอาลูกไปอาบน้ำนอนเล่นในห้องทันที ไม่มีคนเข้ามากวนอีก สักสองทุ่มครึ่งแฝดก็นอนหลับกันหมดแล้ว ผมเอาโทรศัพท์มานั่งกดเล่นไอ้บอลก็ส่งข้อความมาว่าวันอาทิตย์จะพาไปนั่งเล่นที่สวนสาธารณะซึ่งผมตอบมันไปว่าโอเค

            “หาพ่อใหม่ให้ดีซะมั้งแฝด ป๊าของแฝดนิสัยไม่ดีสัญญาไม่เป็นสัญญา บอกจะกลับวันนี้ไง!?!? ไอ้อาเสือบ้า!??!”คิดแล้วหงุดหงิดนอนก็ไม่หลับ เลยเดินออกไปยังห้องครัวแต่ผ่านแม่บ้านทั้งหลายที่พากันนั่งปักหลักดูละครทีวีอยู่ ปกติจะเข้าห้องใครห้องมันแหละ แต่อาโชติดูแลผมกับลูกคนเดียวไม่ไหวเผื่อเกิดอะไรขึ้นมาอีก ทุกคนเลยพร้อมใจกันมานอนห้องรับแขก อาเสือก็ไม่ได้ว่าอะไรที่จะให้แม่บ้านมานอนดูทีวีกันตรงนี้ อาว่าดีซะอีกที่ไม่ปล่อยให้ผมอยู่คนเดียว  

            “จะไปไหนคะ”

            “กาวอยากได้น้ำฝรั่ง”ผมบอก

            “พี่เอาให้ค่ะ”พี่อูเดินนำไปห้องครัว ผมนั่งดื่มน้ำฝรั่งแล้วเค้กบัตเตอร์อีกชิ้นและเดินกลับมานั่งบนโซฟา ดูกันแต่ละครอะไรก็ไม่รู้ไม่เห็นจะรู้เรื่อง ผมสะกิดสุดา

            “พรุ่งนี้เปลี่ยนสีผมให้หน่อยนะ”ทุกคนหันควับ! มองมาเป็นตาเดียว

            “ไม่ได้ทำสีนานแล้ว...เอาสีแดงดีไหม”ผมถาม

            “หาเรื่องอีกแล้วเหรอคะ? เห็นระเบิดไม่ลงนานเลยคิดถึงหรือไงคะ...”

            “เถอะน่า พรุ่งนี้ออกไปซื้อยาย้อมผมดีกว่า...”ผมพูดคนเดียว

            “คุณกาวววว อย่าหาเรื่องเลยค่ะ...อยู่สงบ ๆ แล้วมันไม่สนุกหรือไงคะ เดี๋ยวก็ได้ทะเลาะกันต่อหน้าลูกหรอก”สุดาเตือน

             “ไม่ทะเลาะหรอกน่า...กาวแค่เบื่อ ๆ พรุ่งนี้นะสุดากาวไม่เปลี่ยนใจ”บอกแล้วรีบกลับเข้าไปในห้องตัวเองทันที

            “หงุดหงิดป๊าแฝดจังว่ะ!!!!!!”เดินวนไปวนมาในห้องไม่รู้จะทำยังไงให้หายหงุดหงิด กว่าจะอาบน้ำแล้วมานอนกับแฝดได้ก็เกือบค่อนคืนเข้าไปแล้ว ฮึ่มมม!!!

            วันต่อมาอาเสือโทรเช็คกับอาโชติแต่เช้า ผมไม่สนใจหรอกจะบอกอะไรก็บอกไปเพราะหงุดหงิดมาก ๆ วันนี้เล่นกับแฝดจนได้เวลาจึงให้อาโชติพาออกมาซื้อของ ถ้าไม่พามาผมไม่ยอมแน่อาโชติก็รู้สถานการณ์เลยขับรถออกมาให้

            “เอาสีไหนดีนะ”

            “คุณกาว”สุดาทำเสียงอ่อนแรง ไม่สน ๆ ยังไงก็จะเปลี่ยนสีผมให้ได้

            “เอาสีควันบุหรี่ดีไหม แต่มันต้องกัดก่อนนี่?”หันไปถามสุดา แต่ไม่ได้รับความร่วมมือ

            “หรือชมพูพิ้งค์ดี? ลูกว่าไงครับ”ถามแฝดที่นอนบนรถเข็น วันนี้เอามาคันเดียวเลยต้องนั่งเบียดกันในรถ

            “อย่าทำเลยนะคะ”

            “ถ้าพูดอีกคำนึงกาวจะโกรธสุดาด้วยอีกคน อาเสือสัญญาว่าจะกลับตั้งแต่เมื่อวานทั้ง ๆ ที่บอกว่ามีประชุมแค่สองวันก็ไม่ยอมกลับ...จะให้ทำยังไง ตัวเองไปไหนต่อไหนได้ไม่เคยสนใจกาวกับลูก”

            “คุณท่านมีงานต้องทำนี่คะคุณกาวก็รู้”

            “งั้นก็ไปทำงาน ไม่ต้องสนใจกาวกับลูกงั้นสิ?”ผมเริ่มหาเรื่องกับสุดา อาเสือไม่มีวันหยุดแม้แต่วันอาทิตย์ถ้ามีงานด่วนก็ต้องออกไป

            “น้อยใจใช่ไหมคะ ถ้าน้อยใจก็โทรไปบอกเลยสิไม่ต้องมาประชดอะไรแบบนี้”

            “สุดากำลังจะทำให้กาวอารมณ์เสียมาก ๆ นะ”พูดเสียงเรียบ

            “เฮ้อ จะเอาสีไหนคะ?”เห็นอีกคนยืนเลือกสีผมให้ ผมเลยไม่อยากจะต่อว่าอะไรอีก

            “สีควันบุหรี่ก็สวย สว่างดีด้วย...กาวอยากได้แบบสีออกเทา ๆ เขียว ๆ”สุดายืนมองชั่วครู่ก่อนจะหันมาบอก

            “ไปทำที่ร้านไหมคะ จะได้ปรับสีได้ตรงใจ”

            “กาวไม่อยากให้คนอื่นมาจับผมกาว!”ผมมองหน้าสุดา

            “อุปกรณ์เค้าครบกว่านะคะ”

            “แง๊ ๆๆๆๆๆ”น้องเกลร้องไห้จ้าขึ้นมาไม่มีปี่มีขลุ่ย ผมหันไปอุ้มเกลขึ้นมากอดปลอบ

            “เป็นอะไรครับ จุ๊ ๆๆๆ”

            “แง๊ๆๆๆๆๆ”

            “หิวนมแน่เลย แปบนึงนะครับ ม๊ากอดเกลอยู่นี่ไง...”

            “ง่วงนอนรึเปล่าคะ ได้เวลานอนแล้วนี่นา”สุดาบอกทำให้ผมยกนาฬิกาดู

            “โอ๋ ๆ เกลง่วงนอนแล้วใช่ไหม...เดี๋ยวจะพากลับแล้วครับ สุดาเอาสีนี้แหละ...”ผมรีบบอก เอาขวดนมให้กายดูดนอนในรถเข็น แต่เกลต้องอุ้มไว้และให้กินนมไปด้วย เดินไปหาอาโชติให้จ่ายสตางค์ก็รีบพากันกลับบ้านทันที

            คงจะง่วงนอนมากเพราะตาฉ่ำกันทั้งสองคน แต่ถูกผมแกล้งไม่ยอมให้นอน เพื่อที่จะได้ไปหลับที่บ้าน บนรถก็พาเล่นหัวเราะชอบใจจนเหนื่อย เอาเข้าไปวางเบาะนอนปุ๊บหลับกันสบาย จึงรีบออกมาให้สุดาทำผมให้ทันทีไม่ได้ทำสีแบบแรง ๆ เหมือนเมื่อก่อน เอาเฉดสีตามที่มีเลือกมาผสมกัน และรอคอยว่าจะเกิดเป็นสีอะไร

            อาโชติรีบโทรบอกอาเสือไปตามคาด อาเสือโทรมาหาด้วยความหัวเสียสุด ๆ

            “ทำบ้าอะไรกาว?”

            “ยุ่งอะไรด้วย?”ทำเสียงไม่พอใจกลับ

            “ทำไปแล้วหรือยัง? อาเคยบอกว่าไม่ชอบทำไมกลับมาทำอีก”

            “กาวไม่ได้ทำนานแล้ว อาเสือไม่ต้องมายุ่ง”

            “งอนเรื่องที่อาไม่กลับบ้านใช่ไหม อากำลังจะกลับนะ...อย่าเพิ่งทำ!!”อาเสือรีบบอก

            “กำลังหมักผมได้แค่สามสิบนาทีเอง...”

            “รีบไปล้างออกซะ!”อาเสือตวาด

            “.........................................”

            “อากำลังกลับแล้ว ไปล้างหัวซะ”พูดจบอาเสือก็วางสายไป สุดาก็รอซ้ำเติมอยู่ใกล้ ๆ

            “........................................”

            “ล้างเถอะค่ะ”น้ำเสียงอ่อนโยนของสุดาทำให้ผมพยักหน้า ก่อนจะเข้าไปล้างผมแต่ว่าสีมันติดไปบ้างแล้ว ถึงจะไม่เข้มแต่ก็ออกสีอยู่มาก แถมยังมีกลิ่นยาย้อมติดหัวด้วย

            เห็นผมซึม ๆ อาโชติเลยให้กำลังใจ

            “ไม่ค่อยออกสีมากหรอกครับ”ผมเดินเข้าห้องไปปกติ แฝดตื่นมาก็เปิดไฟในห้องถึงจะตอนกลางวันแต่ผมก็ปิดม่านไม่ให้มีแสง เด็ก ๆ จะได้นอนกันเต็มที่ สกายยังไม่ค่อยตื่นดีแต่ก็มองมาหาผม ก่อนจะร้องไห้จ้า

            “แงงงงงง๊”

            “น้องกาย ๆ หมะม๊าไง....กาย ๆ กายคร๊าบบบบ”ร้องปลอบโยน สุดาได้ยินเสียงคงตกใจวิ่งเข้ามา

            “มีอะไรคะคุณกาว”

            “สกายสิ คงตกใจสีผมกาวมันก็ไม่ได้เปลี่ยนไปมากนี่นา”

            “น้องได้กลิ่นทำสีผมรึเปล่า อย่าเข้าใกล้เลยค่ะ...เด็ก ๆ ไม่ชินหรอก”คำเตือนของสุดาทำให้ผมชะงัก คิดแต่มุมของตัวเองไม่ได้คิดถึงลูก และมองข้ามเรื่องละเอียดอ่อนนี้ไปอย่างน่าตีที่สุด ผมน้ำตาร่วงเผาะขณะที่กายยังร้องไห้และมีสุดาเดินเข้ามาอุ้ม

            “ม๊าขอโทษ”ผมร้องคราง

            “ออกไปก่อนเถอะค่ะ เพิ่งทำเสร็จใหม่ ๆ กลิ่นสีมันยังมีอยู่ เดี๋ยวสุดาดูแลเด็ก ๆ เอง”ผมเดินถอยห่างออกมาอย่างเสียใจที่สุด โง่ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ บอกตัวเองย้ำหลายที ทั้งที่ระวังมาตลอดทำไมถึงเป็นแบบนี้นะ!

            เสียงร้องของเด็กสองคนยังกรีดแทงใจ สายตาที่เกลกับกายมองมาหาผมอยากให้ผมอุ้ม และพอผมไม่ได้อุ้มเหมือนทุกครั้งที่พวกแกตื่นนอน ก็คอยมองตามจนผมเดินออกจากห้องมา

            “ฮือออออออออออออออออออออ”เสียงร้องไห้ผมดังระงมนอกห้อง ไม่มีใครช่วยอะไรได้...ในเมื่อความดื้อกำลังทำร้ายตัวเองและลูก

            “ใจเย็นนะครับ”อาโชติเดินมาตบบ่า และเข้าห้องไปช่วยสุดา

            “ไปเป่าพัดลมไหมคะ”พี่อูก็คอยมาช่วย ผมพยักหน้านั่งร้องไห้ไปด้วย นานเท่าไหร่กลิ่นผมถึงจะจางไปนะ? คืนนั้นต้องร้องไห้โฮอีกหนเพราะว่าไม่สามารถนอนกับเด็ก ๆ ได้ เกลกับกายก็เลี้ยงไม่ง่ายสำหรับคนอื่น ทั้งสองคนไม่เอาใครเลยทำให้งอแงมากกว่าปกติ กว่าสุดาจะทำให้หลับได้ก็เกือบห้าทุ่มเข้าไปแล้ว

            ผมไม่อยากให้ลูกเห็นหน้าเพราะกลัวจะงอแงมากกว่าเดิม เลยย้ายขึ้นมานอนบนห้องเดิมของตัวเอง ไม่ได้เข้ามานานแล้วแต่ของยังจัดเป็นระเบียบอยู่ ทิ้งตัวลงนอนหลังอาบน้ำอย่างเศร้าใจที่สุด

            “เวรกรรมจริง ๆ เลยกู”บ่นกับตัวเอง พรุ่งนี้สีผมคงหายแล้วและกลับไปกอดลูกได้เหมือนเดิม ผมคิดปลอบใจตัวเอง กำลังเคลิ้มหลับได้ยินเสียงเหมือนคนอยู่อีกห้องแต่ไม่ได้ลืมตามาดู เสียงนั้นเงียบไปสักพักก่อนประตูห้องผมจะเปิดออก แสงนอกห้องสอดเข้ามาทำให้ต้องหยีตาดู

            เป็นอาเสือ

            “มันน่าตีไหม????”อาเสือเปิดไฟสว่างโล่ทั่วห้อง ผมมองตายังไม่ค่อยเปิดเมื่อร่างสูงขยับเท้าเข้ามาใกล้ และก้มดมกลิ่นผม

            “ยังมีกลิ่นติดอยู่เลย”

            “...............................”เม้มปากแน่นสนิทไม่เถียงอะไรสักคำ

            เพี๊ยะ!!!!! อาเสือบ้าฟาดเข้าที่สะโพกแม้ไม่แรงแต่ก็ทำให้ผมร้องไห้ได้อีกที มือหนาตีแล้วคลึงไว้ที่สะโพกแสนเบา เอานิ้วเกลี่ยผมที่ปกหน้าผากออก

            “เด็กดื้อ!!!!”

            “ฮึก ๆ”กัดผ้าห่มอย่างน้อยใจ อาเสืออาบน้ำเปลี่ยนชุดแสดงว่าคงกลับมาได้สักพักแล้ว เข้ามาที่นี่แสดงว่าต้องไปดูลูกแล้วด้วย

            “รู้สึกยังไงที่ไม่ได้นอนกับลูก? อาควรสมน้ำหน้ากาวไหม?”

            “โฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮ”ผมร้องไห้ออกมาเสียใจสุด ๆ อาเสือก้มลงจูบแก้ม

            “งานประชุมอาสองวันแรกมันดูเละเทะ อาเลยให้พนักงานแก้ตัวอีกวัน มันไม่ได้อยู่ในแผนแต่แรกแต่ถ้าอาไม่รีบปรับ งานอาจได้รับผลกระทบ ที่อยากบอกเนี่ยอยากให้กาวเข้าใจนะครับ”อาเสืออธิบาย ผมพยักหน้ารับทราบสิ่งที่อาเสือบอก

            “กาวมันแย่มากใช่ไหม?”ผมถามเสียงสะอื้น

            “หึหึหึ ไม่หรอกครับถ้ากาวทำงานแบบอาและหายไปหลาย ๆ วัน อาก็จะโทรตามกาวเหมือนกัน”

            “ตอนนี้กาวรู้สึกแย่มาก”

            “เพราะลูกหรือเพราะอา?”

            “ลูก”รีบตอบจนอาเสือหัวเราะ

            “ชักน้อยใจแล้วสิ อุตส่าห์รีบกลับมาแท้ ๆ ไม่คิดจะมีรางวัลหน่อยเหรอ?”

            “นี่รีบแล้วนะ? ถ้าไม่รีบทั้งอาทิตย์กาวคงไม่ได้เจออาเสือ”

            “อาพยายามจะรีบกลับอยู่แล้วถึงบอกให้กาวใจเย็น ๆ ไง ทีแรกจะขึ้นเครื่องมาตั้งแต่ตอนเช้า แต่นึกขึ้นได้ว่ายังไม่ได้ซื้อของให้กาวกับลูก เลยต้องอยู่ต่อซื้อของให้ก่อน”

            “อาซื้ออะไรมา”

            “ของกาวเป็นเซ็ทกระเป๋าไว้ใส่นมลูก”

            “ลายอะไร?”รีบถามเพราะกลัวไม่ถูกใจ อาเสือก้มลงจูบหน้าผากก่อนพูดต่อ

            “เป็นเส้นตารางสีแดงคาดน้ำเงิน”คำตอบชวนให้ผมอมยิ้ม แค่ไม่ใช่ลายเสือก็พอใจมากแล้ว

            “ถูกใช่ไหม”ผมพยักหน้า

            “ของเกลกับกายอาอยากให้กาวดูเองพรุ่งนี้”

            “ทำไมละ?”

            “เพราะอาว่ากาวต้องถูกใจ”ผมยิ้มกว้าง จนอาเสือยิ้มตาม

            “จูบอาหน่อย”ผมเลื่อนตัวเอามือคล้องคออาเสือถูกใจโน้มตัวลงมาหาแล้วกอดผมไว้

            “คืนนี้ขอเวลาให้อาบ้าง”

            “เอาใหญ่เลยนะ”ผมพูดยิ้ม ๆ จูบอาเสือดูดดื่ม อีกคนยิ้มกริ่มขึ้นมาทันทีปากที่แตะค้างไว้ไม่ยอมหลุดออกแม้ขณะพูด

            “มีน้องให้แฝดกันดีกว่า”

            “หึหึหึ”ผมได้แต่หัวเราะ ตอนถูกอาเสือยั่วเย้าอย่างหนักมือสองข้างอ่อนแรงเมื่ออยู่ในกำมืออาเสือ

            “อาจะทำโทษกาว”

            “งื้อออ เรื่องอะไร?”ผมถาม

            “เรื่องสีผมนี่ไงรู้ไหมว่าน่าตีมาก!”ทำเสียงดุแต่ไม่ยอมเปิดปากผมเป็นอิสระ ร่างหนาเบียดอัดร่างกายถาโถมเข้ามา จูบปานจะขาดใจคงจะทำโทษอย่างที่ว่าไว้จริง ๆ ผมหายใจไม่ตรงกับจังหวะของอาเสือทำให้เกิดภาวะหอบชั่วครู่ จนอาเสือยอมปล่อยปากเป็นอิสระ

            “แฮ่ก ๆ ๆ”

            “หน้าแดงจัดเลย หึหึหึ”ผมไม่ตอบอะไร ได้แต่สูดลมหายใจเข้าไปลึก ๆ เก็บสะสมออกซิเจนเมื่ออาเสือเริ่มทำมันอีกครั้งและอีกครั้ง อยู่ในกำมืออาแล้วนี่เพราะฉะนั้นตอนนี้เขาจะทำอะไรกับผมก็ได้ อาเสือไซ้ซอกคอและหลังใบหูก่อนจะขึ้นไปนั่งคร่อมบนตัว

            มือหนารวบมือผมขึ้นไปกำไว้เหนือศีรษะ อีกมือหนึ่งก็ปลดกระดุมเสื้ออย่างง่าย ผมเบี่ยงหน้าหันไปอีกข้างไม่อยากมองหน้าอาเสือตรง ๆ อาหนุ่มหายใจฟึดฟัดพอใจที่เสื้อหลุดง่าย ก่อนจะลูบไล้ทั่วร่างแผ่วเบา

            “อึก”ผมสยิวจนเก็บเสียงไม่ไหว อาเสือหัวเราะในลำคอและดึงผมลุกขึ้นนั่ง

            “ไปห้องอาไหม?”

            “ทะ ทำไมละ”ถามเสียงเบา อาเสือก่อกวนด้วยการแกล้งพรมจูบจากคอลงล่าง

            “เตียงอานุ่ม”

            “อึก ๆ มะ ไม่”ผมตอบเสียงสั่น ถอดแบบนี้จะให้ออกไปอีกหรือไง ถ้ามีใครเดินขึ้นมาเห็นเข้าละอย่างเช่นอาโชติก็ชอบทำงานดึก ๆ ไม่รู้ว่ารู้รึเปล่าว่าอาเสือกลับมาแล้ว ห้องอาโชติอยู่ข้างล่างแต่ว่าบางทีก็อาจจะอยากขึ้นมาดูว่าผมนอนอยู่บนห้องสบายดี

            “นะ”ส่ายหน้าเป็นคำตอบ อาเสือไม่ว่าอะไรต่อและดึงให้ผมยืนขึ้นเต็มตัว ความสูงผมไม่ได้เพิ่มขึ้นเลยมีแต่รูปร่างที่ค่อนข้างจะใหญ่อวบอัดมากกว่าแต่ก่อน อาเสือบีบเน้น ๆ ตามเอวและสะโพกอย่างชอบใจ

            “จุ๊บ”

            “อ๊ะ....”ผมร้องสั้น เอียงหน้าหนีเพราะจั๊กจี้อาหนุ่มยืนกอดไม่ยอมปล่อยแถมโดนสำรวจไปทั่วร่าง

            “หวานไปหมดทั้งตัว”

            “อื้อ!!”ร้องขึ้นอย่างขัดใจไม่อยากให้อาเสือพูดสิ่งที่ทำให้อาย ผมกัดริมฝีปากล่างของอาเบา ๆ

            “หึหึ”อาเสือหัวเราะในลำคอก่อนจะจับผมแก้ผ้าทั้งตัว

            “ไม่เอา!!!”ร้องเสียงสั่น อาเสือล็อคเอวเอาไว้โชว์ตัวผมใส่หน้ากระจก

            “สุดที่รักของอา...อยู่ตรงหน้านั่นกาวเห็นไหม”

            “กาวอาย!”ผมร้องเอามือปิดแก่นกาย ยิ่งทำให้อาเสือชอบใจคว้าตัวผมมาจูบอีกครั้งและอีกครั้ง มือหนาปัดป่ายไปทั่วร่าง ก่อนจะเลื่อนตัวลงต่ำสัมผัสรักที่ตรงนั้น ผมยืนตัวบิดทันทีที่อาหนุ่มคว้ามันก็แทบยืนไม่ไหว ต้องจับไหล่หนาเป็นที่ยึดเหนี่ยว

            อาเสือกำลังล้อเล่นที่กลางร่าง ผมหลับตาปี๋รับสัมผัสจนแทบต้องกลั้นหายใจอยู่เป็นระยะ เล็บจิกที่ไหล่จนจนนิ้วเกร็งไปหมด หน้าท้องกระเพื่อมไหวตามแรงเสียวซ่านที่อาเสือมอบให้

            “แฮ่ก ๆ อะ อะ อา”ผมครางเสียงสั่น รู้ว่าไม่ใช่เรื่องเล่น ๆ เวลาอารมณ์มันมาเต็มมากแล้ว อาเสือผละออกแล้วเงยหน้ามองตาหวานฉ่ำ

            “หึหึหึ”เสียงหัวเราะไม่พูดอะไรต่อ คนร่างสูงลุกขึ้นยืนถอดเสื้อผ้าขณะที่ผมล้มตัวลงนอนแผ่หลากลางเตียง โดยลืมไปว่าสภาพตัวเองหมิ่นเหม่มากเพียงไร คิดอะไรไม่ทันอีกต่อไปแล้วในเมื่อแค่หายใจให้ถูกจังหวะยังเป็นเรื่องยากในตอนนี้

            อาเสือขว้างเสื้อผ้าตัวเองทิ้งลงพื้นเผยรูปร่างเป็นผู้ชายเต็มขั้น หน้าท้องเป็นลอนสวยงามผิวออกแทนและตอนนี้แดงเล็กน้อย นัยย์ตาสีน้ำตาลของคนตัวโตบ่งบอกว่าอาเสือคงมีเชื้อของชาติตะวันตกอยู่มากแน่ ๆ ผม คิ้ว ตาสีเดียวกับเด็กแฝด ไม่ต้องบอกว่าตอนนี้แฝดหน้าเหมือนใคร

            “มาทำลูกอีกสักคน”อาเสือยิ้มกริ่มก่อนจะโดดเข้าหา ผมรีบเอามือและเท้ายันไว้ไม่ให้คนตรงหน้าล้มใส่ตัวเอง ก่อนจะเอ่ยขึ้นเสียงรัว

            “กาวขอนะ ๆ ให้แฝดโตอีกสักนิดนะ ๆ”ทำเสียงอ้อนสุด ๆ จากที่เคยทำมาอาเสือจ้องหน้าและหรี่ตาขอคำตอบ 

            “อย่างแรกกาวอยากรับปริญญา ทำงาน และเลี้ยงแฝดให้ดีก่อน...อาเสือช่วงนี้ก็ทำงานหนัก ไหนจะเรื่องคดีที่ยังต้องไปศาลอยู่เรื่อย ๆ ถ้ามีเค้าอีกคน...กาวว่ามันจะลำบากมากเลย”สาธยายเหตุผลยาวทั้งทำหน้าอ้อนแบบที่น้องเจเลยทำใส่อาฐา

            อาเสือทำหน้าคิดตามก่อนพยักหน้า

            “งั้นถ้ากาวพร้อมอาขอสักสามคนนะครับ”ย้ำคำเดิมก่อนที่ผมจะปฏิเสธ บทรักอันร้อนแรงของเราเริ่มต้นอีกครั้ง อาเสือไม่ปล่อยให้มีช่วงว่างในการคิดอะไรอื่นนอกจากสิ่งที่เรากำลังทำ

            มือหนารูดขึ้นลงพอที่มันจะคับแน่นจนผมทนไม่ไหวจิกแขนหนาให้รู้สึกตัว

            “กะ กาว มะ ไม่ ไหว”ผมบอกออกไป อาเสือถึงผ่อนมือแล้วเปิดลิ้นชักหัวเตียงผม

            “ถุงยางไปไหน?”อาเสือถาม ผมส่ายหน้าไม่รู้ก็ไม่ได้ใช้ห้องนี้มาตั้งแต่ท้องแล้ว คงเป็นพี่อูหรือสุดาเข้ามาทำความสะอาด แต่ส่วนใหญ่ของอะไรวางจะวางไว้ที่เดิมไม่ถูกย้าย อาเสือควานมือหาอีกลิ้นชักอีกชั้นยิ่งทำให้ส่วนนั้นมันสีกับหน้าท้องผม

            “นี่ไง”อาเสือพูด หยิบเจลกับถุงยางมาแกะก่อนจะใส่มือหนาจับมือผมไปรูดของอาให้มันโตเต็มที่ ผมมองส่วนล่างใจเต้นตึก ๆ ก่อนสายตาจะปรับโฟกัสขึ้นมาจ้องตากับอาเสือพร้อมกัน

            อายมาก!!!

            “จุ๊บ”อาเสือให้รางวัลก่อนจะให้ผมปล่อยมือ

            “ใส่ให้อาไหม?”

            “อาใส่เองเถอะ!”ผมบอกกระแทกเสียงหน่อย ๆ ให้ตายเถอะอายมาก

            “อาอยากให้กาวใส่ให้อาอีกกว่า”ผมถอนหายใจ หยิบถุงยางในมืออาเสือมาบรรจงใส่ให้ มือยิ่งสั่นหัวใจเต้นแรงแต่อาเสือก็ยังจูบพรมไปทั่วหน้าไม่หยุด ผมใส่มันให้เรียบร้อยแล้วอาเสือทาเจลมันก็พร้อมทำงานทันที อาเสือทำช่องทางของผมให้พร้อมเพื่อที่จะได้ไม่เจ็บตอนโดนใส่เข้าไป แค่นิ้วยังทำให้รู้สึกเสียวซ่านไปทั้งร่าง ผมอ้าขากว้างและเอาผ้ากัดปากพลางส่ายหน้าเมื่อมาถึงจุดที่พร้อมรับอาเสือเข้าไป

            “พร้อมแล้วใช่ไหมครับ”ค่อย ๆ ถูกยัดเข้าไปทีละนิด

            “อย่าแรงกับกาวนะ”ผมบอก แม้รอยผ่าคลอดที่หน้าท้องจะบางลงมากแต่ก็ยังกลัวอยู่ดี อาเสือเองก็ระวังค่อย ๆ สอดมันเข้ามาจนมิด ทำเอาผมต้องกัดปากตัวเองใบหน้าเหยเกสุด ๆ

            “อึก ๆ”ร้องทั้งที่ยังไม่ถูกทำให้สั่นไหว อาเสือรอให้ผมปรับความอึดอัดที่รับเข้าไปก่อนจะเริ่มขยับเมื่อผมพยักหน้า ร่างหนากระแทกกระทั้นจากเบาไปจนถึงความเร็วระดับปานกลาง

            “อื้มมม”เสียงอาเสือครางอย่างพอใจ ความรู้สึกในตอนนี้กระเจิดกระเจิงไปหมดแล้ว ส่วนที่ทำหน้าที่เชื่อมเราสองคนไว้มันทำงานเข้าขากันอย่างดีที่สุด อาเสือใช้พลังงานในการโยกย้ายสะโพกส่วนผมนอกจากหลับตาและปล่อยความคิดกระจายไปก็ไม่สามารถควบคุมอะไรตัวเองได้อีก

            “อะ อา”ผมครางเสียงสั่น

            “อืมมมม”อาเสือไม่ยอมตอบ

            “อะ อา อา”ผมร้องเรียกอีก คราวนี้อาเสือหยุดชะงักและก้มลงมาจูบแก้ม

            “ครับ?”สีหน้าคนตัวโตกำลังอึดอัดส่วนที่ค้างคากันอยู่ มันเต้นตุบ ๆ ๆ แต่อาเสือก็ยังอดทน ผมยื่นมือไปเช็ดเหงื่อให้ แม้ในห้องจะมีเครื่องปรับอากาศแต่ความร้อนในกายเราดูเหมือนจะมากกว่า

            “กะ กาว...”ผมอยากพูดและเมื่อคนตัวโตตั้งใจฟัง ก็ทำให้เกิดอาการประหม่าขึ้นมาเล็กน้อย สายตาคมเข้มกำลังจ้องผมอยู่

            “ครับ?”อาเสือเริ่มขยับอีกครั้ง ผมจับสะโพกอาไว้ก่อน

            “กะ กาว...”กลืนน้ำลายลงคอยากเย็น

            “กาว...รักอา”บอกออกไปแล้วทำให้อาเสือยิ้มกว้าง เริ่มขยับสะโพกสุดแรงให้รู้ว่าพอใจ

            “อาก็รักกาวมากนะครับ”เสียงกระซิบดังข้างหู ผมกอดรัดเกี่ยวกวัดอาเสือไว้ทั้งแขนและขา แก่นกายโดนกระทุ้งเข้าออกไม่หยุด เสียงครางของเราสองคนดังสลับกันจนถึงช่วงเวลาที่อาเสือขยับเร็วและแรงมากว่าปกติ สองมือของเราสอดประสานเข้าหากัน อาเสือกอดผมเต็มร่างยกตัวขึ้นนั่งและขยับมันเร็ว ๆ

            “อ๊ะ อ๊ะ อ๊า อา...กะ กาว มะ ไม่ ไหว”ผมร้องเสียงสั่น แบบนี้มันลึกเกินแต่อาเสือไม่ปล่อย

            “อึก ๆ ๆ ๆ ๆ ซี้ดดดดด กะ กาว กาว...”เสียงครางดังที่ข้างหูทำให้จิตเตลิดไปอีกครา อาเสือใส่แรงทั้งหมดกระแทกเข้ามาทำให้ผมสะดุ้ง

            “อ๊า....”เสียงอาเสือร้องปลดปล่อยเต็มที่ ก็ดึงมันออกจากตัวผมที่นอนหายใจหอบแฮ่ก

            “อาจัดการของกาวให้”ผมนอนแผ่ขากางอาเสือจับแก่นกายผมรูดแล้วก้มดูดทันที ความเสียวที่ยังไม่ทันได้ตั้งตัวเริ่มขึ้นอีกครั้ง ไม่ใช่ส่วนหลังแต่เป็นส่วนหน้า! ทั้งโดนรีดจนอารมณ์ผมเริ่มมาอีกทีใช้มือจิกผมอาเสือเอาไว้

            “ปล่อยมาเลยครับ”       

            “อึก ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ”ผมร้องบิดเร้ากายใช้เท้าจิกที่นอน

            “อ๊ะ ๆ ๆ ๆ อ๊า...อ๊าส์!!”ก่อนจะพุ่งน้ำพิศวาสออกมาเต็มหน้าอาเสือ และหอบหายใจเฮือกใหญ่หมดแรงต้องทิ้งตัวลงบนที่นอน

            “อารักกาวนะครับ”อาเสือบอกทำให้ผมพยักหน้าเหนื่อย ๆ ปล่อยให้อาช่วยชำระร่างกายผมด้วย และพาผมไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อใหม่ จึงอุ้มผมมาวางที่เตียงกว้างห้องอาเสือ

            “อาจะลงไปนอนกับแฝดนะครับ”

            “อื้อออออ”ร้องอย่างไม่พอใจ ผมไม่มีแรงจะพูดแต่แสดงสีหน้าไม่พอใจเต็มที่ อาเสือหัวเราะ

            “กลิ่นผมกาวมันยังติดจมูกอาอยู่เลย เดี๋ยวอาให้สุดากลับไปนอนห้องแล้วอาจะนอนกับแฝดเอง”

            “ไม่เอา!!!”

            “หึหึหึ กาวไม่ได้นอนเพราะทำตัวเองนะครับ”อาเสือหัวเราะสะใจ ทำเอาผมหน้างอแต่ไม่มีแรงจะทุบตีอาเสือ แม้แต่จะยกแขนยังว่าหนักเลย!

            อาหนุ่มฟัดแก้มผมเล่นสองสามทีก่อนจะยิ้มดีใจ

            “อ๊า...ดีใจจังได้นอนกับแฝด”พูดให้ผมเจ็บใจแล้วอาเสือก็ออกจากห้องไป บ้าชะมัด!!!! ตอนนี้อยากโกนหัวตัวเองมาก ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ เถอะให้ตาย!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!